Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΣΤΡATIΩΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ;

Προς: τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας
            κ.κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο

                                                                                        Αθήνα, 9 Απριλίου 2014

                                           ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Στην σημερινή νομική πραγματικότητα, όπου η «αρνησιδικία» αποτελεί εθνικό μας εφιάλτη, επιτακτική πλέον είναι η ανάγκη λήψη ουσιαστικών και πρακτικών μέτρων επιτάχυνσης απονομής της δικαιοσύνης και η αύξηση του παραγόμενου δικαστικού έργου.
   Η Στρατιωτική Δικαιοσύνη πρωτοεμφανίστηκε την εποχή της Γαλλικής Επαναστάσεως  και εξελίχθηκε μέχρι τις ημέρες μας σε ιδιαίτερο κλάδο απονομής δικαιοσύνης. Υπό το κράτος των σύγχρονων αντιλήψεων περί της αναγκαιότητας και της μορφής που πρέπει να προσδοθεί στη σύγχρονη Στρατιωτική Δικαιοσύνη, μερικές χώρες έχουν προ πολλού καταργήσει το θεσμό αυτό.
   Τίθεται επομένως αυτόματα το ερώτημα αν πρέπει να υπάρχει ανάγκη ως ειδικός κλάδος η Στρατιωτική Δικαιοσύνη.
   Να σημειωθεί ότι μέχρι και σήμερα δεν υπάρχει τμήμα νομολογίας, ώστε να μπορεί κάθε νομικός να έχει πρόσβαση στην θέση επί των ίδιων πραγματικών περιστατικών του κάθε Στρατοδικείου.
   Εκ παραλλήλου ο χώρος νομολογιακά δεν είναι καταγεγραμμένος από έμπειρο θεωρητικό στο σύνολο του ώστε να ελεγχθεί η ορθότητα της πρακτικής εφαρμογής της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης.
   Είναι δυνατόν να υπονοηθεί ότι υπάρχει μεροληπτική αντιμετώπιση της Στρατιωτικής ηγεσίας και των περί αυτής εγγύς ευρισκομένων, με πολλές απαλλακτικές αποφάσεις, αρχειοθετήσεις με εισαγγελική «επίσπευση», απορριπτικές διατάξεις κλπ, που πολλές φορές βρίσκονται σε προκλητική αναντιστοιχία με τα στοιχεία της δικογραφίας.
   Στο θέμα της αρμοδιότητας των στρατιωτικών δικαστηρίων αυτά εκδικάζουν τις αδικοπραγίες που διέπραξαν πρόσωπα που είχαν τη στρατιωτική ιδιότητα.
   Σε μια εποχή που για λόγους ομαλής λειτουργίας της Δικαιοσύνης και των θεσμών  πρέπει να καταργηθούν άμεσα όλες οι εξαιρετικές ρυθμίσεις και διαδικασίες, όπως το βουλευτικό και υπουργικό «ακαταδίωκτο», είναι σαφέστατα απολύτως απαραίτητη η  κατάργηση άμεσα της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης. Ήδη τα σοβαρότερα αδικήματα  των στρατιωτικών δικάζονται από την τακτική δικαιοσύνη.
   Άλλωστε μια απλή ματιά στα πινάκια των κατά τόπους Στρατοδικείων-Ναυτοδικείων-Αεροδικείων, αρκεί να πείσει για την απουσία οποιασδήποτε αναγκαιότητας ή σκοπιμότητας για την ύπαρξή της. 
   Είναι προφανές, με την επιφύλαξη των διατάξεων του Συντάγματος και της σχετικής νομολογίας του Ακυρωτικού,  να εξετασθεί  η ενίσχυση του αριθμού των δικαστικών λειτουργών της τακτικής δικαιοσύνης με τους περίπου, 120  στρατιωτικούς δικαστές και μπορεί να ενισχύσει την δικαιοσύνη με έμπειρους δικαστές που θα  μπορούν ενδεχομένως  να ασχοληθούν και ως ειδικό σώμα δικαστικής μεσολάβησης, να αρθεί παράλληλα  μια στρέβλωση του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης στο τόπο μας, καλύπτοντας άμεσα τις χρόνιες ελλείψεις σε δικαστές που παρουσιάζουν σχεδόν όλα τα Πρωτοδικεία της χώρας, καθώς επίσης να απορροφηθούν και σε διοικητικές θέσεις στα επιτελεία και σε μεγάλους σχηματισμούς, ως όργανα πειθαρχικού ελέγχου.
   Τέλος, επιβάλλεται η άμεση παραχώρηση των  κτιρίων, όπου στεγάζονται Στρατιωτικά Δικαστήρια, στο Υπουργείο Δικαιοσύνης για να αυξηθούν οι τόσο ελλειμματικές δικαστικές αίθουσες, χωρίς το παραμικρό δημοσιονομικό κόστος.
   Νομίζω εν τέλει ότι πρέπει  η Στρατιωτική Δικαιοσύνη να ενσωματωθεί άμεσα στα κοινά δικαστήρια η υποδομή και το υποστηρικτικό προσωπικό της, από πολιτικούς υπαλλήλους να ενταχθεί  στη γραμματεία των δικαστηρίων (πολιτικών και διοικητικών).
   Η ύπαρξη της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης αποτελεί πλέον μια άχρηστη και πολυέξοδη πολυτέλεια  για τον Τόπο μας, η κατάργηση της θα ανακουφίσει την λειτουργία της ταλαιπωρημένης  Δικαιοσύνης.
   Δια την αντιμετώπιση της αθέμιτης τακτικής αδικαιολόγητων μηνύσεων κατά στρατιωτικών, που σκοπό θα έχει την ουδετεροποίηση των βαθμοφόρων από την προσήλωση στα επιτελικά τους καθήκοντα, προτείνεται από τον βαθμό του Ταξίαρχου, των Διοικητών και Υποδιοικητών μονάδων, προηγούμενη θετική γνώμη του ΥΕΘΑ, ή των Ανωτάτων Συμβουλίων, πριν από την άσκηση ποινικής δίωξης, για τα καθαρώς στρατιωτικά αδικήματα.
   Πρόκειται για ρύθμιση ανάλογης προηγούμενης που ισχύει για τα στελέχη του ΣΔΟΕ.
   Ας μην ξεχνάμε ότι είναι πάντα ισχυρή η διαχρονική ρήση του Ζώρζ Κλεμανσώ  (Georges Clemenceau)   είχε τονίσει προσφυώς  ότι:
      “Η στρατιωτική δικαιοσύνη έχει τόση σχέση με το Δίκαιο, όση σχέση έχει η στρατιωτική μπάντα με τη μουσική. ”
   Τουλάχιστον με την κατάργηση της θα ανακουφισθεί ο προϋπολογισμός του ΥΠ.ΕΘ.Α.

       Μετά τιμής
Παναγιώτης Δ. Σταμάτης
  Πλωτάρχης ΠΝ ε.α.


Δεν υπάρχουν σχόλια: