Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ-ΓΚΑΛΜΠΡΕΙΘ

ΕΝΩΠΙΟΝ
   ΤΗΣ κας ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
   κ.κ. Ξένης Δημητρίου    Αρ. πρωτ. 5762/21-7-2016


             ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ

Του Παναγιώτη Σταμάτη του Δημητρίου, Πλωτάρχη του Πολεμικού Ναυτικού ε.α, κατοίκου Αθηνών, οδός Κομνηνών, αριθμ. 48. (panos_stamatis@yahoo.gr)

                         ΚΑΤΑ

1. ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ – συμμετόχου και εμπλεκομένου, διά κοινής δράσης και κοινού δόλου, αρμοδίου υπηρεσιακού παράγοντος και εξωθεσμικού τοιούτου συναυτουργού ή ηθικού αυτουργού.
2. Και κάθε άλλου προσώπου ως προς το οποίο προκύπτουν αποχρώσες ενδείξεις ενοχής.  
_____________________________

I. Εισαγωγή

Αξιότιμη κυρία Εισαγγελεύ,

Με την παρούσα μηνυτήρια αναφορά, Σας εκθέτω μια σειρά από κρίσιμα πραγματικά περιστατικά (PLAN-X) που πραγματώνουν την τέλεση σοβαρών ποινικών αδικημάτων εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, εις βάρος του ελληνικού λαού και συστοίχως εις βάρος του πολιτεύματος. Τα κρίσιμα περιστατικά και οι σύστοιχες συμπεριφορές πραγματώθηκαν από το Γιάνη Βαρουφάκη, πρώην βουλευτή και πρώην Υπουργό Οικονομικών, κατά την άσκηση των υπουργικών του καθηκόντων, από λοιπά πρόσωπα του στενού κύκλου του, καθώς και από λοιπά πρόσωπα που συμμετείχαν στην Κυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Αναφέρομαι σε Εσάς κ. Εισαγγελεύ ζητώντας τη συνδρομή σας, προκειμένου να διερευνηθεί από τα αρμόδια όργανα της Ελληνικής Δικαιοσύνης η πιθανότητα τέλεσης αδικημάτων σε βαθμό κακουργήματος και μάλιστα με εγγύτατο νομικό χαρακτηρισμό, ενδεικτικά (134 παρ. 2 β΄ Π.Κ. και 135 Π.Κ.)


II. Τα κρίσιμα νομικά και πραγματικά περιστατικά.

1. Η χώρα μας ήδη από τη δεκαετία του 1960 υπέβαλε αίτημα ένταξης και συμμετοχής στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες (Ε.Ο.Κ., Ε.Κ.Α.Χ., Ε.Κ.Α.Ε.) τους πρόδρομους ευρωπαϊκούς θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επιλογή συμμετοχής της χώρας μας στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης αποτέλεσε στρατηγική στόχευση του πολιτικού μας συστήματος αντιστοιχούμενη πλήρως στη δημοκρατική βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
2. Η ενταξιακή πορεία της χώρας μας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες αδρανοποιήθηκε κατά το διάστημα της επτάχρονης δικτατορίας, η οποία κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα και παρέλυσε την ικανότητα και την ετοιμότητα της χώρας μας να διαπραγματευθεί με τα λοιπά δημοκρατικά και ιδρυτικά κράτη μέλη των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος και την επάνοδο στη δημοκρατία υπό την ισχύ του Συντάγματος του 1975, αναζωπυρώθηκαν οι ενταξιακές διαδικασίες, οι οποίες και ολοκληρώθηκαν το 1980, οπότε η χώρα μας εισήλθε ως πλήρες και ισότιμο κράτος μέλος στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες.
3. Η ένταξη της χώρας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες και η ενεργός συμμετοχή μας στη θεσμική μετεξέλιξή τους και δη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο σκληρό πυρήνα των κρατών μελών του, που υιοθέτησαν το ευρώ ως κοινό νόμισμα, με την κατάργηση των εθνικών τους νομισμάτων (Ευρωζώνη) εδράζονται στο άρθρο 28 του Συντάγματος. Με άλλη διατύπωση, η χώρα μας συμμετέχοντας αρχικώς στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες και εν συνεχεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη, εκχώρησε με ρητή και αδιαφιλονίκητη δημοκρατικώς επιλογή, οργανικά τμήματα της εθνικής της κυριαρχίας στους ενωσιακούς θεσμούς, οι οποίοι συγκροτούν ένα υπερβάλλον τα εθνικά κράτη μέλη δικαιικό, οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο, με αυτόνομες αρμοδιότητες, που διαθέτει ίδια νομιμοποίηση, όχι μόνο δια της άμεσης εκλογής των μελών του Ευρωκοινοβουλίου και του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το εκλογικό σώμα των Ευρωπαίων πολιτών αλλά και δια της συμμετοχής στα ενωσιακά όργανα λήψης των αποφάσεων (Συμβούλια Αρχηγών, Συμβούλια Υπουργών κ.λπ.) των εκπροσώπων όλων των Κυβερνήσεων των κρατών μελών, με τρόπο ώστε η δημοκρατική τους νομιμοποίηση να συνιστά συγχρόνως δάνεια δημοκρατική νομιμοποίηση των προβλεπόμενων από τις ιδρυτικές συνθήκες ενωσιακών οργάνων. Η συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση με βάση της ρητή συνταγματική διάταξη του άρθρου 28 έχει ως συνέπεια την αυξημένη τυπική ισχύ του πρωτογενούς ενωσιακού δικαίου, που κατισχύει κάθε αντίθετης διάταξης της κοινής εθνικής νομοθεσίας. Στο σημείο αυτό πρέπει να υπομνησθεί ότι το ενωσιακό δίκαιο, τόσο το πρωτογενές όσο και το παράγωγο, συνιστά κοινό εθνικό δίκαιο κάθε κράτους μέλους υπό την έννοια ότι κοινός δικαστής του ενωσιακού δικαίου είναι ο κάθε εθνικός δικαστής των κρατών μελών.
4. Η θέση της χώρας μας στο σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης έχει επιβεβαιωθεί ως στρατηγική επιλογή, καθώς η Ελληνική Δημοκρατία βελτιστοποίησε τη διεθνή της θέση και τον γεωστρατηγικό της ρόλο, διασφάλισε την ασφάλειά της και θεμελίωσε επί της σταθερής ευρωπαϊκής τροχιάς τα καλώς εννοούμενα συμφέροντά της. Σημειώνεται, ότι οι ανωτέρω ερμηνευτικές καταφάσεις επιβεβαιώνονται και επαληθεύονται από τη συντριπτικώς πλειοψηφική βούληση του ελληνικού λαού, συνιστώντας συγχρόνως κοινό πολιτικό κεκτημένο της επίσης συντριπτικής πλειονότητας των πολιτικών δυνάμεων και του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
5. Η χώρα, αρχής γενομένης από το έτος 2008 εισήλθε στο σιδερένιο ησιοδικό κύκλο της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης, η οποία αυτοτροφοδοτούμενη από τα προπατορικά αμαρτήματα ως προς τη δόμηση της τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας (αναξιοκρατία, διαφθορά, πελατειακό σύστημα νομής της εξουσίας σε κεντρικό και σε τοπικό επίπεδο, αδυναμία συγκρότησης λειτουργικού παραγωγικού μοντέλου, επικράτηση καταναλωτικού προτύπου στην κοινωνία, διόγκωση των κρατικών δαπανών με σύγχρονο υπερδανεισμό του ελληνικού δημοσίου) εκδηλώθηκε με σφοδρότητα το 2010 ως δημοσιονομική κρίση, καταλήγοντας στην expressis verbis πτώχευση ή άλλως πλήρη δημοσιονομική κατάρρευση του ελληνικού κράτους. Για την αντιμετώπιση της έκτακτης αυτής κατάστασης, η Ελληνική Δημοκρατία, προσέφυγε στη σύναψη δύο προγραμμάτων διάσωσης με τους εταίρους της χώρας στην Ε.Ε και με το Δ.Ν.Τ, τα οποία είναι γνωστά και ως μνημόνια. Η εφαρμογή των ως άνω προγραμμάτων διάσωσης ή μνημονίων, επέφεραν δυσμενείς οικονομικές συνέπειες στην ελληνική κοινωνία, πλήττοντας ανεπανόρθωτα τα μεσαία και φτωχότερα στρώματα του ελληνικού πληθυσμού και συγχρόνως μεγεθύνοντας τα κέρδη και την κοινωνικοοικονομική θέση των υψηλών από άποψη πλούτου στρωμάτων. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, που διαχειρίστηκαν και ανέλαβαν την εφαρμογή των προλεχθέντων προγραμμάτων διάσωσης (μνημόνια) επέδειξαν συστηματική ανακολουθία και αναποτελεσματικότητα, με αποτέλεσμα η οικονομική κρίση, το υφεσιακό status, η διόγκωση της ανεργίας και η έλλειψη της ρευστότητας να καθίστανται σχεδόν πάγια χαρακτηριστικά. Στο πλαίσιο αυτό, οι Κυβερνήσεις από το 2009 έως το 2015 και οι Κοινοβουλευτικές Πλειοψηφίες που τις στήριξαν, εξαφανίστηκαν από τον λεβιάθαν της δημοσιονομικής κρίσης.
6. Στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, που διενεργήθηκαν λόγω της αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από την απελθούσα Βουλή, τέθηκε στον ελληνικό λαό ένα κρίσιμο ερώτημα, που εμπεριείχε ένα σύστοιχο διακύβευμα. Το ερώτημα σχηματικά μπορεί να αποδοθεί ως εξής. Ποιον εμπιστεύεται το εκλογικό σώμα, δηλαδή ο εν στενή εννοία ελληνικός λαός, για τη διαχείριση της εξόδου από την οικονομική κρίση, και την επαναδιαπραγμάτευση με τους εταίρους και δανειστές μας; Τα κυβερνητικά κόμματα της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ; Ή τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, δηλαδή το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Σημειωτέον, ότι τα ως άνω κόμματα κατά τη διάρκεια της βραχύβιας προεκλογικής περιόδου συγκρότησαν το δημόσιο πολιτικό λόγο τους στην κατάφαση της διασφάλισης της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, τόσο ως κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και ως κράτους μέλους της Ευρωζώνης. Άλλωστε, η ως άνω κατάφαση συνοδευόταν από τη δημόσια κοινή παραδοχή ότι για την υπέρβαση της κρίσης, δεν υφίστατο άλλος δρόμος ή τρόπος, πλην της παραμονής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη, η οποία δεν έπρεπε να διαταραχθεί. Στις εθνικές εκλογές της 25.1.2015, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού παρείχε στον ηγέτη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α κ. Αλέξη Τσίπρα, να σχηματίσει κυβέρνηση, προκειμένου να διαπραγματευτεί καλύτερα και συμφερότερα για την πατρίδα και το λαό με τους εταίρους και δανειστές και το Δ.Ν.Τ., με πρόδηλο το ιστορικό, πολιτικό και συμβολικό όριο της διαπραγμάτευσης την μη αμφισβήτηση της συμμετοχής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη. Με άλλη διατύπωση, το ανωτέρω όριο συνιστούσε θεμελιακή βάση της πολιτικής εντολής του ελληνικού λάου και συγχρόνως πυλώνα των προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησης Εθνικής και Κοινωνικής Σωτηρίας, που συγκροτήθηκε από τα κόμματα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και των ΑΝ.ΕΛ. Η προλεχθείσα ανάγνωση της λαϊκής εντολής του Ιανουαρίου του 2015 επιβεβαιώνεται και ενισχύεται από το κοινό ανακοινωθέν της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτικών αρχηγών που συνήλθε μετά την διενέργεια του δημοψηφίσματος της 5.7.2015 , στο οποίο η παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη καταφάσκετε όχι απλώς ως υπερκομματική στρατηγική επιλογή αλλά κυρίως ως ο ελάχιστος όρος επιβίωσης της χώρας και της κοινωνίας και συγχρόνως ως η μήτρα της παραγωγής πολιτικής συναίνεσης, η οποία δεν έχει ιδιαίτερη παράδοση στην πολιτική πρακτική της τρίτης ελληνικής δημοκρατίας. Παρέλκει δε η επισήμανση, ότι η νομικοπολιτική ακτινοβολία της αδιατάρακτης πορείας της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη ήταν ο καταλύτης της ανάγνωσης του αποτελέσματος του Δημοψηφίσματος της 5.7.2015 που εκτιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό και τους Πολιτικούς Αρχηγούς ότι δεν ενσωμάτωνε εντολή ρήξης με τους ενωσιακούς θεσμούς αλλά συνιστούσε αφετηρία διαλόγου και διαπραγμάτευσης.
7. Ο Γιάνης Βαρουφάκης ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Οικονομικών στην Κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α – ΑΝ.ΕΛ, ασκώντας τα καθήκοντά του έως και την 6.7.2015, οπότε και ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, τον αντικατέστησε με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Σύμφωνα με τα προλεχθέντα, ο Γιάνης Βαρουφάκης, ως Υπουργός Οικονομικών, ανέλαβε από τον ελληνικό λαό, τον Πρωθυπουργό και τη Βουλή, που τον εμπιστεύθηκε, την εντολή να διαπραγματευθεί αποτελεσματικά, λειτουργικά και σκληρά με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη και το Δ.Ν.Τ., με στόχο την έξοδο της οικονομίας μας από την κρίση και τη σύγχρονη εγγύηση της παραμονής μας στην Ευρωζώνη και τους Ενωσιακούς Ευρωπαϊκούς θεσμούς, προκειμένου να διευθετηθεί η παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, η δικαιότερη αναδιανομή των βαρών, η αντιμετώπιση της ανεργίας, η εμπέδωση της αρχής της αλληλεγγύης και της κοινωνικής προστασίας και η διασφάλιση των ρηματοδοτικών αναγκών της χώρας. Είναι προφανές, ότι η ανωτέρω εντολή, που χορηγήθηκε στο Γιάνη Βαρουφάκη δεν είχε απλό πολιτικό περιεχόμενο, ούτε συνιστούσε ατελή υπόσχεση ενός φερόμενου ως διάσημου ακαδημαϊκού, που μετατράπηκε αίφνης σε ενεργό πολιτικό. Προεχόντως, η εντολή αυτή είχε σαφές και πυκνό νομικό περιεχόμενο, το οποίο προσδιορίζεται από την παροχή της εμπιστοσύνης της Βουλής προς το πρόσωπό του, καθώς και από την πράξη της ορκωμοσίας του, ως Υπουργού Οικονομικών.
8. Ο Γιάνης Βαρουφάκης κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Υπουργός Οικονομικών, παραβίασε ευθέως και ανερυθριάστως τη προλεχθείσα πολιτική και νομική εντολή του ελληνικού λαού, του Πρωθυπουργού και της ελληνικής Βουλής, στο ρητό περιεχόμενο της οποία ορκίστηκε. Η παραβίαση της νομικής αυτής εντολής επέφερε ανυπολόγιστη βλάβη στο δημόσιο συμφέρον της χώρας και προκάλεσε δυσμενείς συνέπειες εις βάρος της πλειονότητας των πολιτών, των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων της Πατρίδας. Διεξοδικότερα, ο Γιάνης Βαρουφάκης με πράξεις και παραλείψεις του υπονόμευσε τη θέση της χώρας ως μέλους της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήδη από την αφετηρία της ασκήσεως των καθηκόντων του. Ειδικότερα, τόσο αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, όσο και κατά τη συνεδρίαση του Eurogroup της 20.2.2015 δήλωνε ότι η Ελλάδα δεν έχει χρεία των οφειλόμενων από το δεύτερο πρόγραμμα χρηματικών ροών, οι οποίες εκκρεμούσαν προς καταβολή και παρά το οξύ πρόβλημα της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας και των υποχρεώσεων του ελληνικού δημοσίου προς τους δανειστές αλλά και προς το εσωτερικό της χώρας. Με τη ρητή αυτή δήλωσή του, ο ως άνω Υπουργός Οικονομικών σε συνδυασμό με ακολουθία παραλείψεών του οδήγησε στην απώλεια ποσού 11 δις ευρώ που ευρίσκονταν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και επέστρεψαν στον E.F.S.M. Ο Γιάνης Βαρουφάκης με τη συμφωνία του Eurogroup της 20.2.2015 συνομολόγησε ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Δημοκρατίας την ολοκλήρωση του δεύτερου προγράμματος και τη σύστοιχη περαίωση της πέμπτης αξιολόγησης. Παρά ταύτα, στο διαδραμόντα χρόνο μετά την 20.2.2015 λειτούργησε ως συνεντευξιαζόμενος διάττων αστέρας και όχι ως υπεύθυνος Υπουργός μιας ευρισκόμενης σε δεινή θέση χώρας με αποτέλεσμα τη μη ολοκλήρωση του προγράμματος, την εκπνοή της χρονικής παρατάσεώς του, που ήταν γνωστό σ’ αυτόν, ότι έληγε την 30.6.2015 και την αυτόματη απώλεια της τελευταίας οφειλόμενης δόσης από τους εταίρους – δανειστές και το Δ.Ν.Τ. ύψους 7,9 δις ευρώ. Επιπροσθέτως, λόγω των αντιφατικών και ανορθολογικών πράξεων και παραλείψεών του, η χώρα απώλεσε την καταβολή ποσού 1,9 δις ευρώ, που αντιστοιχούσε στα κέρδη των ελληνικών ομολόγων, που διακρατούνταν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η υπουργική θητεία του Γιάνη Βαρουφάκη ήταν μια σουρεαλιστική και παράλογη διαδρομή, αφού οι υποτιθέμενες δημόσιες αφηγήσεις και παραδοχές του, υπονομεύονταν και ακυρώνονταν από τις πράξεις και τις παραλείψεις του, που έπληξαν ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία της Ελληνικής Δημοκρατίας, ζημιώνοντας συγχρόνως με οξύτητα την οικονομία της χώρα και την κοινωνική συνοχή. Ενδεικτικώς αναφέρεται, ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης, ως Υπουργός Οικονομικών, δήλωνε σε ανύποπτο πολιτικά χρόνο το Μάιο του 2015 «θα ήταν ανοησία να πάμε σε δημοψήφισμα, αφού έχουμε λαϊκή εντολή και τεράστια αποδοχή. Ποιος ο λόγος, αφού η εντολή του ελληνικού λαού είναι τόσο πρόσφατη;», προσθέτοντας πως «κακά τα ψέματα, ένα δημοψήφισμα θα είναι δραχμή ή ευρώ». Παρά την ανωτέρω δημόσια θέση του, ο Γιάνης Βαρουφάκης ήταν ένας εκ των εισηγητών της διενέργειας του δημοψηφίσματος της 5.7.2015, λαμβάνοντας μάλιστα θέση υπέρ της υπερψήφισης του ΟΧΙ στο τεθέν δημοψηφισματικό ερώτημα. Μετά την εξαγγελία της διενέργειας του δημοψηφίσματος και συγκεκριμένα την 28.6.2015, ο Γιάνης Βαρουφάκης σε δηλώσεις του στο BBC υποστήριξε ότι εξετάζεται η πιθανότητα επιβολής περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων από τις ελληνικές τράπεζες. Την ίδια ημέρα και με απόσταση ολίγων ωρών, ο ίδιος έγραψε στο Twitter, ότι η επιβολή capital controls και η νομισματική ένωση συνιστούν δύο έννοιες ασυμβίβαστες, τονίζοντας ότι «η ελληνική κυβέρνηση εναντιώνεται στην όλη ιδέα τους». Αυθημερόν και λίγες ώρες αργότερα, ανακοίνωνε από το Υπουργείο του την επιβολή capital controls και την εισαγωγή τραπεζικής αργίας. Ο Γιάνης Βαρουφάκης ως αρμόδιος Υπουργός και εθνικός διαπραγματευτής, δήλωνε σε κάθε ευκαιρία ότι η χώρα μας πρέπει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, λόγω μη υπάρξεως άλλης επιλογής, έστω και σε επίπεδο ατελούς ή έστω πρόχειρου σχεδιασμού. Επιπροσθέτως, ο Γιάνης Βαρουφάκης διέψευδε στεντορείως την πιθανότητα εισαγωγής παράλληλου νομίσματος, χαρακτηρίζοντας ως αναληθή και επικίνδυνα τα δημοσιεύματα του τύπου για δήθεν προετοιμασίες έκδοσης IOU για την πληρωμή μισθών και συντάξεων, τονίζοντας ότι η Ευρώπη δεν θα αφεθεί σε δύο παράλληλα νομίσματα. Ο ίδιος όμως, σε συνέντευξή του στο βρετανικό περιοδικό «New Statesman», δοθείσα την 13.7.2015 αποκάλυψε ότι ο ίδιος είχε προτείνει στον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση την έκδοση παράλληλου νομίσματος (IOU). Σημειωτέον, ότι στην ίδια συνέντευξη αποκάλυψε ότι επί υπουργίας του είχε συστήσει άτυπη πενταμελή ομάδα που προετοιμαζόταν για την περίπτωση ενός Grexit, δηλαδή μιας πλήρους και οριστικής χρεοκοπίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και της εθνικής οικονομίας. Παρά ταύτα, ακόμη δεν έχει αποκαλύψει ο ανωτέρω πρώην Υπουργός Οικονομικών τα μέλη αυτής της πενταμελούς ομάδας, με ποια απόφαση κυβερνητικού οργάνου αυτή συγκροτήθηκε και σε ποιο χρόνο και ποια ήταν η εντολή, που ανέλαβε να υπηρετήσει, καθώς και ποιος τη χορήγησε. Περαιτέρω, με συνέντευξή του στο αμερικάνικο τηλεοπτικό δίκτυο CNN την 20.7.2015 ο ανωτέρω πρώην Υπουργός αποκάλυπτε, ότι ήταν υπέρμαχος της εισαγωγής παράλληλου νομίσματος, πρόταση όμως που δεν έγινε δεκτή από τον Πρωθυπουργό της χώρας.
9. Ο Γιάνης Βαρουφάκης ως Υπουργός Οικονομικών, με σωρεία πράξεων και παραλείψεων υπονόμευσε την εντολή που του χορήγησε ο Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση και η Βουλή, οδηγώντας τη χώρα στην οικονομική ασφυξία, στο χρηματοπιστωτικό μετεωρισμό και σε ένα νέο κύκλο ύφεσης, ταπεινώνοντας του Έλληνες και τις Ελληνίδες, καταδικάζοντάς τους να αναμένουν τα εξήντα ευρώ των ATM, επειδή είχαν τον πατριωτισμό να εμπιστευθούν τις ελληνικές τράπεζες και τις δημόσιες δηλώσεις του Γιάνη Βαρουφάκη, ως Υπουργού Οικονομικών. Οι προλεχθείσες πράξεις και παραλείψεις του Γιάνη Βαρουφάκη οδήγησαν τον Πρωθυπουργό της χώρας να τον καρατομήσει, παραιτώντας τον από τη θέση του Υπουργού των Οικονομικών και χωρίς να παραιτηθεί ο ίδιος, όπως αρέσκεται να υποστηρίζει. Σημειωτέον, ότι η αποπομπή του από τον Πρωθυπουργό, την επαύριο του δημοψηφίσματος της 5.7.2015, συνδυάστηκε με το Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών και τη σχεδόν ομόφωνη σύμπτωσή τους, ότι συνιστά ύπατο διακύβευμα, στρατηγική επιλογή και εμπράγματη προϋπόθεση της εθνικής ασφάλειας της χώρας και της επιβίωσης του ελληνικού λαού, η παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς δεν υφίστανται οι προϋποθέσεις και οι εγγυήσεις για οποιαδήποτε άλλη λύση και δη τη λύση, είτε για εισαγωγή παράλληλου προς το ευρώ νομίσματος, είτε για εισαγωγή εθνικού νομίσματος. Στο σημείο αυτό, παρέλκει η επισήμανση της απάδουσας προς την κοινοβουλευτική τάξη συμπεριφοράς του Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος επέλεξε να απέχει από την κρίσιμη συνεδρίαση της 10.7.2015 της Ολομέλειας της Βουλής για την παροχή εξουσιοδότησης στο νέο Υπουργό Οικονομικών και στον Πρωθυπουργό, υποστηρίζοντας ότι προείχε η μετάβασή του στην Αίγινα, προκειμένου να αφοσιωθεί στην διαβιούσα στην Αυστραλία ανήλικη κόρη του. Η βαρουφάκειος αυτή κοινοβουλευτική αντίληψη ολοκληρώθηκε την 15.7.2015 με την κωμικοτραγική συμπεριφορά του να χειροκροτεί όρθιος τον Πρωθυπουργό της χώρας και στη συνέχεια να καταψηφίζει το εισαγόμενο απ’ την Κυβέρνηση νομοσχέδιο μιας δύσκολης και ενδεχομένως κακής συμφωνίας, η οποία κατέστη δύσκολη και κακή, διότι ο Γιάνης Βαρουφάκης κατά τη διάρκεια της υπουργικής του θητείας, με πράξεις και παραλείψεις του υπονόμευσε την έγκαιρη σύναψη δίκαιης και συμφερότερης συμφωνίας με τους εταίρους – δανειστές της χώρας, ενεργώντας δολίως και κατά παράβαση της εντολής του Πρωθυπουργού, της Βουλής και του ελληνικού λαού, του οποίου το συμφέρον έθεσε σε ανεπανόρθωτη διακινδύνευση.
10. Με μία σφραγίδα ένα ευρώ = μία δραχμή
Θα σφράγιζαν όλα τα χαρτονομίσματα του ευρώ και θα τα ονόμαζαν δραχμές - Οντως θα έπαιρναν τα 19 δισ. ευρώ της Ε.Ε. από το Νομισματοκοπείο - Αρχισαν από το σχέδιο που είχε δοκιμαστεί στο Ιράκ μετά τον Σαντάμ. Το σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και τη μετάβαση στη νέα δραχμή, γνωστό και ως Σχέδιο Χ, περιγράφει βήμα προς βήμα στις σελίδες του βιβλίου του με τον τίτλο «Καλώς όρισες στη μαρτυρική αρένα» ο στενότερος συνεργάτης του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, Αμερικανός οικονομολόγος Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ. Μέσα από εμπιστευτικά του σημειώματα προς τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών, τα οποία αποκαλύπτει στο βιβλίο που είναι αφιερωμένο στο ζεύγος Βαρουφάκη, ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ αναπτύσσει λεπτομερώς το σχέδιο επιστροφής σε εθνικό νόμισμα.  
Η αποστολή αυτή του ανατέθηκε υπό άκρα μυστικότητα και την έφερε τελικώς εις πέρας τον Μάιο του 2015, την πιο κρίσιμη περίοδο των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους μας, με τη μορφή σχετικού υπομνήματος προς την Αθήνα, στο οποίο χαρακτήριζε την απόφαση εξόδου από το κοινό νόμισμα «άλμα στο άγνωστο». Γκάλμπρεϊθ και Βαρουφάκης επεξεργάζονταν το σχέδιο δημιουργίας εθνικού νομίσματος που εφαρμόστηκε στο Ιράκ στη μετά Σαντάμ εποχή, με τον Αμερικανό οικονομολόγο να προτάσσει τελικώς τη λύση της δέσμευσης των 19 δισ. ευρώ της Τραπέζης της Ελλάδος και της σφράγισής τους με σφραγιδομηχανή ώστε να μετατραπούν αυτομάτως σε νέες δραχμές!
11.  Σφραγισμένα χαρτονομίσματα ευρώ
Ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ σε εμπιστευτικό μήνυμά του στον Γιάνη Βαρουφάκη αναπτύσσει την ιδέα να μη δημιουργηθεί στην Ελλάδα νέο νόμισμα, όπως έγινε στο Ιράκ, αλλά να σφραγιστούν τα χαρτονομίσματα του ευρώ.
 «Τα μετρητά στην Ελλάδα προέρχονται από τα ΑΤΜ και από τα γκισέ των τραπεζών. Αντίθετα με το Ιράκ, υπάρχουν ασφαλείς και ταχείς δίαυλοι διανομής. Το μόνο πρόβλημα, που ουδέποτε επιλύσαμε πρακτικά, είναι να βρεθεί χαρτί που θα λειτουργήσει γρήγορα στα ΑΤΜ, που θα παραχαράσσεται δύσκολα και που θα γίνει εύκολα αποδεκτό ως χρήμα από τον πληθυσμό. Αλλά η λύση ήταν ολοφάνερη μπροστά μας όλο αυτό το διάστημα: σφραγισμένα χαρτονομίσματα ευρώ. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι μία σφραγιδομηχανή. Θα μπορούσε να γίνει με το χέρι, η σφραγίδα δεν χρειάζεται να είναι περίτεχνη. Κανείς δεν θα πλαστογραφούσε μία νέα δραχμή σφραγίζοντας ένα γνήσιο χαρτονόμισμα ευρώ» (σελ. 218).
12.  H έφοδος στο Νομισματοκοπείο
Το σχέδιο για την έφοδο στο Νομισματοκοπείο, που χρεώθηκε στον Παναγιώτη Λαφαζάνη, είχε εμπνευστή τον Αμερικανό οικονομολόγο.
«Οπότε πού θα βρεθούν τα χαρτονομίσματα ευρώ; Στο προηγούμενο μήνυμά μου πρότεινα ότι θα μπορούσε να τα προμηθεύσει η ΕΚΤ, κάτι που θα μπορούσε να κάνει σαν υποστηρικτική χειρονομία. Αλλά αν υποθέσουμε ότι δεν θέλει; Τότε λοιπόν υπάρχουν, όπως μαθαίνω τώρα, 19 δισ. ευρώ σε χαρτονομίσματα στην Τράπεζα της Ελλάδος. Αντέδρασες λέγοντας πως αν τα παίρναμε, αυτό θα ισοδυναμούσε με ληστεία της ΕΚΤ. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Εφόσον αυτά τα χαρτονομίσματα βρίσκονται στην Τράπεζα της Ελλάδας, δεν αξίζουν 19 δισ. Δεν αποτελούν χρήμα παρά μόνο αν εισρεύσουν στο τραπεζικό σύστημα. Τι είναι τότε; Απλώς κάποια φανταχτερά χαρτιά. Το μόνο που αξίζουν είναι η τιμή του χαρτιού και της εκτύπωσης. Η νέα δραχμή, με σφραγίδα πάνω στα χαρτονομίσματα ευρώ, μπορεί να τροφοδοτήσει αμέσως τα ΑΤΜ και να τα ανεφοδιάζει τη νύχτα ή ίσως το Σαββατοκύριακο. Το αρχικό πρόβλημα της τροφοδοσίας λύθηκε. Και σκέψου ότι με τα τραπεζικά ευρώ ακόμη στις τράπεζες αλλά με το χαρτονόμισμα της νέας δραχμής να είναι ο μόνος τρόπος να μειωθούν αυτά τα υπόλοιπα, ο κόσμος δεν θα έχει πλέον κανένα κίνητρο να αποσύρει τα χρήματά του από τις τράπεζες. Έτσι τα 19 δισ. θα επαρκούσαν για αρκετό διάστημα, ώσπου να μπορέσει να εκτελεστεί η εντολή εκτύπωσης κανονικών χαρτονομισμάτων» (σελ. 218-219).
13.  «Αλμα στο άγνωστο»
Η έξοδος από το ευρώ χαρακτηρίστηκε τελικά από τον Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ «άλμα στο άγνωστο», στο λέξη προς λέξη απόσπασμα από την κατάληξη του Σχεδίου Χ, που υπέβαλε στην ελληνική κυβέρνηση και παραθέτει στο βιβλίο του.  «Η απόφαση εξόδου από το κοινό νόμισμα θα είναι άλμα στο άγνωστο. Θα είναι η διεκδίκηση της ανεξαρτησίας αλλά και ευθύνη. Διακυβεύονται ζωές ανθρώπων, καθώς και η επιβίωση της εκλεγμένης κυβέρνησης. Ο λόγος για να επιχειρηθεί μπορεί να είναι μόνο ότι δεν υπάρχει λογική εναλλακτική λύση συμβατή προς τη διατήρηση της δημοκρατικής κυβέρνησης στην Ελλάδα. Το βήμα μπορεί να αποφασιστεί μόνο όταν φτάσουν τα πράγματα σε αυτό το σημείο. Ωστόσο, δεν υπάρχει, τελικά, λόγος να μην καταφέρει η Ελλάδα με εθνικό νόμισμα, ελεύθερη από τους δογματισμούς της Ευρωζώνης και έχοντας προσαρμόσει την πολιτική της στις εθνικές ανάγκες και συνθήκες, να ανακάμψει οικονομικά και τελικά να γνωρίσει μεγαλύτερη ευημερία από σήμερα. Υπάρχει ένα καλό προηγούμενο που μας κάνει να πιστεύουμε ότι με ικανή διαχείριση και υποτίμηση η έξοδος θα απελευθερώσει ξένες και εγχώριες επενδύσεις και θα επιτρέψει την εφαρμογή μιας στρατηγικής για την αποκατάσταση της ανάπτυξης. Η πρόκληση είναι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Η τελική επιτυχία ή αποτυχία της μετάβασης θα εξαρτηθεί από την αντίδραση του ελληνικού λαού, από την ικανότητα να κατασταλεί η εναντίωση από αντιτιθέμενες, ακροδεξιές, εξωτερικές και ενδεχομένως βίαιες πηγές, συμπεριλαμβανομένων προβοκατόρων, ώστε να αποφευχθεί ή να κατασταλεί η βία, και ειδικά από την ικανότητα της κυβέρνησης να διατηρήσει την τάξη, να διασφαλίσει τη λειτουργία βασικών υπηρεσιών και τη ροή προμηθειών και να καθιερώσει και να σταθεροποιήσει το νέο νόμισμα μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα. Θα εξαρτηθεί από την επίδραση που θα έχει στους ευάλωτους και το εγχείρημα θα κριθεί, στο τέλος, από το κατά πόσο τηρήθηκε η ηθική δέσμευση προς τον ελληνικό λαό» (σελ. 291).
14.   Το ήξερε ο Τσίπρας
Το Σχέδιο Χ περιήλθε σε γνώση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, κατά τον Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ.  «Η πρόγνωσή μας περί εχθρικής εξόδου δεν ήταν ποτέ αισιόδοξη και όσο καταγράφαμε ζητήματα και προκλήσεις γινόταν όλο και λιγότερο - σε βαθμό που, όπως πιστεύω σήμερα, μεγαλοποιούσε τις δυσκολίες και παρέβλεπε ορισμένες ευοίωνες προοπτικές. Τελικά αυτό δεν είχε καμιά σημασία. Αν και πραγματοποιήθηκε (όπως πληροφορήθηκα αργότερα) μια συνάντηση υψηλού επιπέδου για το ζήτημα, ο πρωθυπουργός δεν ζήτησε ενημέρωση από εμάς και η εργασία επί του θέματος τερματίστηκε για πρακτικούς λόγους με την υποβολή ενός εκτενούς υπομνήματος στις αρχές Μαΐου» (σελ. 37-38).
15.  Το «πολεμικό συμβούλιο»
Το επονομαζόμενο από τον ίδιο «πολεμικό συμβούλιο» του Γιάνη Βαρουφάκη, υπό τον Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, ανέλαβε την επεξεργασία και την εκπόνηση του Σχεδίου Χ χρησιμοποιώντας μεθόδους επικοινωνίας που παρέπεμπαν σε μυστικές υπηρεσίες.   «Το “πολεμικό συμβούλιο” δημιουργήθηκε γύρω στα μέσα Μαρτίου, λίγο πολύ σε μια συνάντηση στο Λονδίνο. Δεν το αποκαλέσαμε ποτέ έτσι. Ονομάζαμε την ομάδα μας ομάδα “Σχεδίου Β”(ή “Σχεδίου Χ”). Εξακολουθήσαμε να δουλεύουμε μέχρι τις αρχές Μαΐου, οπότε παρουσιάσαμε μια εκτενή περίληψη με τη μορφή υπομνήματος στον υπουργό Οικονομικών. Το υπόμνημα περιέγραφε τα κυριότερα βήματα, τις νομικές αρχές και τα νομικά ζητήματα, καθώς και τα επιχειρησιακά προβλήματα που ενδεχομένως συνδέονταν με την αποχώρηση από την Ευρωζώνη - διαδικασία για την οποία δεν υπάρχει σαφής διαδρομή ή παραπλήσιο προηγούμενο. Εργαζόμασταν με πλήρη μυστικότητα, χρησιμοποιώντας ασφαλείς επικοινωνίες και συχνά δρώντας εκτός υπουργείου ή και εκτός χώρας. Σε μία περίπτωση, όταν ενημερώναμε τον υπουργό (στο Παρίσι), είχαμε βάλει τα κινητά τηλέφωνα σε ένα ψυγείο του ξενοδοχείου. Ακόμη και η ύπαρξή μας μπορούσε, αν γινόταν γνωστή, να εκθέσει τον Γιάνη Βαρουφάκη σε ακόμη δριμύτερες δημόσιες επιθέσεις (ήδη δεχόταν πολλές), που μπορεί να του στοίχιζαν τη θέση του και θα κατέστρεφαν τις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες» (σελ. 229-230).
16.  Νέα δραχμή και πληρωμή με υποσχετικές
Το βασικό σενάριο του Σχεδίου Χ περιελάμβανε 9 συγκεκριμένα βήματα με νέα δραχμή και πληρωμή μισθών και συντάξεων με υποσχετικές.  «Υποθέσαμε ότι το βασικό σενάριο προς την έξοδο ήταν το εξής: 1) αποτυχία των διαπραγματεύσεων, που σήμαινε αναπόφευκτη χρεοκοπία, 2) απόφαση της ΕΚΤ να ορίσει ανώτατο όριο ή να διακόψει την έκτακτη ενίσχυση σε ρευστότητα (ELA), 3) κλείσιμο των τραπεζών και κατάσχεση των καταθέσεων που είχαν απομείνει. Καθώς το ελληνικό ταμείο εγγύησης καταθέσεων μπορούσε να καλύψει μόνο μικρό τμήμα της αξίας των υφιστάμενων λογαριασμών σε ευρώ, θα έπρεπε είτε να διακοπεί η λειτουργία ολόκληρου του συστήματος πληρωμών, είτε να μετατραπούν αυτοί οι λογαριασμοί στο νέο νόμισμα όσον το δυνατόν ταχύτερα. Συγκεκριμένες δράσεις για την έξοδο θα απαιτούνταν ευθύς μόλις η ΕΚΤ καταργούσε τον ELA: (α) κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης, β) άμεση εθνικοποίηση της Τραπέζης της Ελλάδος ή εναλλακτικά κήρυξη χρεοκοπίας, δημιουργία νέου φορέα και διορισμός επιτρόπου ως διοικητή, γ) εθνικοποίηση των εμπορικών τραπεζών και επιβολή τραπεζικής αργίας, δ) επαναπροσδιορισμός όλων των καταθέσεων και των δανείων που διέπονταν από την ελληνική νομοθεσία σε νέα δραχμή με αρχική συναλλαγματική ισοτιμία 1:1, ε) εκτύπωση υποσχετικών (scrip) για να πληρωθούν μισθοί, συντάξεις και προμηθευτές ώστε να ακολουθήσουν τα χαρτονομίσματα το ταχύτερο δυνατόν, στ) επιβολή ελέγχων κεφαλαίων και ορίων στις αναλήψεις, ζ) ισχυρά, κατάλληλα και εμφανή μέτρα που θα εγγυώνται τη δημόσια τάξη, την ασφάλεια και τις στοιχειώδεις προμήθειες και υπηρεσίες, η) επικοινωνία με την ελληνική και την παγκόσμια κοινή γνώμη και τον τουριστικό τομέα για να καθησυχαστούν όλοι ότι η αναστάτωση θα είναι ελεγχόμενη και προσωρινή, θ) πλήρες χρονοδιάγραμμα των όρων για την αναδιάρθρωση του εξωτερικού χρέους» (σελ. 276-277).
17.  Προς αποτροπή λεηλασιών
Η νέα δραχμή και το στοίχημα να διατηρηθεί η δημόσια τάξη και να αποτραπούν οι λεηλασίες στη χώρα.   «Δεδομένης της αρχής του νόμου του Γκρέσαμ ότι το κακό χρήμα εξοβελίζει το καλό, φαινόταν πιθανό να κυκλοφορεί η νέα δραχμή, ενώ το ευρώ θα φυλασσόταν ως απόθεμα. Προκειμένου να επιτευχθεί μια σχετικά σταθερή αποτίμηση της νέας δραχμής σε αυτές τις συνθήκες, θα απαιτηθεί ισχυρή δημοσιονομική και συναλλακτική πειθαρχία, ειδικά αν οι μεγάλες ξένες κεντρικές τράπεζες αρνηθούν να βοηθήσουν. Γι’ αυτό τον λόγο θα πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα ασφαλείας, με χρήση όλων των διαθέσιμων δυνάμεων προκειμένου να διατηρηθεί η δημόσια τάξη, να προστατευτούν τα κυβερνητικά κτίρια και η ιδιοκτησία, να παρέχεται βοήθεια σε έκτακτες περιπτώσεις και να αποτραπεί η λεηλασία καταστημάτων. Οι πιθανότητες απόκρυψης προϊόντων, ελλείψεων και αισχροκέρδειας στην κατάσταση αυτή ήταν τρομακτικές. Επιπλέον, οι τουρίστες θα πρέπει να διαβεβαιωθούν ότι θα μπορούν να έρχονται με ασφάλεια και χωρίς να κινδυνεύουν να ταλαιπωρηθούν. Θα πρέπει να εξασφαλιστεί πλήρως η προμήθεια καυσίμων για τα αεροσκάφη που προσγειώνονται στην Ελλάδα και για τα πλοία επειδή έτσι θα διατηρηθούν τα έσοδα από τον τουρισμό. Θα πρέπει να υπενθυμίζεται στον πληθυσμό ότι η επιτυχία της μετάβασης εξαρτάται από ένα ήρεμο και φιλόξενο περιβάλλον για τους τουρίστες και ότι θα πρέπει να παρέχεται βοήθεια στους διερχόμενους άπορους πληθυσμούς, όπως οι μετανάστες. Ισως χρειαστεί να δημιουργηθούν χώροι υποδοχής και σταθμοί σίτισης» (σελ. 286-287).
18.  Και ο Στρατός
Οι έκτακτες συνθήκες που θα προέκυπταν κατά τη διαδικασία μετάβασης σε εθνικό νόμισμα θα αντιμετωπίζονταν, κατά τον Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, από τις Ενοπλες Δυνάμεις.  «Λάβαμε πολύ σοβαρά υπόψη μας τα προβλήματα διαχείρισης της κατάστασης έκτακτης ανάγκης και της δημόσιας τάξης. Κατά τη διαδικασία της μετάβασης γι’ αυτά θα ήταν υπεύθυνοι οι υπουργοί Αμυνας και Εσωτερικών. Επιπλέον, θα ήταν αναγκαίο να υπάρχει έλεγχος και εξοικονόμηση στις προμήθειες καυσίμων, ειδικά στις δημόσιες και θαλάσσιες μεταφορές και να καταβληθεί προσπάθεια να εξασφαλιστεί η ανεμπόδιστη προμήθεια βασικών φαρμάκων και τροφίμων. Γενικά πιστεύαμε ότι αυτά τα προβλήματα θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν, με κάποιες δυσκολίες, ειδικά το καλοκαίρι οπότε οι προμήθειες τροφίμων και το πετρέλαιο θέρμανσης δεν συνιστούσαν σημαντικά προβλήματα» (σελ. 280).
19.  Επιστράτευση
Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πρέπει να επιστρατευτούν και η Δικαιοσύνη να είναι σε εγρήγορση για την πάταξη της διαφθοράς.  «Ο πληθυσμός θα πρέπει να προειδοποιηθεί ώστε να λαμβάνει μέτρα προφύλαξης από μικροεγκληματίες, καθώς τα νομίσματα σε ευρώ θα είναι δυσεύρετα και πολύτιμα. Ενα ταμείο έκτακτης ανάγκης για τους αλλοδαπούς ταξιδιώτες και άλλα εγκλωβισμένα άτομα θα βοηθούσε. Θα μπορούσαν να το διαχειρίζονται οι πρεσβείες και τα προξενεία. Οι εργαζόμενοι που στελεχώνουν σημαντικούς δημόσιους οργανισμούς, όπως σχολεία, νοσοκομεία και την Αστυνομία, θα πρέπει να κληθούν σε υπηρεσία όπως σε καθεστώς επιστράτευσης. Η επιτυχία μετάβασης εξαρτάται από την προθυμία τους να εκτελούν την εργασία τους. Η κυβέρνηση θα πρέπει να προειδοποιήσει τη δημόσια διοίκηση ότι διαφθορά οποιουδήποτε είδους, ειδικά η δωροδοκία με ευρώ, δεν θα γίνει ανεκτή. Το δικαστικό προσωπικό θα πρέπει να είναι σε εγρήγορση προκειμένου να εξετάζει άμεσα αναφορές καταχρήσεων και να ασκεί δίωξη με ευρεία δημοσιότητα. Θα πρέπει να δημιουργηθεί κόκκινη γραμμή επαρκώς στελεχωμένη για καταγγελίες. Υποστηρίξαμε ότι θα έπρεπε να αυξηθεί η φορολόγηση ειδών πολυτελείας (αυτοκινήτων, σκαφών, συσκευών κ.λπ.) και μάλιστα διαρκών αγαθών παντός τύπου, σε επίπεδο ικανό να αποθαρρύνει αυτές τις αγορές προς το παρόν και να σταθεροποιήσει το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών» (σελ. 287-288).
20.  Η εκτύπωση της νέας δραχμής
Υπήρξε προβληματισμός για το αν θα τυπωνόταν η νέα δραχμή στην Ελλάδα ή στα τυπογραφεία φιλικών χωρών.  «Θα πρέπει να δοθεί εντολή για εκτύπωση χαρτονομισμάτων νέας δραχμής αμέσως μετά το διάγγελμα. Θα απαιτηθούν μερικοί μήνες ώσπου να έχουμε ένα πλήρες απόθεμα χαρτονομισμάτων σε νέες δραχμές, ανάλογα με τον αριθμό των τυπογραφείων στα οποία θα ανατεθεί το έργο ή το κατά πόσο μπορεί να εξασφαλιστεί η συνεργασία φιλικών ξένων χωρών. Εξετάσαμε και το ζήτημα κατά πόσο κάποια μεγάλη φιλική χώρα θα μπορούσε να δανείσει τα τυπογραφεία της για να τεθούν γρήγορα σε κυκλοφορία τα νέα χαρτονομίσματα. Η πρόταση φαινόταν λογική κατ’ αρχήν. Τα κέρματα, πιστεύαμε, θα μπορούσαν να αναβληθούν για αργότερα» (σελ. 285).
21.   Το κλείσιμο των τραπεζών
Ειλημμένη απόφαση από τον Γιάνη Βαρουφάκη αποκαλύπτεται ότι ήταν το κλείσιμο των τραπεζών, ήδη από την ανάληψη των καθηκόντων του στο υπουργείο Οικονομικών. «Εφτασα στις 8 Φεβρουαρίου, την ώρα που ο Γιάνης είχε ολοκληρώσει την πρώτη (και διάσημη) περιοδεία του σε Παρίσι, Λονδίνο και Βερολίνο, εντυπωσιάζοντας τον Τύπο όταν εμφανίστηκε στην Ντάουνινγκ Στριτ με δερμάτινο σακάκι. Ηταν το βράδυ που θα άνοιγε η Βουλή με την ομιλία του πρωθυπουργού - το ελληνικό αντίστοιχο του λόγου της βασίλισσας ή της ετήσιας ομιλίας του Αμερικανού προέδρου ενώπιον του Κογκρέσου. Μπήκα στο υπουργείο Οικονομικών από την άθλια είσοδο και ανέβηκα με τον σαραβαλιασμένο ανελκυστήρα στον έκτο όροφο, στο γραφείο του υπουργού... Τα πρώτα λόγια που μου απηύθυνε ο φίλος μου ήταν: “Καλώς όρισες στη μαρτυρική αρένα”. Εκείνο το βράδυ διασχίσαμε μαζί την πλατεία για να παρακολουθήσουμε την ομιλία του Αλέξη. Ο Γιάνης είχε απορρίψει το ενδεχόμενο να τον συνοδεύει ασφάλεια -αργότερα θα συναινούσε σε συνοδεία με πολιτικά- και έδιωξε τη βαριά γερμανική λιμουζίνα την οποία χρησιμοποιούσαν οι προκάτοχοί του, επιλέγοντας να πηγαινοέρχεται στην εργασία του (και να κυκλοφορεί στην Αθήνα) με τη Yamaha του. Εγινε αμέσως αντιληπτό ότι η ασφάλεια ήταν περιττή. Ο άνθρωπος διέθετε 11 εκατομμύρια σωματοφύλακες. Οδηγοί κόρναραν ή σταματούσαν για να του σφίξουν το χέρι. Μια παρέα μαθήτριες έτρεξαν και τον περικύκλωσαν. Ενας οδηγός λεωφορείου σταμάτησε, άνοιξε το παράθυρό του και τον χαιρέτησε. Παντού μας ακολουθούσε πλήθος που φωτογράφιζε με κινητά τηλέφωνα. Εν μέσω αυτής της αναταραχής, ο Γιάνης αναρωτήθηκε: «Θα εξακολουθήσουν να είναι μαζί μας όταν κλείσουν οι τράπεζες;» (σελ. 24-25).
22.   Τα πάντα για την εξουσία
Έτοιμους να κάνουν τα πάντα για την εξουσία χαρακτηρίζει τους Ανεξάρτητους Έλληνες ο συγγραφέας.  «Στις 25 Ιανουαρίου οι εκλογές έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία: επρόκειτο για μια κοσμογονική πολιτική αλλαγή που η Δυτική Ευρώπη είχε να βιώσει περίπου πέντε δεκαετίες. Η κυβέρνηση σχηματίστηκε αμέσως με συμμαχία με ένα μικρό δεξιό κόμμα, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, ένα ξενοφοβικό, ομοφοβικό κομματίδιο με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε κανένα κοινό σημείο πέρα από την εναντίωση στη λιτότητα, αλλά από τη στιγμή που οι ΑΝ.ΕΛ. ήταν πρόθυμοι να αγνοήσουν οποιαδήποτε θέση τους προκειμένου να διατηρηθεί η εξουσία, ήταν ο ιδεώδης εταίρος»
23.  Ποιοι ανήκαν στον κλειστό κύκλο Βαρουφάκη που επικοινωνούσε με κρυπτογραφημένα email  «Ηταν ένας κλειστός κύκλος ανθρώπων που αντάλλασσε πληροφορίες με κρυπτογραφημένα email, πραγματοποιούσε συναντήσεις σε απομακρυσμένα μέρη και δεν μιλούσε σε άτομα εκτός του κύκλου για όσα επεξεργάζονταν εκεί», ανέφερε ο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ σε συνέντευξη που παραχώρησε προ μηνών σε ξένο περιοδικό.
Το ερώτημα που δεν έχει ποτέ απαντηθεί είναι ποιοι συμμετείχαν σε αυτή την κλειστή ομάδα, η οποία επικοινωνούσε με κρυπτογραφημένα
 email και με laptop που άνοιγαν μόνο με ισχυρούς κωδικούς. Από τις μαρτυρίες στελεχών της κυβέρνησης, αλλά και από τα γεγονότα αυτής της εποχής προκύπτει ότι κυρίαρχη θέση στην κλειστή ομάδα Βαρουφάκη είχαν:
- Ο Γκλεν Κιμ, κορεατικής καταγωγής, που επελέγη από τον υπουργό ως βασικός σύμβουλος
 επί των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές. Ο ρόλος του ποτέ δεν αποσαφηνίστηκε, όπως και η αμοιβή που εισέπραξε, η οποία παραμένει μυστική - το ίδιο συμβαίνει και με την αμοιβή και των υπόλοιπων μελών της κλειστής ομάδας. Άγνωστο είναι βεβαίως και το ποιος τελικώς κατέβαλλε αυτές τις αμοιβές...
- Η Ελενα Παναρίτη, πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου, η οποία κατ’ απαίτηση Βαρουφάκη προτάθηκε να αναλάβει εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, αλλά δεν ανέλαβε ποτέ τελικά και για ένα διάστημα ήταν επικεφαλής της ομάδας διαπραγμάτευσης.
- Ο
 Νίκος Θεοχαράκης, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και Ιστορίας της Οικονομικής Σκέψης στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο ίδιος ήταν γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών επί υπουργίας Βαρουφάκη και μετά την αποχώρησή του από το υπουργείο διορίστηκε διευθυντής του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) και στη συνέχεια πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. 
- Ο Μιχάλης Χατζηθεοδώρου, ως γενικός γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων, που κατηγορήθηκε -αλλά ο ίδιος το διέψευσε κατηγορηματικά- ότι συμμετείχε στην απόπειρα χακαρίσματος του TAXIS για την απόκτηση σε μια τράπεζα δεδομένων όλων των ΑΦΜ των Ελλήνων φορολογουμένων, η οποία θα χρησιμοποιούνταν στην περίπτωση εφαρμογής παράλληλου νομίσματος.
- Η Φωτεινή Μπακαδήμα, ιδιαιτέρα γραμματέας του Βαρουφάκη και εξ απορρήτων συνεργάτις του, η οποία ήταν υποψήφια βουλευτής με την Κοινωνική Συμφωνία της Λούκας Κατσέλη. 
- Ο Γιώργος Κουτσούκος, διευθυντής του Πολιτικού του Γραφείου.
 - Ο Γιάννης Μπράχος, που υπηρετεί σήμερα στη μόνιμη αντιπροσωπία της χώρας μας στην Ε.Ε,. στις Βρυξέλλες. 
 - Ο Αμερικανός οικονομολόγος Τζέφρι Ζακς.
Επίσης, ο Γιάνης Βαρουφάκης συμβουλευόταν συχνά στο τηλέφωνο τον οικονομολόγο Τζόζεφ Στίγκλιτς και σπανιότερα τον Λάρι Σάμερς, καθηγητή του Χάρβαρντ και πρώην υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον.
24.  Στουρνάρας: 86 δισ. και λίγα είναι το κόστος Βαρουφάκη.
 Τις ολέθριες συνέπειες των ενεργειών της κυβέρνησης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015 επισήμανε ο κ. Γιάννης Στουρνάρας στη Βουλή, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι οδήγησαν στο 3ο Μνημόνιο, «που δεν το ήθελε κανείς», και σε κόστος για τους Έλληνες φορολογουμένους, που με «ήπιες προσεγγίσεις» φθάνουν τα 86 δισ. ευρώ. «Όταν μίλησα για τα 86 δισ. ευρώ κόστος έκανα ήπια προσέγγιση» είπε χαρακτηριστικά ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο πραγματικός λογαριασμός είναι ακόμα μεγαλύτερος. Στην πράξη, ο κ. Στουρνάρας είπε ότι η πολιτική της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εξανέμισε τις δημοσιονομικές θυσίες των Ελλήνων και οδήγησε τη χώρα τουλάχιστον δύο χρόνια πίσω.   «Το 2014 είχαμε μπει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, πρωτογενές πλεόνασμα και έξοδο στις αγορές» ανέφερε χαρακτηριστικά, για να προσθέσει ότι «σήμερα οι προϋποθέσεις αρχίζουν να γίνονται και πάλι θετικές. Υπήρξε το πρώτο εξάμηνο του 2015, που δοκιμάστηκε διαφορετική μορφή διαπραγμάτευσης, που δεν απέδωσε και είχαμε αυτά τα αποτελέσματα. Είναι θετικό ότι η κυβέρνηση έκανε αυτή την στροφή». Ειδικότερα για το κόστος της πρώτης διαπραγμάτευσης, είπε: «Έκανα ήπια προσέγγιση όταν είπα για 86 δισ. ευρώ. Το 3ο Μνημόνιο δεν το ήθελε κανείς. Ότι οδηγηθήκαμε σε 3ο Μνημόνιο, capital controls και εκροή καταθέσεων αποτελεί μεγάλο κόστος». 
25. Καμμένος: «οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας».   Ερευνητέα είναι λοιπόν τα όσα ανέφερε σε δήλωσή του ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος μετά τη συνάντηση που είχε στο Πεντάγωνο με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, τις 5 Ιουλίου 2015, λίγο πριν το δημοψήφισμα.
Ο κ. Καμμένος ανέφερε ότι «στις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας. Ένας δημοκρατικός στρατός και οι δημοκρατικές Ένοπλες Δυνάμεις συνεχίζουν να διαφυλάσσουν με την αποστολή τους την εικόνα της χώρας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό».
Eίναι προφανές ότι η αναφορά του κ. Καμμένου έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με το Σύνταγμα, που αναφέρει ρητά ότι την ασφάλεια στο εσωτερικό των συνόρων δεν την διασφαλίζει ο Στρατός αλλά η Ελληνική Αστυνομία.
Επίσης έντονα ερωτηματικά προκαλεί η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Πεντάγωνο τρεις μόλις ημέρες πριν από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου αλλά και η μη αντίδρασή του στα λεγόμενα του υπουργού του.
Μετά την συνάντηση ο υπουργός Εθνικής Άμυνας έκανε την εξής δήλωση:
«Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και χαρά η σημερινή επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και η ενημέρωσή του από την Πολιτική και τη Στρατιωτική Ηγεσία. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις δύσκολες στιγμές που περνά η πατρίδα μας. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό, την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, τη σταθερότητα σε σχέση με τις συμμαχίες της χώρας.»
26. Είναι προφανές, από τα προαναφερόμενα, ότι τόσο ο Α. Τσίπρας, όσο και ο Π. Καμμένος γνώριζαν για το PLAN-X και προετοιμαζόντουσαν για την υλοποίηση του. Αυτό επιβεβαιώνεται από την πρωτοφανή επίσκεψη-ενημέρωση, του Πρωθυπουργού στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης και την δήλωση του ΥΕΘΑ, ότι «οι Ε.Δ. της χώρας διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας».


III. Νομική θεμελίωση της παρούσας μηνυτήριας αναφοράς.

1. Η διάταξη του άρθρου 13 Π.Κ προσδιορίζει τη νομική έννοια του υπαλλήλου, στην οποία υπάγεται και ο ορκισθείς Υπουργός. Οι διατάξεις των άρθρων 26 και 27 Π.Κ προσδιορίζουν την έννοια της υπαιτιότητας και του δόλου, που συνιστούν προϋπόθεση του ποινικού κολασμού των κακουργηματικών πράξεων. Η διάταξη του άρθρου 134 παρ. 2 β΄ Π.Κ προβλέπει, ότι τιμωρείται με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη όποιος επιχειρεί με τα μέσα που διαλαμβάνονται στο εδάφιο α΄ της ίδιας παραγράφου και με πρόσφορο τρόπο να διαταράξει την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, να αποστερήσει ή να παρακωλύσει τη Βουλή, την Κυβέρνηση ή τον Πρωθυπουργό από την ενάσκηση της εξουσίας, που τους παρέχει το Σύνταγμα ή να τους εξαναγκάσει να εκτελέσουν ή να παραλείψουν πράξεις απορρέουσες από την εξουσία αυτή.
2. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 135 Π.Κ κολάζονται οι προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας. Ειδικότερα, η παράγραφος 2 του ως άνω άρθρου ορίζει, ότι τιμωρείται με κάθειρξη, όποιος συνωμοτεί με άλλον με σκοπό να εκτελέσει οποιαδήποτε από τις διαλαμβανόμενες στο άρθρο 134 Π.Κ πράξεις (ΟλΑΠ 684/75 ΠΧ ΚΕ 422). Για όλες τις περιπτώσεις αρκεί και ενδεχόμενος δόλος (Lachner/Kuhl 2007 παρ.83 αρ. 4)
3.  Τέλος, κατά το άρθρο 46 παρ. 1β` του ΠΚ, "με την ποινή του αυτουργού τιμωρείται όποιος με πρόθεση παρείχε άμεση συνδρομή στο δράστη κατά τη διάρκεια της πράξης και στην εκτέλεση της κύριας πράξης". Από τη διάταξη αυτή σαφώς συνάγεται ότι, για την ύπαρξη άμεσης συνέργειας στην τελούμενη από άλλον αξιόποινη πράξη, απαιτείται παροχή άμεσης συνδρομής από τον δράστη στον αυτουργό κατά την τέλεση και κατά την διάρκεια εκτέλεσης της κύριας πράξης και μάλιστα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε χωρίς αυτή τη συνδρομή δεν θα ήταν δυνατή με βεβαιότητα ή διάπραξη του εγκλήματος υπό τις περιστάσεις που τελέστηκε. 
4.  Στην προκειμένη περίπτωση και με βάση τη συναξιολόγηση όλων όσων αναλυτικώς εκτέθηκαν στο κεφάλαιο II της παρούσας μηνυτήριας αναφοράς (βλ. ανωτ. σελ. 2 έως 10) πρέπει να διερευνηθεί η συνδρομή ουσιωδών και αποχρωσών ενδείξεων, σύμφωνα με τις οποίες ο Γιάνης Βαρουφάκης, ως Υπουργός Οικονομικών τέλεσε την εγκληματική πράξη του άρθρου 134 παρ. 2 β΄ Π.Κ και προεχόντως την εγκληματική πράξη του άρθρου 135 Π.Κ. καθώς και όλων εκείνων που συμμετείχαν στη σχεδίαση και προετοιμασία του PLAN-X. Όπως προεκτέθηκε, ο Γιάνης Βαρουφάκης μετά την ορκωμοσία του ως Υπουργός Οικονομικών και τη χορήγηση της εμπιστοσύνης της Βουλής και στο πρόσωπό του ως μέλους της Κυβέρνησης ανέλαβε την πολιτική και συγχρόνως νομική εντολή να υπηρετήσει το συμφέρον του ελληνικού λαού και δη να επαναδιαπραγματευθεί με τους εταίρους – δανειστές και το Δ.Ν.Τ., προκειμένου να συναφθεί μια νέα, δίκαιη και αμοιβαία συμφέρουσα συμφωνία, για τη χρηματοδότηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και την απεμπλοκή της οικονομίας από την ύφεση, με στόχο την ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Κατά την άσκηση των υπουργικών του καθηκόντων, ο Γιάνης Βαρουφάκης παραβίασε την ανωτέρω εντολή, που ως πηγάζουσα από τη δημοκρατική αρχή, διέθετε ιδιάζον νομικό φορτίο, πέραν του πολιτικού της περιεχομένου, αφού την υπηρέτησε με προδήλως ψευδώνυμο και προσχηματικό τρόπο, ασκώντας τα υπουργικά του καθήκοντα ως τηλεπερσόνα, ως συνεντευξιαζόμενος μάγος της δημιουργικής ασάφειας και εν τέλει ως δημοδιδάσκαλος της θεωρίας των παιγνίων, θεωρώντας ότι η δημοκρατική εντολή και το γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού συνιστούν διακύβευμα ενός παιγνίου, του οποίου, όπως αποδείχθηκε, αγνοούσε εκουσίως τόσο τους συσχετισμούς, όσο και την τεχνική των λοιπών παικτών, πλέον του ότι ο ελληνικός λαός δεν τον εξουσιοδότησε να ασκηθεί παίζοντας επί της μοίρας του. Σημειωτέον δε ότι κατά την άσκηση των καθηκόντων του ο Γιάνης Βαρουφάκης συγκρότησε πενταμελή ομάδα πέριξ αυτού, για την επεξεργασία της χρεωκοπίας (Grexit) της Ελληνικής Δημοκρατίας, την εισαγωγή παράλληλου νομίσματος ή άλλως εθνικού νομίσματος και τη σύστοιχη αποχώρηση της χώρας απ’ την Ευρωζώνη, με την ενσυνείδητη παραδοχή της αναπότρεπτης και επικίνδυνης νομικοπολιτικής διακινδύνευσης της ιδιότητας της χώρας ως κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. 

   Επειδή, έχω το απαραίτητο έννομο συμφέρον (αρθ. 40 ΚΠΔ), είναι δε νόμιμη, βάσιμη, αληθής και εξαιρετικής φύσης.     
   Επειδή, προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι πρωταρχικά η απονομή της δικαιοσύνης, εναλλακτικά δε και το συμφέρον μου, επιβάλλεται η ανίχνευση και εν συνεχεία τεκμηρίωση των καταγγελλομένων.
   Επειδή, τα πρόσωπα που διέπραξαν τα ανωτέρω αναφερόμενα αδικήματα είναι δυνατόν να προσδιορισθούν από την διενεργηθησοµένη ανάκριση.
   Επειδή, οι ανωτέρω πράξεις τιμωρούνται από τις διατάξεις του Π.K. και μάλιστα σε βαθμό κακουργήματος.
   Επειδή, συμφώνως με την έννοια του μεν άρθρου 36 ΚΠοινΔικ καθιερώνεται η αρχή της αυτεπαγγέλτου ποινικής διώξεως η οποία μη υποκειμένη εις τύπον γίνεται άμα ο αρμόδιος εισαγγελεύς πληροφορηθεί την τέλεση του εγκλήματος, είτε κατόπιν μηνύσεως ή αναφοράς δημοσίας αρχής ή ιδιώτου (άρθρ. 37-40 και 42), είτε κατόπιν οιασδήποτε "άλλης ειδήσεως" όπως εξ ιδίων πληροφοριών ή ιδίας αντιλήψεως εξ επιστολής (και ανωνύμου έτι) ή και της κοινής φήμης όταν, εννοείται, εις την τελευταίαν αυτή περίπτωση έχει ο εισαγγελεύς σοβαρούς λόγους να πιστεύει ότι ετελέσθη έγκλημα (Μπουρόπουλος όπου ανωτ. σελ. 57) παθών εκ του οποίου, ειρήσθω, είναι παν πρόσωπον είτε νομικόν είτε φυσικόν, είτε ικανό προς καταλογισμόν είτε ακαταλόγιστον, το οποίον είναι φορεύς του εννόμου αγαθού, καθ' ού στρέφεται η πράξη (Χωραφάς όπου ανωτ.).
   Επειδή, Σας είναι γνωστό, ότι δια την άσκηση ποινικής διώξεως είναι αρκετή και η απλή πιθανότητα τελέσεως αξιόποινων πράξεων καθώς και ότι στην παρούσα περίπτωση υπάρχει πλούσιο αποδεικτικό υλικό, πολλαπλώς διασταυρωμένο, το οποίο επιβάλει την άσκηση ποινικής δίωξης κατά των υπαιτίων, η ύπαρξη απλής και μόνο πιθανότητας τέλεσης αξιόποινης πράξης ή απλών ενδείξεων ενοχής του μηνυομένου ως δράστη αυτής καθιστά υποχρεωτική για τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών την άσκηση της ποινικής δίωξης (βλεπ. Κ. Σταμάτη «Η προκαταρκτική εξέταση»,σελ,.257,274). Η Εισαγγελική Αρχή δεν είναι διάδικος αλλά αυτοτελές όργανο της δικαιοσύνης και κατά την κυρία και βασική λειτουργία της ανήκει στη δικαστική, με ευρεία έννοια, λειτουργία, και η άσκηση ή μη της ποινικής δίωξης (κατ΄άρθρα 27, 43 Κ.Π.Δ.) συνιστά για τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών κυρία λειτουργική αρμοδιότητα με οιονεί δικαιοδοτικό χαρακτήρα (βλεπ. Κ. Σταμάτη «Ο Εισαγγελικός Θεσμός» Ποιν. Χρον. Λ΄ σελίς 609 επομ.) και όχι απλή έκφραση γνώμης.
   Επειδή, επικαλούμαι σειρά ηλεκτρονικών εκδόσεων, με παράθεση στο κείμενο των αντιστοίχων υπερσυνδέσμων .
   Επειδή, στη νομοθεσία μας προβλέπεται ότι ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου δικαιούται σε υποθέσεις εξαιρετικής φύσης να διατάσσει τη διεξαγωγή της ανάκρισης και την εισαγωγή της υπόθεσης στο ακροατήριο κατ’ απόλυτη προτεραιότητα (άρθρο 35 εδ. γ΄ ΚΠΔ). Κατόπιν όλων των  ανωτέρω εκφράζω την άποψη ότι συντρέχουν οι αναγκαίες εκείνες ενδείξεις διάπραξης αξιόποινων πράξεων και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό βεβαιότητας ώστε να επιβάλλεται η ποινική τους αξιολόγηση και συνεπακόλουθα την τεκμηρίωση τους.
Η εκδήλωση της παρούσας μηνυτήριας αναφοράς γίνεται για τη διαφύλαξη και την προστασία των δικαιωμάτων μου και από δικαιολογημένο ενδιαφέρον ως πολίτης Δημοκρατικού Κράτους και αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού εν εφεδρεία.

                  ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ 
                          ΖΗΤΩ

Να προβείτε σε κάθε νόμιμη ενέργεια για τη διερεύνηση των καταγγελλόμενων αξιόποινων πράξεων αποστέλλοντας αμελλητί την παρούσα μηνυτήρια αναφορά στη Βουλή των Ελλήνων σύμφωνα με το Νόμο περί ευθύνης Υπουργών και το άρθρο 86 του Συντάγματος, ώστε να παραπεμφθούν στο αρμόδιο Ειδικό Δικαστήριο οι υπεύθυνοι των αναφερόμενων πράξεων.

Επιπλέον δηλώνω παράσταση πολιτικής αγωγής για όλα τα αδικήματα που συρρέουν από τα μηνυόμενα, για την υποστήριξη της κατηγορίας και για χρηματική ικανοποίηση  (44) ευρώ, λόγω υλικής και ηθικής βλάβης επελθούσας σε εμένα από τις εν λόγω πράξεις.

Αιτούμαι επικυρωμένο αντίγραφο της παρούσης.

                                              Αθήνα, 21.7.2016

              Ο υποβάλλων τη μηνυτήρια αναφορά
                    Παναγιώτης Σταμάτης
                    Πλωτάρχης Π.Ν. ε.α.




Δεν υπάρχουν σχόλια: