ΜΕΡΟΣ Ι: Ήταν η προσφυγή της Ελλάδος στην Τρόικα Μονόδρομος?. H νόμιμη μονομερής διαγραφή του δημόσιου χρέους μιας χώρας

Λεττονικό Συνταγματικό Δικαστήριο-2010 στην απορριπτική του ΔΤΝ απόφασή του
«Οι διεθνείς δεσμεύσεις που αναλαμβάνουν οι κρατικές Αρχές (υπουργικό συμβούλιο) απέναντι σε διεθνείς δανειστές δεν είναι ικανές από μόνες τους να δικαιολογήσουν οποιονδήποτε περιορισμό θεμελιωδών δικαιωμάτων», αποφάσισαν οι Λετονοί δικαστές, υπογραμμίζοντας ότι «θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών τα οποία στηρίζονται στο Σύνταγμα είναι υποχρεωτικά για τον νομοθέτη, ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση του κράτους».
Τι έπαθε η Γαλλία μετά τις μεγάλες ήττες της το «στον πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής» (1702-1713) επί Λουδοβίκου ΙΔ` και μετά την κατάρρευση της Ναπολεόντειας Αυτοκρατορίας του 1815?

Μετά το αιματοκύλισμα της Ισπανίας και όλης της Ευρώπης από τις ορδές του Λουδοβίκου ΙΔ` και του Ναπολέοντα οι συνέπειες της Γαλλίας ήταν σχεδόν μηδαμινές και προσωρινές.
Τι έπαθε η Γερμανία μετά του δύο Παγκόσμιους πολέμους που η ίδια προκάλεσε?
Το 1918 η Γερμανία, βγήκε πολιτικά και στρατιωτικά περισσότερο ισχυρή από το 1914 (διότι διαλύθηκαν τρείς ανταγωνίστριες αυτοκρατορίες η Αυστροουγγρική, η Ρωσική και η Οθωμανική), ενώ οι πολεμικές αποζημιώσεις εναντίον της που είχαν αποφασισθεί με την συνθήκη των Βερσαλλιών το 1917, μόνο μερικώς υλοποιήθηκαν και ακυρώθηκαν εντελώς με το Αμερικανικό Σχέδιο Ντόουζ το 1924. Στην συνέχεια, η Γερμανία εδέχθη τεράστια οικονομική βοήθεια από τις USA. Γι αυτό άλλωστε επανήλθε δριμύτερη το 1938.
Tα ίδια συνέβησαν και μετά την καταστροφή της το 1945. Ασυμφωνία, στα όρια της ρήξης μεταξύ Τρούμαν και Στάλιν για την μη-αποπληρωμή των πολεμικών αποζημιώσεων από την Γερμανία, την μερική μόνο αποπληρωμή των (στην Ελλάδα ουδέποτε κατεβλήθησαν, όπως και το κατοχικό δάνειο! της Γερμανίας από την Ελλάδα) και τελικά η κατάσταση εξελίχθηκε σε τεράστια οικονομική βοήθεια και ανοικοδόμηση της Γερμανίας, με μεγάλη ηττημένη την Γαλλία!
Με την αρ.178/15-06-1939 το Δικαστήριο των Διεθνών Διαφορών, δικαίωσε την απόφαση του Ι. Μεταξά να κυρήξει μονομερώς στάση πληρωμών του εξωτερικού του χρέους σε ξένες ιδιωτικές τράπεζες, με το αιτιολογικό ότι η χώρα ευρίσκετο σε κατάσταση εκτάκτου (οικονομικής) ανάγκης κι ότι, συναφώς είχε το καθήκον στο προκύπτον δίλλημμα να ικανοποιήσει κατά προτεραιότητα τις εσωτερικές ανάγκες και την ομαλή λειτουργία της Ελλάδος κι όχι των ξένων δανειστών. Έκτοτε η απόφαση αυτή αποτέλεσε ισχυρό διεθνές δεδικασμένο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από πολλές χώρες σε παρόμοιες συνθήκες, όπως τον Πρόεδρο της Αργεντικής Κίρχνερ το 1980, ενώ στην διετία 2009-2011 έχουν ήδη εκδοθεί 10 παρόμειες αποφάσεις από διεθνή δικαστήρια, ενώ παρόμοια απόφαση έχει εκδόσει και ο ΟΗΕ το 1980. Και βέβαια είναι αναγκαίο να αναφέρω και την έννοια του «επαχθούς χρέους» (δηλ. του παράνομου και αποτέλεσμα διαφθοράς κρατικού χρέους) την οποία εισήγαγε επιτυχώς για το χρέος του Ισημερινού ο Πρόεδρός της Ραφαέλ Κορέα το 2008, ο οποίος με την συνδρομή της CADTM, υπελόγισε και αρνήθηκε να πληρώσει το 70% του δημόσιου χρέους της χώρας του.
Πρόσφατα, τον 2010, η Ισλανδία με δύο δημοψηφίσματα αρνήθηκε –χωρίς καμία επίπτωση- να πληρώσει το δημόσιο χρέος της σε ξένες ιδιωτικές τράπεζες, όπως έκανε και η Ουγγαρία το 2010, η οποία εξεδίωξε το ΔΝΤ.
Τι χειρότερο κάναμε εμείς ρε παιδιά που θα μας καταδίκαζαν σε ομαδικό εθνικό θάνατο επειδή χρωστάγαμε στους Τραπεζίτες που ήδη είχαν προεισπράξει τα κέρδη των από τα spreads κινδύνου των?
Φοβάμαι ότι όλη αυτή η Εθνική Προδοσία για την εξόφληση των ξένων Τραπεζών έγινε με αντάλλαγμα της Προεδρία στον ΟΗΕ του Εγκεφάλου Γιωργάκη –και να με θυμηθείτε!!

