Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821
Οι κάτοικοι της Θίσβης ήταν από τους πρώτους που σήκωσαν το λάβαρο της επανάστασης του 1821. Ο Πανάγος παπα-Πανταζής γνώριζε από το 1819 την ύπαρξη της Φιλικής Εταιρίας, κάτι που χρωστάει στα γράμματα που έμαθε στο μοναστήρι της Μακαριώτισσας.
Καθ’ όλη την περίοδο της Τουρκοκρατίας η Θίσβη, και ιδιαίτερα το μοναστήρι της Μακαριώτισσας, λειτουργούσε σαν οχυρό του Ελληνισμού, της Ελληνικής γλώσσας και της Χριστιανικής πίστης φιλοξενώντας δασκάλους και κρυφά σχολιά.
Το βράδυ της 2ας προς 3η Απριλίου του 1821 οι Δημογέροντες της Θίσβης Σωτήρχος Λουκίνας, Δήμος Κομίνης, Παναγιώτης Σταματής, Λουκάς Πανταζής, Κώστας Κατσιμπάρδης, Αντώνης Μεϊντάνης και Θανάσης Βόσης κάλεσαν τα πρωτοπαλίκαρα του χωριού να σηκώσουν τα όπλα.
Ο Ιωάννου ή Νίκος Κάλλης, επικεφαλής των Γεωργίου Νάσου, Κάλη Τάσου, Κορογιάννου Χαράλαμπου, Μανίκα Δήμου, Δήμου Νίκου, Ρούση Λουκά, Αναστασίου Βασίλη, Σωτήρχου Λουκίνα, Κομίνη Δήμου, Σταμάτη Παναγιώτη, Δημητράκη Γιάννη, Εγγλέζη Θανάση, Κατσιμπάρδη Κώτσου, Κάλη Μήτσου, Φροσύνου Γιάννη, Λάζαρη Θανάση, Ρέππα Μιχάλη και άλλων, τα ονόματα των οποίων δεν διασώθηκαν, πήγε στα Βάγια, που ήταν τόπος συγκέντρωσης των αγωνιστών της Βοιωτίας. Έλαβαν μέρος σε όλες τις μάχες και διακρίθηκαν για το θάρρος και την αυτοθυσία τους, καθώς και για την μαχητικότητα τους.
Στην περιοχή έδρασε ο Καραϊσκάκης, ο πύργος του οποίου σώζεται έως και σήμερα και βρίσκεται στην Δομβραίνα. Στην Μάχη της Δομβραίνας, στο πλευρό των ντόπιων αγωνιστών, έλαβαν μέρος, εκτός του Καραϊσκάκη, και οι Νικηταράς, Σουλτάνης, Πανουριάς και Καλέργης. Η περιοχή ήταν από τις πρώτες που ελευθερώθηκαν μαζί με τον Μωριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου