Α. ΓΚΟΥΡΙΑ ΚΑΙ Ρ. ΖΕΛΙΚ

Επταετές «μορατόριουμ» και «επιστροφή στην ανάπτυξη»

Ένα επταετές "μορατόριουμ" για τη χώρα μας, προτείνει ο γεν. γραμ. του ΟΟΣΑ, Άνχελ Γκουρία, ενώ σύμφωνα με τον πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας, Ρόμπερτ Ζέλικ, κατά τη Σύνοδο Κορυφής, η λύση που θα προταθεί για την Ελλάδα θα πρέπει να την ξαναβάζει στο δρόμο της ανάπτυξης.

Σε άρθρο του στην εφημερίδα Le Temps της Γενεύης, ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, Άνχελ Γκουρία, θεωρεί ότι ένα επταετές "μορατόριουμ" για την Ελλάδα αποτελεί τη λύση του προβλήματος του ελληνικού χρέους.
Ο κ. Γκούρια, με την εμπειρία του ως υπουργού Οικονομικών του Μεξικού στο τέλος της δεκαετίας του ΄80, προτείνει να δοθεί στην Ελλάδα ένα "μορατόριουμ" επτά ετών για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, όπως έγινε τότε με το χρέος χωρών της Λατινικής Αμερικής, στις οποίες εδόθη μία επταετής περίοδος χάριτος, κατά τη διάρκεια της οποίας προσπάθησαν να εξυγιάνουν τα δημόσια οικονομικά τους, με τη βοήθεια του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και της Τράπεζας Εξαγωγών/Εισαγωγών.
Κατά τον ίδιο τρόπο, αν η λήξη όλων των ελληνικών ομολόγων παραταθεί κατά επτά έτη, τότε η χώρα θα έχει στη διάθεση της αρκετό χρόνο για να τακτοποιήσει τα δημόσια οικονομικά της, ιδίως μέσω των ιδιωτικοποιήσεων και της είσπραξης των εσόδων.
Παράλληλα, σε συνέντευξή του στην ίδια εφημερίδα, με τίτλο "για να σωθεί το ευρώ χρειάζεται ένα συνολικό πακέτο", ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, Ρόμπερτ Ζέλικ, δηλώνει σχετικά με την έκτακτη σύνοδο των ηγετών της ευρωζώνης την Πέμπτη, ότι δεν πρέπει να υποεκτιμηθεί η πολυπλοκότητα της κατάστασης. Τις τελευταίες εβδομάδες οι αγορές έχουν προειδοποιήσει ότι η στρατηγική του "μπαλώματος" έχει φθάσει στο τέλος της και οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν συναίσθηση ότι φθάνουμε σε μία επικίνδυνη συγκυρία.
Παράλληλα, ελπίζει ότι η νέα γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, θα συνδυάσει την εμπειρία του οργανισμού της με τη δική της γνώση του συστήματος, ώστε η ευρωζώνη να τοποθετηθεί εκ νέου στον ορθό δρόμο.
Προσθέτει, επίσης, ότι η επίλυση της κρίσης στην ευρωζώνη θα πρέπει να επιτρέψει στην Ελλάδα και την Ιρλανδία να ξαναβρούν τον δρόμο της ανάπτυξης. Αυτή η λύση πρέπει επίσης να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της ΕΚΤ και στις ανάγκες κεφαλαιοποίησης των τραπεζών σε μερικές χώρες. Εν κατακλείδι, χρειάζεται ένα συνολικό πακέτο για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη, τονίζει.