Η «δαιμονοποίηση» της «Στάσης Πληρωμών» και της «Χρεωκοπίας» της Χώρας

«Στάση Πληρωμών» είναι η ανδιάταξη του χρέους της χώρας, ήτοι η πιθανή διαγραφή μέρους του, αλλά κυρίως η επιμίνηνσή του, όπως γίνεται και με τα κοινά τραπεζικά δάνεια
«Χρεωκοπία» σημαίνει την διαγραφή όλου του χρέους της χώρας από τους δανειστές της (τράπεζες) λόγω αδυναμίας εξόφλησή του. Τι συνέπειες θα έχει μια τέτοια πράξη για την χώρα? Απάντηση: Oυσιαστικά καμία, διότι οι δανειστές έχεουν ήδη προεισπράξει το τίμημα του κινδύνου αυτού με τα αυξημένο spreads με τα οποία μας εδάνειζαν τόσο χρόνιο, εξασφαλίζοντας έτσι τα κεφάλαιά τους. Αλλά άς δούμε καλύτερα τι είναι η «χρεωκοπία».
Όλοι γνωρίζουμε ότι η Αίγυπτος «Εθνικοποίησε» το φράγμα του Νείλου (Σουέζ) την δεκαετία του 1960, το οποίο (φράγμα) είχαν χρηματοδοτήσει και κατασκευάσει οι Άγγλοι με την συμφωνία να εισπράτουν ενοίκια για ορισμένα χρόνια. Ο Νάσερ όμως με νόμο «εθνικοποίησε» το φράγμα και έδιωξε τους Άγγλους. Το ίδιο έκανε και ο Καντάφι στην Λιβύη και σε άλλες χώρες τις Νότιας Αμερικής. Τι έπαθαν οι χώρες αυτές, εκτός από προσωρινές σπασμωδικές αντιδράσεις των δανειστών των? Τίποτα. Κι όχι μόνο αυτό. Αλλά απαλλαγμένες από το χρέος των αναπτύχθησαν τεραστίως.
Ποίος Έλληνας δεν θα συμφωνούσε συνεπώς με την Εθνικοποίηση των κεφαλαίων που μας έχουν δανείσει οι ξένες τράπεζες, στα πρότυπα της Εθνικοποίησης του φράγματος του Ασσουάν και των Πετρελαίων., εφόσον είναι το ίδιοα πράγμα και μπορεί να γίνει με έναν απλό νόμο της Βουλής? Κανένας. Αντίθετα η Σέχτα του Jeffrey αποκρύπτει από τον Ελληνικό Λαό ότι η περίφημε «Χρεωκοπία» της Χώρας σημαίνει ακριβώς την Εθνικοποίησης των Δανεικών Ξένων Κεφαλαίων που οι ξένες τράπεζες έχουν τοκογλυφικά «επενδυσει» στην Ελλάδα απομηζώντας το αίμα και το ιδρώτα των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
Η μεγάλη αλήθεια είναι ότι με την υπογραφή του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, η Ελλάδα δανείζεαι πλέον από τα κράτη της ΕΕ (κι όχι από τράπεζες). Κι αυτό έχει διπλή σημασία και συναφείς συνέπειες: 1) Δεν μπορούμε εύκολα -στην πράξη είναι αδύνατον- να εθνικοποιήσουμε (σύμφωνω με τα παραπάνω) τα χρέη μας προς τα κράτη της ΕΕ, όπως θα μπορούσαμε αντίθετα να κάνουμε με τις τράπεζες, 2) Με τα δανεικά που παίρνουμε από τα κράτης της ΕΕ και τους μισθούς και τις συντάξεις των άμοιρων Ελλήνων, εξοφλούμε τις δανείστριες τράπεζες (Ελληνικές, Γαλλικές και Γερμανικές). Αυτή είναι η ωμή αλήθεια των ενεργειών της συμμορίας που μας “κυβερνά”.
Τα παραδείγματα είναι και πρόσφατα: Χρεωκοπία κήρυξε η Ισλανδία με καθολικό δημοφήφισμα. Έπαθε τίποτα? Όχι βέβαια. Χρεωκοπία κήρυξε και η Ουγγαρία με την εκδίωξη του ΔΝΤ. Έπαθε τίποτα?
Τέλος: Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία, έλυσαν τα ίδια με τα δικά μας –και χειρότερα- οικονομικά των προβλήματα χωρίς να υποδουλώσουν τις χώρες των. Βέβαια αυτές δεν κυβερνώνται από ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ

Δημ. Αντωνίου