Άρειος Πάγος: Νόμιμη η καταγραφή συνομιλιών 277/2014 όταν αποδεικνύεται παθητική δωροδοκία
Νόμιμη και παραδεκτά λαμβάνεται υπ΄όψιν από τα δικαστήρια η καταγραφή
με τεχνικά μέσα συνομιλιών δημόσιων υπαλλήλων κατά την εκτέλεση των
υπηρεσιακών του καθηκόντων όταν από την καταγραφή αποδεικνύεται
παθητική δωροδοκία δημοσίου υπαλλήλου απεφάνθη ο Άρειος Πάγος με
την υπ΄ αριθμ. 277/2014 απόφασή. Νόμιμη και παραδεκτά λαμβάνεται υπ΄όψιν από τα δικαστήρια η καταγραφή με τεχνικά μέσα συνομιλιών δημόσιων υπαλλήλων κατά την εκτέλεση των υπηρεσιακών του καθηκόντων όταν από την καταγραφή αποδεικνύεται παθητική δωροδοκία δημοσίου υπαλλήλου απεφάνθη ο Άρειος Πάγος με την υπ΄ αριθμ. 277/2014 απόφασή.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση του Αρείου Πάγου από το Σύνταγμα και την ποινική νομοθεσία προκύπτει ότι: «Όποιος αθέμιτα παρακολουθεί με ειδικά τεχνικά μέσα ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα προφορική συνομιλία μεταξύ τρίτων ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα μη δημόσια πράξη άλλου τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι 10 ετών. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και «ο δράστης που αποτυπώνει σε υλικό φορέα το περιεχόμενο της συνομιλίας του με άλλον χωρίς τη ρητή συναίνεση του τελευταίου».
Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες η απαγόρευση αυτή «αφορά εκδηλώσεις ή πράξεις της ιδιωτικής ζωής των τρίτων που είναι ικανές να επιφέρουν βλάβη στην προσωπικότητα και να μειώσουν την αξιοπρέπειά τους, αποσκοπείται δε με τον τρόπο αυτό η διασφάλιση της προστασίας των εννόμων αγαθών του ανθρώπου, που προστατεύονται από τις συνταγματικές αυτές διατάξεις».
Παράλληλα, σημειώνεται στην επίμαχη δικαστική απόφαση, ότι «δεν περιλαμβάνει και τις πράξεις ή εκδηλώσεις προσώπων, οι οποίες ανεξάρτητα από τον τρόπο και τον χρόνο που γίνονται, δεν ανάγονται στη σφαίρα της προσωπικής και ιδιωτικής ζωής τους, αλλά πραγματοποιούνται στα πλαίσια των ανατιθεμένων σε αυτούς υπηρεσιακών καθηκόντων και κατά την εκτέλεση τούτων, η οποία ως εκ της φύσεως και του είδους των εκπληρουμένων καθηκόντων υπόκειται σε δημόσιο έλεγχο και κριτική».
Σε άλλο σημείο της δικαστικής απόφασης σημειώνεται ότι από το ποινικό νομοθετικό πλαίσιο «σαφώς συνάγεται, ότι η καταγραφή ιδιωτικής συνομιλίας με τεχνικά μέσα σε ψηφιακό δίσκο, ο οποίος αποτελεί αυτοτελές αποδεικτικό μέσο και δη έγγραφο, παραδεκτά λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο και συνεκτιμάται μαζί με τις άλλες αποδείξεις για το σχηματισμό της δικανικής του κρίσης, έστω και αν αυτό περιέχει και στηρίχθηκε σε αθέμιτη μαγνητοσκόπηση με τεχνικά μέσα εκδηλώσεων του κατηγορουμένου, που πραγματοποιήθηκαν, όμως, στα πλαίσια των ανατιθεμένων σ` αυτόν υπηρεσιακών καθηκόντων και κατά την εκτέλεσή τους, η οποία υπόκειται σε
δημόσιο έλεγχο και κριτική».
Ειδικότερα, τον Άρειο Πάγο τον απασχόλησε περίπτωση υπαλλήλου Πολεοδομίας ό οποίος μαζί με άλλα δύο πρόσωπα δωροδοκήθηκε, με το ποσό των 55.000 ευρώ για την έγκριση συντελεστή δόμησης.
Οι συνομιλίες για την μίζα με τα εμπλεκόμενα πρόσωπα καταγράφηκε με ειδικά μηχανήματα και ο πολίτης στην συνέχεια πήγε στην Υπηρεσία Ειδικών Υποθέσεων της ΕΛΑΣ και κατέθεσε το περιστατικό, ενώ παρέδωσε το C.D. που είχε καταγράψει τις συνομιλίες.
ΠΗΓΗ: ΑΜΠΕ
Νόμιμη και παραδεκτά λαμβάνεται υπ΄όψιν από τα δικαστήρια η καταγραφή
με τεχνικά μέσα συνομιλιών δημόσιων υπαλλήλων κατά την εκτέλεση των
υπηρεσιακών του καθηκόντων όταν από την καταγραφή αποδεικνύεται
παθητική δωροδοκία δημοσίου υπαλλήλου απεφάνθη ο Άρειος Πάγος με
την υπ΄ αριθμ. 277/2014 απόφασή. Νόμιμη και παραδεκτά λαμβάνεται υπ΄όψιν από τα δικαστήρια η καταγραφή με τεχνικά μέσα συνομιλιών δημόσιων υπαλλήλων κατά την εκτέλεση των υπηρεσιακών του καθηκόντων όταν από την καταγραφή αποδεικνύεται παθητική δωροδοκία δημοσίου υπαλλήλου απεφάνθη ο Άρειος Πάγος με την υπ΄ αριθμ. 277/2014 απόφασή.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση του Αρείου Πάγου από το Σύνταγμα και την ποινική νομοθεσία προκύπτει ότι: «Όποιος αθέμιτα παρακολουθεί με ειδικά τεχνικά μέσα ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα προφορική συνομιλία μεταξύ τρίτων ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα μη δημόσια πράξη άλλου τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι 10 ετών. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και «ο δράστης που αποτυπώνει σε υλικό φορέα το περιεχόμενο της συνομιλίας του με άλλον χωρίς τη ρητή συναίνεση του τελευταίου».
Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες η απαγόρευση αυτή «αφορά εκδηλώσεις ή πράξεις της ιδιωτικής ζωής των τρίτων που είναι ικανές να επιφέρουν βλάβη στην προσωπικότητα και να μειώσουν την αξιοπρέπειά τους, αποσκοπείται δε με τον τρόπο αυτό η διασφάλιση της προστασίας των εννόμων αγαθών του ανθρώπου, που προστατεύονται από τις συνταγματικές αυτές διατάξεις».
Παράλληλα, σημειώνεται στην επίμαχη δικαστική απόφαση, ότι «δεν περιλαμβάνει και τις πράξεις ή εκδηλώσεις προσώπων, οι οποίες ανεξάρτητα από τον τρόπο και τον χρόνο που γίνονται, δεν ανάγονται στη σφαίρα της προσωπικής και ιδιωτικής ζωής τους, αλλά πραγματοποιούνται στα πλαίσια των ανατιθεμένων σε αυτούς υπηρεσιακών καθηκόντων και κατά την εκτέλεση τούτων, η οποία ως εκ της φύσεως και του είδους των εκπληρουμένων καθηκόντων υπόκειται σε δημόσιο έλεγχο και κριτική».
Σε άλλο σημείο της δικαστικής απόφασης σημειώνεται ότι από το ποινικό νομοθετικό πλαίσιο «σαφώς συνάγεται, ότι η καταγραφή ιδιωτικής συνομιλίας με τεχνικά μέσα σε ψηφιακό δίσκο, ο οποίος αποτελεί αυτοτελές αποδεικτικό μέσο και δη έγγραφο, παραδεκτά λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο και συνεκτιμάται μαζί με τις άλλες αποδείξεις για το σχηματισμό της δικανικής του κρίσης, έστω και αν αυτό περιέχει και στηρίχθηκε σε αθέμιτη μαγνητοσκόπηση με τεχνικά μέσα εκδηλώσεων του κατηγορουμένου, που πραγματοποιήθηκαν, όμως, στα πλαίσια των ανατιθεμένων σ` αυτόν υπηρεσιακών καθηκόντων και κατά την εκτέλεσή τους, η οποία υπόκειται σε
δημόσιο έλεγχο και κριτική».
Ειδικότερα, τον Άρειο Πάγο τον απασχόλησε περίπτωση υπαλλήλου Πολεοδομίας ό οποίος μαζί με άλλα δύο πρόσωπα δωροδοκήθηκε, με το ποσό των 55.000 ευρώ για την έγκριση συντελεστή δόμησης.
Οι συνομιλίες για την μίζα με τα εμπλεκόμενα πρόσωπα καταγράφηκε με ειδικά μηχανήματα και ο πολίτης στην συνέχεια πήγε στην Υπηρεσία Ειδικών Υποθέσεων της ΕΛΑΣ και κατέθεσε το περιστατικό, ενώ παρέδωσε το C.D. που είχε καταγράψει τις συνομιλίες.
ΠΗΓΗ: ΑΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου