ΣτΕ: Αντισυνταγματική η εφεδρεία των δημοσίων υπαλλήλων του 2011
Αντισυνταγματικό κρίθηκε το μέτρο της εφεδρείας που προβλεπόταν στο Ν.4024/2011
30/09/2013 13:44
Αντισυνταγματική κρίθηκε, με την υπ’ αριθμ. 3354/2013 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η πρώτη εφεδρεία στον δημόσιο τομέα που προβλέφθηκε το 2011 με το Ν.4024/2011 (Μνημόνιο Ι) καθώς και η υπουργική απόφαση ΔΙΔΑΔ/Φ.26.14/56/ ΟΙΚ.1872/8.11.2011.
Πρόκειται για το καθεστώς προσυνταξιακής εφεδρείας (διαθεσιμότητας), στο οποίο εισήλθαν χιλιάδες υπάλληλοι του στενού δημόσιου τομέα, απασχολούμενων με σχέσεις εργασίας που διέπονταν από το δημόσιο δίκαιο.
Οι σύμβουλοι της Επικρατείας έκριναν, ότι το μέτρο της εφεδρείας παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας, καθώς και το αρ.103 του Συντάγματος, για τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Όπως σημειώνεται, δεν είναι συνταγματικά ανεκτή η πρόβλεψη στο νόμο της υποχρεωτικής αποχωρήσεως του υπαλλήλου, χωρίς δε να έχει προηγηθεί κρίση από υπηρεσιακό συμβούλιο», με μόνο κριτήριο τη συμπλήρωση ορισμένου χρόνου πραγματικής υπηρεσίας.
Σε άλλο σημείο της απόφασης αναφέρεται, «δεν είναι συνταγματικά επιτρεπτό, προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο θεμιτός σκοπός της αναδιοργανώσεως των δημοσίων υπηρεσιών και της ορθολογικής διαχειρίσεως της αντίστοιχης δημόσιας δαπάνης, να καθορίζονται όροι υποχρεωτικής απομακρύνσεως υπαλλήλων από την υπηρεσία με βάση κριτήρια μη συνδεόμενα με τις λειτουργικές και οργανωτικές ανάγκες της διοικήσεως, αλλά και με τα προσόντα, τις ικανότητες και την εν γένει υπηρεσιακή τους απόδοση και η κατάργηση των οργανικών θέσεων, τις οποίες κατείχαν οι αποκρινόμενοι, να επέρχεται ως αυτόθροη συνέπεια της απομακρύνσεως».
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, η απομάκρυνση δημοσίου υπαλλήλου από την υπηρεσία του, χωρίς σχετική απόφαση υπηρεσιακού συμβουλίου, όπως προβλέπεται στο αρ.103 του Συντάγματος, είναι επιτρεπτή μόνο σε δύο περιπτώσεις: Πρώτον σε περίπτωση παύσης, έπειτα από δικαστική απόφαση και δεύτερον, σε περίπτωση αποχώρησης, λόγω συμπλήρωσης του ορίου ηλικίας.
Ως εκ τουτου, οι Σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν αντισυνταγματική την εφεδρεία του άρθρου 33 του Ν. 4024/2011, καθώς «η μεταβολή στο υπηρεσιακό καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων που έχει ως συνέπειες στην οργάνωση και λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών, αφενός δεν βασίζεται σε προηγούμενο ανακαθορισμό των λειτουργιών του κράτους και τη διοικητική αναδιοργάνωσή του κατ’ εκτίμηση των υπηρεσιακών αναγκών με κριτήριο την αποτελεσματικότητα των δημοσίων υπηρεσιών, η δε κατάργηση των νομοθετημένων οργανικών θέσεων δεν επέρχεται ως συνέπεια της αναδιαρθώσεως και αφετέρου δεν ανάγεται σε πάγια αλλαγή του γενικού καθεστώτος που διέπει τους όρους λύσεως της υπαλληλικής σχέσεως με απόλυση λόγω ορίου ηλικίας και 35ετίας».
Πρόκειται για το καθεστώς προσυνταξιακής εφεδρείας (διαθεσιμότητας), στο οποίο εισήλθαν χιλιάδες υπάλληλοι του στενού δημόσιου τομέα, απασχολούμενων με σχέσεις εργασίας που διέπονταν από το δημόσιο δίκαιο.
Οι σύμβουλοι της Επικρατείας έκριναν, ότι το μέτρο της εφεδρείας παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας, καθώς και το αρ.103 του Συντάγματος, για τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Όπως σημειώνεται, δεν είναι συνταγματικά ανεκτή η πρόβλεψη στο νόμο της υποχρεωτικής αποχωρήσεως του υπαλλήλου, χωρίς δε να έχει προηγηθεί κρίση από υπηρεσιακό συμβούλιο», με μόνο κριτήριο τη συμπλήρωση ορισμένου χρόνου πραγματικής υπηρεσίας.
Σε άλλο σημείο της απόφασης αναφέρεται, «δεν είναι συνταγματικά επιτρεπτό, προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο θεμιτός σκοπός της αναδιοργανώσεως των δημοσίων υπηρεσιών και της ορθολογικής διαχειρίσεως της αντίστοιχης δημόσιας δαπάνης, να καθορίζονται όροι υποχρεωτικής απομακρύνσεως υπαλλήλων από την υπηρεσία με βάση κριτήρια μη συνδεόμενα με τις λειτουργικές και οργανωτικές ανάγκες της διοικήσεως, αλλά και με τα προσόντα, τις ικανότητες και την εν γένει υπηρεσιακή τους απόδοση και η κατάργηση των οργανικών θέσεων, τις οποίες κατείχαν οι αποκρινόμενοι, να επέρχεται ως αυτόθροη συνέπεια της απομακρύνσεως».
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, η απομάκρυνση δημοσίου υπαλλήλου από την υπηρεσία του, χωρίς σχετική απόφαση υπηρεσιακού συμβουλίου, όπως προβλέπεται στο αρ.103 του Συντάγματος, είναι επιτρεπτή μόνο σε δύο περιπτώσεις: Πρώτον σε περίπτωση παύσης, έπειτα από δικαστική απόφαση και δεύτερον, σε περίπτωση αποχώρησης, λόγω συμπλήρωσης του ορίου ηλικίας.
Ως εκ τουτου, οι Σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν αντισυνταγματική την εφεδρεία του άρθρου 33 του Ν. 4024/2011, καθώς «η μεταβολή στο υπηρεσιακό καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων που έχει ως συνέπειες στην οργάνωση και λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών, αφενός δεν βασίζεται σε προηγούμενο ανακαθορισμό των λειτουργιών του κράτους και τη διοικητική αναδιοργάνωσή του κατ’ εκτίμηση των υπηρεσιακών αναγκών με κριτήριο την αποτελεσματικότητα των δημοσίων υπηρεσιών, η δε κατάργηση των νομοθετημένων οργανικών θέσεων δεν επέρχεται ως συνέπεια της αναδιαρθώσεως και αφετέρου δεν ανάγεται σε πάγια αλλαγή του γενικού καθεστώτος που διέπει τους όρους λύσεως της υπαλληλικής σχέσεως με απόλυση λόγω ορίου ηλικίας και 35ετίας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου