Στην Ελλάδα κατά το άρθρο 26 του Συντάγματος (το οποίο με το άρθρο 110§1 δεν αναθεωρείται), για τη σύνταξη της Πολιτείας υπάρχουν τρείς (3) λειτουργίες, η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική και αντίστοιχες εξουσίες (ως αρμοδιότητες σε όργανα, μονοπρόσωπα ή συλλογικά), Θεωρούνται ισότιμες, ανεξάρτητες και αποτελεσματικές για τη λειτουργία του Ελληνικού Κράτους, της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Πέραν όμως της διατύπωσης ότι η δικαστική λειτουργία ασκείται (κατά τα άρθρα 87-100Α περί δικαστικής εξουσίας) από τα δικαστήρια και οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του Ελληνικού Λαού, ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΥΓΧΥΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ και ΕΞΟΥΣΙΩΝ, που υπονόμευσε δραστικά και μακροπρόθεσμα το τελευταίο οχυρό της Δημοκρατίας, ήτοι τη Δικαιοσύνη στην Ελλάδα, με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας, το ήθος των διοικούντων, τη Διοίκηση της Πατρίδας από την εκάστοτε Κυβέρνηση και την εκάστοτε Βουλή με τη θέσπιση νόμων που δημιούργησαν ΝΟΜΙΚΟ ΧΑΟΣ στην Ελλάδα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΥΓΧΥΣΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ και ΕΞΟΥΣΙΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΒΟΥΛΗΣ (ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ) ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΑ ΑΡΘΡΑ, 49 (Ειδικές Ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας για εσχάτη προδοσία ή παραβίαση με πρόθεση του Συντάγματος μετά από πρόταση του 1/3 της Βουλής και αποδοχή από τα 2/3 της Βουλής, και 86 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΟΠΩΣ ΙΣΧΥΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ 2001. (Σημειωτέον ότι το άρθρο αυτό μπορεί να αναθεωρηθεί εκ νέου κατά το άρθρο 110 Συντάγματος).
Με το άρθρο 86 του Συντάγματος, μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος (αποσβεστική προθεσμία) κατά όσων διατέλεσαν ή διατελούν μέλη Κυβέρνησης για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως ορίζει ο νόμος, αρχικά με το ΝΔ 802/1971, κατόπιν ο Ν 2509/1997 και ήδη ο Ν. 3126/19-3-2003 (ΦΕΚ Α 66) όπως τροποποιήθηκε με το νέο Ν. 3961/ 29-4-11 (ΦΕΚ Α 97). Ουδείς άλλος Εισαγγελέας ή δικαστική αρχή έχει την ως άνω αρμοδιότητα.
Κατά την κείμενη όμως νομοθεσία για την ανεξάρτητη δικαιοσύνη, την δικαστική αρμοδιότητα άσκησης ποινικής δίωξης έχει ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών, ο οποίος κατά το άρθρο 36 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, (κανόνας δημοσίας τάξεως και αναγκαστικού δικαίου) υποχρεούται σε αυτεπάγγελτη δίωξη ύστερα από αναφορά, μήνυση ή άλλη είδηση ότι διαπράχθηκε αξιόποινη πράξη αυτεπαγγέλτως διωκόμενη. Σε περίπτωση που ο Εισαγγελέας εν γνώσει του παραλείψει να διώξει κάποιον υπαίτιο ή προκαλέσει την απαλλαγή του από την τιμωρία, (πχ δια της παραγραφής του εγκλήματος και εξάλειψης του αξιοποίνου) τιμωρείται ο ίδιος για κατάχρηση εξουσίας δια παραλείψεως κατά το άρθρο 239 β του Ποινικού Κώδικα, με κάθειρξη μέχρι δέκα έτη και δικάζεται από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο. (βλέπε και το βούλευμα 1/2005 Ολομελείας του Αρείου Πάγου, (ΝΟΜΟΣ, Νομικό Βήμα 2005/1319, Ποινικά Χρονικά 2005/ σελ 781, Δ/ΝΗ 2005/1590, ΠΟΙΝΛΟΓ 2005/49, ΠΟΙΝΔ/ΝΗ 2005/394) και το βούλευμα του Αρείου Πάγου 755/2006, ΝΟΜΟΣ, ΑΡΜ 2006/912, Ποινικά Χρονικά 2007/ σελ 159).
Υποτίθεται ότι το άρθρο 86 του Συντάγματος θεσπίστηκε ώστε η Βουλή αυτή ως Εισαγγελέας, να αποδώσει δικαιοσύνη έγκαιρα με το να ελέγχει με ποινική προκαταρκτική εξέταση και να διώκει ποινικώς στη συνέχεια τα μέλη Κυβερνήσεων ως υπαίτια αξιοποίνων πράξεων που τέλεσαν κατά την άσκηση καθηκόντων τους.
Ο έλεγχος και η δίωξη εγκλημάτων υπουργών, για οικονομικά εγκλήματα σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου σε βαθμό κακουργήματος (απιστία, σε βάρος του Δημοσίου, άρθρα 390 ΠΚ, παθητική δωροδοκία 235§2 ΠΚ ), (που έγινα γνωστά στο πανελλήνιο), δια μέσου της διαδικασίας του άρθρου 86 του Συντάγματος ήταν κοινή υποχρέωση και κοινό εισαγγελικό καθήκον των βουλευτών της εκάστοτε Βουλής (ως συλλογικού οργάνου). Οι βουλευτές ήταν και είναι οι θεματοφύλακες της άσκησης εισαγγελικής-δικαστικής αρμοδιότητας κατά υπουργών.
Η εν γνώσει παράλειψη των διατελεσάντων ή και διατελούντων βουλευτών να επιτελέσουν το εισαγγελικό καθήκον τους κατά υπαιτίων υπουργών κατά το άρθρο 86 του Συντάγματος και η μη έγκαιρη άσκηση δίωξης εντός της αποσβεστικής προθεσμίας που ορίζει το ίδιο, με αποτέλεσμα την απαλλαγή των υπαιτίων, καθιστά ποινικά υπεύθυνους τους βουλευτές για το κακούργημα της με κοινό δόλο ποινικής κατάχρησης εξουσίας ( που παραγράφεται σε δέκα πέντε (15) χρόνια από την παράλειψή τους.
Ως εκ τούτου καθίσταται αναγκαίο και νόμιμο να ζητηθεί από τον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών να ασκηθεί ποινική δίωξη κατά των βουλευτών ως μελών του συλλογικού οργάνου της Βουλής, για το κακούργημα κατάχρησης εξουσίας με κοινό δόλο, σε κάθε περίπτωση που παρέλειψαν να ασκήσουν ποινική δίωξη κατά εμπλεκομένων υπουργών σε οικονομικά σκάνδαλα, οι οποίοι ήδη απηλλάγησαν με τα αριθμ 1/8-2-2011 και 1/5-8-2011 βουλεύματα του Ειδικού Δικαστικού Συμβουλίου του άρθρου 86§4 του Συντάγματος επειδή η Βουλή δεν άσκησε εμπρόθεσμα δίωξη, αν και τα περιστατικά εμπλοκής υπουργών σε αξιόποινες πράξεις ήταν ήδη γνωστά στους βουλευτές και γνώριζαν ότι υπήρχε κίνδυνος εξάλειψης του αξιοποίνου των υπουργών λόγω παρόδου της αποσβεστικής προθεσμίας άσκησης ποινικής δίωξης κατά το άρθρο 86§3 εδαφ β του Συντάγματος.
Συμπέρασμα
Η εν γνώσει παράλειψη των διατελεσάντων ή και διατελούντων βουλευτών να επιτελέσουν το εισαγγελικό καθήκον τους έγκαιρα, δημιούργησε έλλειψη απονομής δικαιοσύνης στην Πατρίδα μας, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί στην Ελλάδα το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.
Η κατάσταση αυτή εξευτέλισε τον Έλληνα Πολίτη που ήθελε να πιστεύει στο Σύνταγμα.
Η ποινική τιμωρία των βουλευτών για την ως άνω παράλειψή τους κατά την υποχρεωτική εκτέλεση του εισαγγελικού-δικαστικού τους καθήκοντός τους κατά το Σύνταγμα, αφενός μεν αποκαθιστά το κύρος της Δικαιοσύνης αφετέρου δε αντιμετωπίζει τους βουλευτές ως ίσους ενώπιον του νόμου και δημιουργεί εμπόδιο σε κάθε υπουργό να εμπλέκεται σε οικονομικά σκάνδαλα σε βάρος του Δημοσίου και της περιουσίας του Ελληνικού Λαού.
Διά μέσου της ως άνω ποινικής τιμωρίας αποκαθίσταται η ηθική τάξη και δικαίωση των Ελλήνων Πολιτών μπροστά στη σκανδαλώδη ατιμωρησία των ήδη πολιτικών.
Η εν συνεχεία απομάκρυνση αυτών από την πολιτική διοίκηση της Χώρας, μέσα στην οποία δημιούργησαν το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, μπορεί να οδηγήσει σε ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΧΑΟΥΣ.
Το «βαρέλι της οικονομίας» και ο «πάτος του βαρελιού της εθνικής οικονομίας» δεν μπορεί να διοικείται από τα πρόσωπα που οδήγησαν στη σκανδαλώδη ατιμωρησία των ήδη πολιτικών και δημιούργησαν το νομικό, κοινωνικό και οικονομικό χάος στη Πατρίδα μας και σε βάρος κάθε Έλληνα Πολίτη.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΥΓΧΥΣΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ και ΕΞΟΥΣΙΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΒΟΥΛΗΣ (ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ) ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΑ ΑΡΘΡΑ, 49 (Ειδικές Ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας για εσχάτη προδοσία ή παραβίαση με πρόθεση του Συντάγματος μετά από πρόταση του 1/3 της Βουλής και αποδοχή από τα 2/3 της Βουλής, και 86 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΟΠΩΣ ΙΣΧΥΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ 2001. (Σημειωτέον ότι το άρθρο αυτό μπορεί να αναθεωρηθεί εκ νέου κατά το άρθρο 110 Συντάγματος).
Με το άρθρο 86 του Συντάγματος, μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος (αποσβεστική προθεσμία) κατά όσων διατέλεσαν ή διατελούν μέλη Κυβέρνησης για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως ορίζει ο νόμος, αρχικά με το ΝΔ 802/1971, κατόπιν ο Ν 2509/1997 και ήδη ο Ν. 3126/19-3-2003 (ΦΕΚ Α 66) όπως τροποποιήθηκε με το νέο Ν. 3961/ 29-4-11 (ΦΕΚ Α 97). Ουδείς άλλος Εισαγγελέας ή δικαστική αρχή έχει την ως άνω αρμοδιότητα.
Κατά την κείμενη όμως νομοθεσία για την ανεξάρτητη δικαιοσύνη, την δικαστική αρμοδιότητα άσκησης ποινικής δίωξης έχει ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών, ο οποίος κατά το άρθρο 36 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, (κανόνας δημοσίας τάξεως και αναγκαστικού δικαίου) υποχρεούται σε αυτεπάγγελτη δίωξη ύστερα από αναφορά, μήνυση ή άλλη είδηση ότι διαπράχθηκε αξιόποινη πράξη αυτεπαγγέλτως διωκόμενη. Σε περίπτωση που ο Εισαγγελέας εν γνώσει του παραλείψει να διώξει κάποιον υπαίτιο ή προκαλέσει την απαλλαγή του από την τιμωρία, (πχ δια της παραγραφής του εγκλήματος και εξάλειψης του αξιοποίνου) τιμωρείται ο ίδιος για κατάχρηση εξουσίας δια παραλείψεως κατά το άρθρο 239 β του Ποινικού Κώδικα, με κάθειρξη μέχρι δέκα έτη και δικάζεται από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο. (βλέπε και το βούλευμα 1/2005 Ολομελείας του Αρείου Πάγου, (ΝΟΜΟΣ, Νομικό Βήμα 2005/1319, Ποινικά Χρονικά 2005/ σελ 781, Δ/ΝΗ 2005/1590, ΠΟΙΝΛΟΓ 2005/49, ΠΟΙΝΔ/ΝΗ 2005/394) και το βούλευμα του Αρείου Πάγου 755/2006, ΝΟΜΟΣ, ΑΡΜ 2006/912, Ποινικά Χρονικά 2007/ σελ 159).
Υποτίθεται ότι το άρθρο 86 του Συντάγματος θεσπίστηκε ώστε η Βουλή αυτή ως Εισαγγελέας, να αποδώσει δικαιοσύνη έγκαιρα με το να ελέγχει με ποινική προκαταρκτική εξέταση και να διώκει ποινικώς στη συνέχεια τα μέλη Κυβερνήσεων ως υπαίτια αξιοποίνων πράξεων που τέλεσαν κατά την άσκηση καθηκόντων τους.
Ο έλεγχος και η δίωξη εγκλημάτων υπουργών, για οικονομικά εγκλήματα σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου σε βαθμό κακουργήματος (απιστία, σε βάρος του Δημοσίου, άρθρα 390 ΠΚ, παθητική δωροδοκία 235§2 ΠΚ ), (που έγινα γνωστά στο πανελλήνιο), δια μέσου της διαδικασίας του άρθρου 86 του Συντάγματος ήταν κοινή υποχρέωση και κοινό εισαγγελικό καθήκον των βουλευτών της εκάστοτε Βουλής (ως συλλογικού οργάνου). Οι βουλευτές ήταν και είναι οι θεματοφύλακες της άσκησης εισαγγελικής-δικαστικής αρμοδιότητας κατά υπουργών.
Η εν γνώσει παράλειψη των διατελεσάντων ή και διατελούντων βουλευτών να επιτελέσουν το εισαγγελικό καθήκον τους κατά υπαιτίων υπουργών κατά το άρθρο 86 του Συντάγματος και η μη έγκαιρη άσκηση δίωξης εντός της αποσβεστικής προθεσμίας που ορίζει το ίδιο, με αποτέλεσμα την απαλλαγή των υπαιτίων, καθιστά ποινικά υπεύθυνους τους βουλευτές για το κακούργημα της με κοινό δόλο ποινικής κατάχρησης εξουσίας ( που παραγράφεται σε δέκα πέντε (15) χρόνια από την παράλειψή τους.
Ως εκ τούτου καθίσταται αναγκαίο και νόμιμο να ζητηθεί από τον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών να ασκηθεί ποινική δίωξη κατά των βουλευτών ως μελών του συλλογικού οργάνου της Βουλής, για το κακούργημα κατάχρησης εξουσίας με κοινό δόλο, σε κάθε περίπτωση που παρέλειψαν να ασκήσουν ποινική δίωξη κατά εμπλεκομένων υπουργών σε οικονομικά σκάνδαλα, οι οποίοι ήδη απηλλάγησαν με τα αριθμ 1/8-2-2011 και 1/5-8-2011 βουλεύματα του Ειδικού Δικαστικού Συμβουλίου του άρθρου 86§4 του Συντάγματος επειδή η Βουλή δεν άσκησε εμπρόθεσμα δίωξη, αν και τα περιστατικά εμπλοκής υπουργών σε αξιόποινες πράξεις ήταν ήδη γνωστά στους βουλευτές και γνώριζαν ότι υπήρχε κίνδυνος εξάλειψης του αξιοποίνου των υπουργών λόγω παρόδου της αποσβεστικής προθεσμίας άσκησης ποινικής δίωξης κατά το άρθρο 86§3 εδαφ β του Συντάγματος.
Συμπέρασμα
Η εν γνώσει παράλειψη των διατελεσάντων ή και διατελούντων βουλευτών να επιτελέσουν το εισαγγελικό καθήκον τους έγκαιρα, δημιούργησε έλλειψη απονομής δικαιοσύνης στην Πατρίδα μας, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί στην Ελλάδα το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.
Η κατάσταση αυτή εξευτέλισε τον Έλληνα Πολίτη που ήθελε να πιστεύει στο Σύνταγμα.
Η ποινική τιμωρία των βουλευτών για την ως άνω παράλειψή τους κατά την υποχρεωτική εκτέλεση του εισαγγελικού-δικαστικού τους καθήκοντός τους κατά το Σύνταγμα, αφενός μεν αποκαθιστά το κύρος της Δικαιοσύνης αφετέρου δε αντιμετωπίζει τους βουλευτές ως ίσους ενώπιον του νόμου και δημιουργεί εμπόδιο σε κάθε υπουργό να εμπλέκεται σε οικονομικά σκάνδαλα σε βάρος του Δημοσίου και της περιουσίας του Ελληνικού Λαού.
Διά μέσου της ως άνω ποινικής τιμωρίας αποκαθίσταται η ηθική τάξη και δικαίωση των Ελλήνων Πολιτών μπροστά στη σκανδαλώδη ατιμωρησία των ήδη πολιτικών.
Η εν συνεχεία απομάκρυνση αυτών από την πολιτική διοίκηση της Χώρας, μέσα στην οποία δημιούργησαν το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, μπορεί να οδηγήσει σε ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΧΑΟΥΣ.
Το «βαρέλι της οικονομίας» και ο «πάτος του βαρελιού της εθνικής οικονομίας» δεν μπορεί να διοικείται από τα πρόσωπα που οδήγησαν στη σκανδαλώδη ατιμωρησία των ήδη πολιτικών και δημιούργησαν το νομικό, κοινωνικό και οικονομικό χάος στη Πατρίδα μας και σε βάρος κάθε Έλληνα Πολίτη.
Ιωάννης Σακκάς Πρώην Εισαγγελέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου