"Η κρίση φέρνει πόλεμο";

"Η κρίση φέρνει πόλεμο"; Ένας υποναύαρχος γράφει και απαντά στο ερώτημα

Σχετικά Νέα

• Τουρκικός Τύπος:" Να αφήσεις τα όπλα"
• Πυρετός πολέμου μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας.Ανησυχία ΗΠΑ
• Τσίπρας προς απόστρατους: "Δέσμευση για ανατροπή των περικοπών. Θέλουμε τη συνεργασία σας"
• Eρντογάν: To PKK πρέπει να αποσυρθεί χωρίς όπλα"

Διαβάστε επίσης

• "Ιντερνετικό-Περλ Χάρμπορ",επιχείρησαν χάκερς! Σχέσεις με Αλ Κάϊντα;
• Ο πρίγκηπας Ουίλιαμ, σε τηλεοπτική σειρά για ελικόπτερα έρευνας-διάσωσης
• "Η χώρα σε πόλεμο. Δεν είναι ώρα για συνελεύσεις αλλά για πράξεις"
• "Τσούζει" την Άγκυρα η υπόθεση της οικουμενικότητας του Πατριαρχείου

Γράφει ο Γιάννης Ντουνιαδάκης,
υποναύαρχος (εα) ΠΝ,
μέλος της γραμματείας της ΚΕΘΑ



Στις συνθήκες κρίσης που ζούμε, κατά τις συλλογικές και ατομικές προσπάθειες αποστράτων και εν ενεργεία στελεχών, από τις συγκεντρώσεις, τις επισκέψεις διαμαρτυρίας, τις επιστολές, μέχρι και «τη μάχη του πληκτρολογίου» εκφράζονται θυμός και οργή για την απαξίωση και την οικονομική εξαθλίωση! Συγχρόνως πληθαίνουν οι κραυγές ανησυχίας αν εξασφαλίζεται το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) στο πλαίσιο της κρίσης. Η σχετική ανησυχία συσχετίζεται συνήθως με το ηθικό των στελεχών που λόγω των οικονομικών προβλημάτων εκφράζονται φόβοι ότι έχει μειωθεί. Οι μειώσεις του προϋπολογισμού επίσης μοιραία επηρεάζουν την εκπαίδευση του προσωπικού, την συντήρηση και την επισκευή του κάθε είδους υλικού.

Ο πρόσφατα απελθών αρχηγός ΓΕΝ αν και διαβεβαίωσε, ότι το προσωπικό θα κάνει αυτό που πρέπει και με ότι μέσα διαθέτει, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για από τότε και στο εξής τόσο για το προσωπικό όσο και για το υλικό. Ανάμεσα σε όλα αυτά ρίχτηκε επίσης και το θέμα για «κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας», ως απαίτηση της τρόικα, ζήτημα που διαψεύστηκε αρμοδίως! Σχετικό σχόλιο επικαιρότητας της ιστοσελίδας της ΚΕΘΑ, κατέληγε ως εξής: «Με δεδομένη την ύπαρξη απειλής, κοινός παράγων πίσω από τις όποιες εναλλακτικές της θητείας λύσεις παρουσιαστούν είναι τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, οι υπέρ - εξοπλισμοί, και οι “συμμαχικοί” στρατοί /σκοποί /εξοπλισμοί απέναντι στους εθνικούς στρατούς / σκοπούς και τα με εθνικά κριτήρια οπλοστάσια!»
Σε ότι αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα συντηρείται από διάφορες πλευρές κλίμα μεγάλων αναγκών, ενώ προβάλλονται τουρκικές πρόοδοι στον τομέα και κρούεται ο κώδωνας του κινδύνου για την εκτιμωμένη διατάραξη του ελληνο - τουρκικού εξοπλιστικού ισοζυγίου. Προωθείται και η ιδέα για την ανακήρυξη της ΑΟΖ, που στη συνέχεια προβάλλεται σαν επιπλέον λόγος νέων προγραμμάτων κ.ο.κ. Από την άλλη η κυβερνητική πλευρά φαίνεται να καθησυχάζει τους ανησυχούντες - πιέζοντες υποσχόμενη, ότι θα ασχοληθεί προσωπικά ο πρωθυπουργός με το θέμα των εξοπλισμών.

Και ενώ όλα αυτά κυκλοφορούσαν ήρθαν επιστολές αποστράτων μεταξύ των οποίων και εκείνη του γνωστού αντιστασιακού απόστρατου αντιναυάρχου Κ. Γκορτζή, που πολύ σωστά επίσης σημείωνε για το αξιόμαχο των Ε.Δ. ότι «… όσο αξιόμαχες κι αν είναι αυτές δεν μπορούν να εγγυηθούν για τίποτα όταν η κοινωνία είναι διαλυμένη» ! Δεν ξέρουμε τι ακριβώς ήθελε να πει ο κ. Γκορτζής, πλην όμως άλλος συνάδελφος τα είπε πιο καθαρά απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό: « … απ’ την άλλη όμως κύριε Πρόεδρε, ποια χώρα θα σώσετε, όταν έχετε φτάσει στο σημείο να έχετε «εκτελέσει» το λαό της χώρας αυτής …». 

Αλλά αφού συζητάμε για το αξιόμαχο τίθεται και το ερώτημα: Είναι πιθανός άραγε ένας πόλεμος; Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι καταφατική, έστω και αν κάποιοι πιστεύουν ότι, αν χρειαστεί, θα «καθαρίσουν» οι σύμμαχοι!

Η ιστορία δείχνει, ότι δεν μπορούμε να στηριζόμαστε σε ξένες πλάτες. Αψευδής μάρτυρας η στάση των ξένων απέναντι στις τουρκικές διεκδικήσεις, σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων!

Αλλά και τα πρόσφατα γεγονότα της Κύπρου το ίδιο έδειξαν. Μπορεί μήπως ο κυπριακός λαός να στηρίζεται σε συμμαχίες όπως με την ΕΕ της τρόικας και των μεγάλων συμφερόντων, ή όπως με το Ισραήλ που επαναπροσέγγισε την Τουρκία κατόπιν επιθυμίας Ομπάμα, ή με την Ρωσία που δήλωσε ότι δεν διατίθεται να χαλάσει τις σχέσεις της με την ΕΕ και την Τουρκία;

Η χώρα μας έχει πραγματική απειλή που απλώνεται γεωγραφικά από τη Θράκη, το Αιγαίο, την Κύπρο και με βάση το ζήτημα της ΑΟΖ από τα βορειοδυτικά σύνορα (Αλβανία) συνεχίζει νότια της Κρήτης και φθάνει μέχρι και την Ανατολική Μεσόγειο. Ήδη σχετικά άρθρα κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο, αναφερόμενα και σε ενδεχόμενο πόλεμο! Επίσης η οικονομική κρίση όλο και γίνεται πιο αντιληπτό, ότι δεν περιορίζεται στη χώρα μας, αλλά απλώνεται πολύ ευρύτερα και όπως είναι γνωστό, οι κρίσεις οδηγούν σε πόλεμους. Μεγάλα στρατηγικά οικονομικά συμφέροντα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για την εξασφάλιση καλυτέρων θέσεων. Οι ανταγωνισμοί όμως οδηγούν και σε συγκρούσεις! Η φωτιά του πολέμου, που άρχισε από τη βόρεια Αφρική και συνεχίζεται στη Συρία, δηλαδή στην γειτονιά μας και με εμπλοκή της χώρας μας, δεν είναι άσχετη με τον έλεγχο των υδρογονανθράκων μεταξύ άλλων και της Α. Μεσογείου. Ένα ακόμη πεδίο μεγάλων ανταγωνισμών είναι και η κυριαρχία πάνω στους δρόμους μεταφοράς των υδρογονανθράκων. 

Αν όμως είναι πιθανή η έκρηξη ενός τοπικού, είτε περιφερειακού πολέμου με εμπλοκή της χώρας, τότε είναι ορθή η ιδιαίτερη ανησυχία για το αξιόμαχο των ΕΔ. Για να θεωρήσει κάποιος αξιόμαχες τις ΕΔ, αυτές θα πρέπει να διαθέτουν επαρκή σε αριθμό και δυνατότητες εξοπλισμό για την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης απειλής, να έχουν επαρκή αριθμό προσωπικού, επαρκώς εκπαιδευμένο και με ηθικό σε ικανοποιητικό επίπεδο. Ότι αναφέρθηκε μέχρι τώρα, είναι κατανοητό ότι επηρεάζεται αρνητικά από την κρίση. Σημαντικό στοιχείο της ισχύος της χώρας είναι και ο λαϊκός παράγοντας, που μπορεί να ξεπεράσει αρνητικούς συσχετισμούς εφόσον έχει όραμα, ιδανικά και στόχους υψηλούς. Η αξία του επισημάνθηκε και στην ημερίδα της ΚΕΘΑ του ΣΥΣΜΕΔ και του ΠΜ/ΣΑΣΥ/ΠΝ προ έτους. Κατά την ημερίδα αυτή με έμφαση τονίστηκε, πως η άμυνα της χώρας πρέπει να στηριχτεί στο λαό, είτε αυτός είναι τα στρατευμένα παιδιά του, είτε τα μόνιμα στελέχη. Πάντα λέγαμε για τις ελληνικές ΕΔ ότι ο ανθρώπινος παράγοντας είναι αυτός που κάνει την διαφορά, σε σχέση με την απειλή! Φυσικά δεν μπορεί να στηθεί το προσωπικό απέναντι στον εχθρό με γυμνό το «στήθος»! Απαιτείται ο εξοπλισμός του, πλην όμως με ένα εθνικά αποφασισμένο οπλοστάσιο! Επίσης απαιτείται οι ΕΔ να έχουν την κατάλληλη επιτελική σχεδίαση, την οποία θα κληθούν να εφαρμόσουν εφόσον απαιτηθεί.

Μπορεί βέβαια ένα στράτευμα να διαθέτει όλα τα πιο πάνω, αλλά να μη διαθέτει ηγεσία ικανή να παίρνει αποφάσεις και να δίνει τις κατάλληλες εντολές στη δεδομένη στιγμή. Στη περίπτωση αυτή η ήττα είναι πλέον ή βέβαιη! Θα λέγαμε όμως, ότι όποιο από τα στοιχεία που συνθέτουν το αξιόμαχο των ΕΔ χωλαίνει, τότε οι ΕΔ αυτές είναι πολύ ή λιγότερο κοντά στην ήττα.

Η πολιτική ηγεσία κυβερνά και κατευθύνει τα πράγματα. Ποια συμφέροντα προωθεί όμως η ηγεσία αυτή, προς ποια κατεύθυνση οδηγεί την πατρίδα, την κοινωνία και ειδικότερα το ένοπλο τμήμα της; Πόσο ταυτίζεται η εκάστοτε κυβερνητική πολιτική με τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού (σημαντικού συντελεστή του αξιόμαχου); Η κρίση, που ζούμε σήμερα και φορτώνει με βάρη τον λαό, έπεσε άραγε από τον ουρανό; Δεν είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένης πολιτικής, που εφαρμόστηκε τόσο εδώ όσο και γενικότερα; Πως ο ίδιος λαός θα κληθεί να πολεμήσει, δηλαδή να συνεχίσει «με άλλα μέσα» (πολεμικά) την συγκεκριμένη πολιτική, που τον έχει φθάσει στο σημερινό π.χ. σημείο; Ποιοι θα είναι άραγε οι λόγοι που σύμφωνα με την συγκεκριμένη πολιτική θα επιβάλλουν στο λαό να πάρει τα όπλα; Για να υπερασπιστεί τι; Ποιος τελικά είναι ο σκοπός για χρήση των ΕΔ;;

Για παράδειγμα:
 Λαός – ΕΔ θα υπερασπιστούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας, ή απλά για το ποσοστό συνδιαχείρισης του υποθαλάσσιου πλούτου;
 Είναι διαφορετικό να αγωνίζεσαι για την πατρίδα και διαφορετικό αυτό που συμβαίνει με ευθύνη των κυβερνήσεων, όπου τμήματα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων αγωνίζονται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα για ξένα συμφέροντα. Η άμυνα στα σύνορα της πατρώας γης είναι άραγε το ίδιο με τον πόλεμο για τα όποια στρατηγικά, οικονομικά ή άλλα συμφέροντα των βόρειο-αμερικάνων και των ευρωπαίων συνεταίρων των κυβερνόντων με την γνωστή μέχρι σήμερα πολιτική;; Είναι το ίδιο οι αγώνες, που δόθηκαν για την πατρίδα, με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις σε ξένο έδαφος, όπως στην εκστρατεία κατά της νεαρής τότε ΕΣΣΔ, στη Μικρασιατική εκστρατεία, στην Κορέα, στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, ή στους ωκεανούς και στις θάλασσες όλης της γης;;
 «Σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση ακουμπά τα όρια ακόμα και της βιολογικής επιβίωσης μεγάλου μέρους του Ελληνικού λαού» είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιούνται οι ΕΔ σαν απεργοσπαστικός μηχανισμός! Το ίδιο απαράδεκτο είναι ακόμη να τους επιφυλάσσεται ρόλος, που τις θέτει απέναντι στο λαό σε εφαρμογή ευρω-νατοϊκών στρατιωτικών αποστολών για την «καταστολή πλήθους», ή της θεωρίας για πολέμους «εντός των κρατών» και «χωρίς μέτωπα» ! Εξίσου απαράδεκτες είναι και οι φωνές επίκλησης μιας τέτοιας ανάγκης, είτε για εκφοβισμό του λαϊκού παράγοντα, είτε στα πλαίσια της προετοιμασίας σχετικού κλίματος.

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι: Να πολεμήσεις αλλά για τι;;
 Να πολεμήσεις αλλά όχι για ξένα μεγάλα συμφέροντα!
 Να πολεμήσεις, αλλά όχι εναντίον του λαού που παλεύει και για τα δικά σου δίκια.
 Να πολεμήσεις, για την πατρίδα και για τον λαό της.

Για μια πατρίδα όμως, που ο λαός της θα ζει με αξιοπρέπεια και όχι σαν νέο - δουλοπάροικος της πόλης και του χωριού! Νέο - δουλοπάροικος! Ναι, γιατί πως αλλιώς να χαρακτηριστεί σήμερα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, αφού σε σχέση με την εποχή της φεουδαρχίας ο κάθε δούλος – εργαζόμενος (αν είναι τυχερός και έχει δουλειά) διαφέρει στο ότι εκτός από ένα πιάτο φαΐ παίρνει απλά κι ένα χαρτζιλίκι, για να ζήσει την φαμίλια του, σ’ ένα σπίτι του οποίου σιγά - σιγά χάνει την ιδιοκτησία;
Από όλο τον υποθαλάσσιο και όχι μόνο πλούτο που διαθέτει η χώρα, από μια τέτοια πρόοδο της επιστήμης γενικότερα μέχρι σήμερα, στον νέο-δουλοπάροικο αντιστοιχεί ένα πιάτο φαΐ και ένα χαρτζιλίκι! Τι θα του πουν λοιπόν; Πολέμα δούλε για να «χαρείς» μια ζωή «ελεύθερης» οικονομίας, όπως αυτή που ζεις, ή αυτή που έζησες και σ’ έφθασε ως εδώ;

Συνήγορος του Πολίτη: Εκτός ελέγχου το δημόσιο

Συνήγορος του Πολίτη: Εκτός ελέγχου το δημόσιο

Πρωταγωνιστούν Δήμοι, ΔΟΥ, ΔΕΗ στην ταλαιπωρία πολιτών

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  28/03/2013 07:14

10

emailεκτύπωση  

Μπροστά σε παράνομες συμπεριφορές στελεχών της διοίκησης βρέθηκε ο Συνήγορος του Πολίτη κατά τη διερεύνηση υποθέσεων με τις οποίες ασχολήθηκε. Μάλιστα ο αριθμός των 14 πειθαρχικών ελέγχων που ζήτησε από την προϊστάμενη αρχή των υπαιτίων, κατά το 2012, είναι ιδιαίτερα μεγάλος και αντανακλά, όπως επισημαίνεται στην τελευταία ετήσια έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη, «αφενός μεν μια δυστοκία συνεργασίας της δημόσιας διοίκησης με την ανεξάρτητη αρχή, αφετέρου δε μια αυξημένη τάση αδυναμίας -ίσως και απροθυμίας- της διοίκησης να ανταποκριθεί στις εκ του νόμου υποχρεώσεις της».

Όμως επίσης αξιοσημείωτη είναι και η διαπίστωση ότι οι έλεγχοι ατονούν ή δεν καταλήγουν σε συγκεκριμένα μέτρα. Διατάσσονται συστηματικά ΕΔΕ όταν ο Συνήγορος παρεμβαίνει, αλλά, όπως φαίνεται, υπάρχει πρόβλημα με τη διοικητική πρακτική ενώ το σύστημα άσκησης εποπτείας χωλαίνει ή δεν λειτουργεί.

Είναι ενδεικτικό ότι στη συντριπτική πλειοψηφία οι πειθαρχικοί έλεγχοι που αφορούν μεταξύ άλλων και παράγοντες της αυτοδιοίκησης, δημάρχους και αιρετά στελέχη, είτε καρκινοβατούν είτε οδηγούνται σε θετικό για τον ελεγχόμενο αποτέλεσμα, με συνέπεια η όλη διαδικασία «να καταλήγει εκτρωματική», όπως σχολίαζε χαρακτηριστικά βοηθός συνήγορος του Πολίτη.

Συμπεριφορές εκτός ελέγχου

Η ανεξάρτητη Αρχή ζήτησε να διενεργηθεί πειθαρχικός έλεγχος κατά Δημάρχου σε περιοχή της Στερεάς Ελλάδας για παραβίαση της νομοθεσίας περί προστασίας της μητρότητας και συγκεκριμένα για την παράλειψη χορήγησης των αναγκαίων εγγράφων σε έγκυο εργαζόμενη στον δήμο ώστε να λάβει τα επιδόματα μητρότητας.

Επίσης, σε πειθαρχικό έλεγχο παραπέμφθηκε δήμαρχος στην Αττική γιατί αρνιόταν για περισσότερα από 4 χρόνια τη συνεργασία με τον Συνήγορο σχετικά με αναφορά πολίτη που αφορούσε θέμα καταπάτησης αγροτικού δρόμου από όμορο ιδιοκτήτη.

Πάντως, δεν είναι μόνο οι περιπτώσεις που αφορούν στελέχη της αυτοδιοίκησης. Είναι χαρακτηριστική η υπόθεση για ανάρμοστη συμπεριφορά από οδηγό λεωφορείου και για εγκατάλειψη ανηλίκων σε ερημική τοποθεσία. Η υπόθεση διερευνήθηκε μέσω πειθαρχικού ελέγχου. Ο οδηγός απολογήθηκε, εξετάστηκαν τα στοιχεία τηλεματικής του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης (ΟΑΣΘ) και εκδόθηκε πόρισμα. Σύμφωνα με έγγραφο του ΟΑΣΘ, η αρχική ποινή είχε εκτιμηθεί σε αργία 3 έως 10 ημερών βάσει του κανονισμού του φορέα. Τελικά όμως επιβλήθηκε περικοπή μέρους της αμοιβής επί 2 ημέρες.

Παραπομπές στον εισαγγελέα

Παράλληλα, ο Συνήγορος έστειλε και δήμαρχο νησιού των Κυκλάδων στον εισαγγελέα. Μέσα στο 2012 παρέπεμψε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Νάξου την υπόθεση, καθώς συγκεντρώθηκαν αποχρώσες ενδείξεις τέλεσης ποινικών αδικημάτων. Αφορά διαπιστωμένες παράνομες κατατμήσεις και διανοίξεις οδών σε εκτός σχεδίου έκταση στον δήμο, με σκοπό την εμφάνιση και πώληση εκτάσεων ως άρτιων και οικοδομήσιμων, ενέργειες οι οποίες παραβιάζουν την περιβαλλοντική νομοθεσία και συνιστούν ποινικά κολάσιμες πράξεις.

Επίσης, ο Συνήγορος διαβίβασε εκθέσεις σε εισαγγελικές αρχές για 12 υποθέσεις παραβίασης δικαιωμάτων ανηλίκων.

Ο Συνήγορος «ακτινογραφεί» τα προβλήματα των πολιτών

Η κρίση αφήνει το αποτύπωμά της στις αναφορές που κάνουν οι πολίτες προς το Συνήγορο του Πολίτη. Η υστέρηση του κράτους πρόνοιας, η αβεβαιότητα του φορολογικού πλαισίου, η υπανάπτυξη των δημόσιων υποδομών, καθώς και η έλλειψη συγκροτημένης μεταναστευτικής πολιτικής, αναδεικνύονται μέσα από τις υποθέσεις που διερεύνησε ο Συνήγορος του Πολίτη.

Τα τελευταία χρόνια μάλιστα αυτές οι κατηγορίες συγκεντρώνουν σταδιακά όλο και μεγαλύτερο τμήμα του συνόλου των αναφορών προς τον Συνήγορο (από 60% το 2010 σε 65% το 2012), ως αποτέλεσμα της όξυνσης των προβλημάτων στους επιμέρους τομείς εξαιτίας της κοινωνικοοικονομικής κρίσης.

Το 2012 αυξήθηκε σημαντικά ο αριθμός αναφορών από πολίτες οι οποίοι εκφράζουν αδυναμία εξόφλησης οφειλών προς ΔΟΥ, ΔΕΗ, τράπεζες, ΟΕΚ, Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Οι πολίτες αυτοί ανήκουν κατά κανόνα σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (οικονομικά ασθενείς, άνεργοι, υπερήλικες, πάσχοντες από σοβαρά προβλήματα υγείας).

Παράλληλα, η οικονομική κρίση φαίνεται να επιτείνει τα χρονίζοντα προβλήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της οικονομικής διοίκησης, αφού, όπως προκύπτει από τις αναφορές των πολιτών, ο μεγαλύτερος αριθμός αφορά δήμους και οικονομικές υπηρεσίες του Δημοσίου, ΔΟΥ κ.ά.

Κακοδιοίκηση στα Ταμεία

Στα ασφαλιστικά ταμεία εντοπίζεται το 1/4 των προβλημάτων κακοδιοίκησης, και μάλιστα σε ποσοστό 27%, με βάση τις υποθέσεις που διερεύνησε ο Συνήγορος του Πολίτη. Όπως επισημαίνεται στην ετήσια έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για το 2012, η οποία δημοσιοποιήθηκε την Τετάρτη (27.3.2013), τη δεύτερη θέση στις αναφορές των πολιτών προς τον Συνήγορο καταλαμβάνει πλέον το υπουργείο Οικονομικών με 14,8%, ενώ όσον αφορά στους μεμονωμένους φορείς η ΔΕΗ συγκεντρώνει το 5,75% των προβλημάτων.

Στα ίδια υψηλά ποσοστά με πέρυσι κυμαίνονται η αυτοδιοίκηση, δηλαδή οι δήμοι και οι περιφέρειες με τις νέες αρμοδιότητές τους, καθώς και οι υπηρεσίες του υπουργείου Εσωτερικών, με 12,87% και 10,16% αντίστοιχα. Στους φορείς στους οποίους εμφανίστηκαν προβλήματα κακοδιοίκησης περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, με μικρή αύξηση το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη (6,57%), ενώ με μειωμένο ποσοστό (5,38%) οι διευθύνσεις αλλοδαπών και μετανάστευσης των αποκεντρωμένων διοικήσεων.

Στην ετήσια έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για το 2012 αναδεικνύονται επίσης εντονότερα, μεταξύ άλλων, τα φαινόμενα μισαλλοδοξίας και κοινωνικού αποκλεισμού, η ένταση στα σχολεία και ο αυξημένος κίνδυνος απολύσεων γυναικών, και μάλιστα σε περίοδο που προστατεύονται λόγω μητρότητας.

Η κρίση αποτυπώνεται και στα σχολεία

Τα παιδιά ως άμεσοι αποδέκτες προβλημάτων, όπως η αύξηση της ανεργίας και η συνεχής μείωση των οικογενειακών εισοδημάτων, βιώνουν συναισθήματα αβεβαιότητας και τελικά θυμού, που ενισχύουν την εκδήλωση βίαιων και επιθετικών συμπεριφορών στα σχολεία, εκτιμούν οι επιστήμονες της ανεξάρτητης Αρχής.

Η βία και η επιθετικότητα μεταξύ συνομηλίκων αποτέλεσε κατ' επανάληψη αντικείμενο παρέμβασης του Συνηγόρου, ιδίως τον χώρο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Σε ορισμένες περιπτώσεις κάποια σχολεία δεν κατάφεραν να χειριστούν με αποτελεσματικό τρόπο περιστατικά σύγκρουσης μεταξύ δύο ή περισσότερων μαθητών, με αποτέλεσμα να παραταθούν οι αρνητικές συμπεριφορές και τελικά να επιδεινωθεί το κλίμα με την εμπλοκή των κηδεμόνων.

Διαφορετικές ήταν οι περιπτώσεις παιδιών που είχαν εκδηλώσει επιθετική συμπεριφορά ως συνέπεια ιδιαίτερων αναγκών και δυσκολιών που αντιμετώπιζαν και χωρίς αυτές να έχουν διαγνωστεί ή/και χωρίς τα παιδιά να έχουν λάβει, έως τη στιγμή της παρέμβασης του Συνηγόρου, την κατάλληλη υποστήριξη.

Ο Συνήγορος δέχθηκε επίσης αναφορές για περιστατικά σε σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που συνδέονται «με τα αυξανόμενα φαινόμενα βίας σε σχολεία της χώρας στα οποία εμπλέκονται μαθητές με ακραίες πολιτικές θέσεις».

Παράλληλα, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που σχετίζονται με το ζήτημα ξενοφοβικών εκδηλώσεων. Εκπαιδευτικός ζήτησε από μαθητές γυμνασίου να γράψουν έκθεση με θέμα «Ποια προβλήματα δημιουργεί η συνύπαρξη παιδιών διαφορετικής εθνικότητας μέσα σε μία τάξη;». Οι μαθητές αντέδρασαν ζητώντας να τροποποιηθεί η διατύπωση, ώστε να μπορούν να αναπτύξουν και τα πλεονεκτήματα της συνύπαρξης, με δεδομένη την εμπειρία της τάξης τους όπου είχαν αναπτυχθεί πολύ καλές σχέσεις μεταξύ ημεδαπών και αλλοδαπών. Ο εκπαιδευτικός αρνήθηκε. Ύστερα από αναφορά γονέα και σχετική παρέμβαση του Συνηγόρου, η σχολική σύμβουλος υπέδειξε στον εκπαιδευτικό να αποφεύγει ενέργειες που συμβάλλουν στην καλλιέργεια ξενοφοβικών αντιλήψεων και να αξιοποιήσει κάθε δυνατή ευκαιρία προκειμένου να ξανασυζητήσει το θέμα με τους μαθητές.

Βόμβα από το ΣτΕ για τον Ερημίτη

Κείμενο: CorfuPress com on Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2013 21:29

Download SocButtons Βόμβα από το ΣτΕ για τον Ερημίτη: έκρινε μη νόμιμο το ΠΔ για το ξεπούλημά του, δεχόμενο την προσφυγή για λόγους εθνικής ασφάλειας που έχουν να κάνουν με την κατάργηση του ναυτικού φυλακίου της περιοχής! Την είδηση δημοσίευσε πριν από λίγο στην ηλεκτρονική της έκδοση η εφημερίδα «Καθημερινή»* απ΄ όπου προκύπτει ότι οι δικαστές του Ε΄ Τμήματος του ανωτάτου δικαστηρίου αφήνουν αιχμές και για τη θετική γνωμοδότηση του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου που ενέκρινε τη μεταφορά του φυλακίου χωρίς καν να γνωρίζει σε ποια θέση αυτό το φυλάκιο θα μεταφερθεί από το ΤΑΙΠΕΔ! Το Συμβούλιο της Επικρατείας υπογραμμίζει ότι «κατά τον χρόνο λήψεως της εν λόγω γνωμοδοτήσεως, το ΑΝΣ δεν ήταν σε θέση να κρίνει αν με την εγκατάσταση του ναυτικού οχυρού στη νέα θέση εξασφαλίζεται ισοδύναμο αποτέλεσμα ως προς την εξυπηρέτηση της εθνικής άμυνας και ασφάλειας της χώρας» ενώ προσθέτει ότι «όπως προκύπτει από το τοπογραφικό διάγραμμα και από το «μνημόνιο συνεργασίας», στη νέα θέση του οχυρού τα όρια της απαγορευμένης ζώνης και της επιτηρούμενης ζώνης αυτού σχεδόν συμπίπτουν»! Τονίζεται ότι καθορισμός των ζωνών προστασίας, που συνίσταται στην απόκρυψη και διασφάλιση των έργων άμυνας, προϋποθέτει πλήρη γνώση της ακριβούς θέσης του οχυρού, από τη μορφολογία του εδάφους της, έτσι, αφού το νέο σημείο δεν ήταν γνωστό στο ΑΝΣ, η θετική γνωμοδότηση πάσχει... Με μία εξαιρετικά σοβαρή προσέγγιση, το ΣτΕ υπογραμμίζει ότι στην ανάγκη υλοποίησης του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποιήσεως της ιδιωτικής περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου που είναι αναγκαιότητα για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους, προέχει η διασφάλιση της ανεξαρτησία της χώρας στη στάθμιση των προστατευόμενων έννομων αυτών αγαθών με εκείνο της εθνικής ασφάλειας. Ανακοίνωση της Ν.Ε. Κέρκυρας των Ανεξάρτητων Ελλήνων Η Σημερινή εξέλιξη με το μπλοκάρισμα από το συμβούλιο επικρατείας της μεταφοράς του Ναυτικού Φυλακίου, δικαιώνονται οι προσπάθειες των Κερκυραίων που αντιτάχθηκαν στο ξεπούλημα του Ερημίτη και την παραχώρηση Ζώνης Εθνικής ασφαλείας της χώρας. Για τους Ανεξάρτητους Έλληνες αποτελεί ιδιαίτερη ικανοποίηση, διότι ο αγώνας της Νομαρχιακής Συντονιστικής Επιτροπής Κέρκυρας, των πολιτευτών και του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου κυρίου Τέρενς Κουίκ, (ο οποίος από την πρώτη στιγμή που παρέλαβε τα στοιχεία από την Νομαρχιακή Συντονιστική Επιτροπή Κέρκυρας, ασχολήθηκε με το θέμα κάνοντας ερώτηση στην βουλή και παρεμβάσεις στους αρμόδιους φορείς) είχαμε θετική κατάληξη στο κομμάτι που αφορά την εθνική μας ασφάλεια. Το ρεπορτάζ της Καθημερινής Τα σημαντικότερα σημεία του δημοσιεύματος της «Καθημερινής» αναφέρουν τα εξής: «Όπως τονίζουν οι δικαστές του ΣτΕ, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας γνωμοδότησε υπέρ της μεταφοράς του εν λόγω οχυρού (που ελέγχει τα στενά Κέρκυρας-Αλβανίας) σε νέα θέση χωρίς καν να γνωρίζει πού ακριβώς είναι αυτή η νέα θέση, αφού θα την προσδιόριζε το ΤΑΙΠΕΔ. Ειδικότερα, στο Ε’ Τμήμα του ΣτΕ κατατέθηκε για νομοπαρασκευαστική επεξεργασία σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την κατάργηση του ναυτικού οχυρού στην περιοχή Αγίου Στεφάνου (πρώην Δήμου Κασσιωπαίων) της Κέρκυρας και τον ανακαθορισμό των ορίων του οχυρού σε νέα θέση στην ίδια περιοχή. Το ΣτΕ (πρόεδρος ο σύμβουλος Επικρατείας Ν. Ρόζος και εισηγήτρια η πάρεδρος Ελένη Μουργία) στην υπ' αριθμ. 52/2013 γνωμοδότησή του αναφέρουν ότι με το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015 (Ν. 3985/2011) η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να «πραγματοποιήσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ». Στο πλαίσιο αυτό επιχειρείται για «πρώτη φορά η καταγραφή και αξιοποίηση» περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου. Μεταξύ των ακινήτων του Δημοσίου που απαριθμούνται προς αξιοποίηση είναι και η περιοχή της Κασσιώπης έκτασης 489 στρεμμάτων (όπως αναγράφεται στον Ν. 3985/2011) «με πιθανή χρήση» την τουριστική εκμετάλλευσή της. Στη συνέχεια συστάθηκε το ΤΑΙΠΕΔ το οποίο λειτουργεί «χάριν του Δημοσίου συμφέροντος με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, διέπεται από τη νομοθεσία περί Ανώνυμων Εταιρειών και δεν εντάσσεται στον δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα». Στο ΤΑΙΠΕΔ τα ακίνητα του Δημοσίου μεταβιβάζονται κατόπιν σχετικής απόφασης της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (ΔΕΑΑ), προσθέτουν οι δικαστές. Ακολούθησε το Μνημόνιο ΙΙ (Ν. 4046/2012) όπου στο κεφάλαιο για τις «αποκρατικοποιήσεις» περιλαμβάνεται η αξιοποίηση της περιοχής Κασσιώπης και η μετακίνηση των εκεί ευρισκομένων ραντάρ του ΝΑΤΟ. Συγκεκριμένα, σημειώνεται ότι στην επίμαχη περιοχή υπάρχει το ναυτικό οχυρό Αγ. Στεφάνου έκτασης 11.500 τετραγωνικών μέτρων (απαγορευμένη και επιτηρούμενη ζώνη προστασίας). Εντός της απαγορευμένης ζώνης του οχυρού έχει ανεγερθεί και λειτουργεί παρατηρητήριο στο οποίο υπάρχουν επίσης ραντάρ του Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος. Στο μεταξύ τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους (12.12.2012) μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ, και του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ) υπεγράφη «μνημόνιο συνεργασίας» για το οχυρό, στο οποίο, μεταξύ των άλλων, συμφώνησαν τα δυο μέρη «να προχωρήσουν από κοινού στις απαραίτητες ενέργειες για τον αποχαρακτηρισμό του υφιστάμενου οχυρού και τον ταυτόχρονο χαρακτηρισμό ως ναυτικού οχυρού άλλου σημείου του ακινήτου, που ήδη υπεδείχθη από το ΓΕΝ ως κατάλληλο για τη μεταφορά του παρατηρητηρίου-ραντάρ (το «Νέο Οχυρό»), λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες της εθνικής ασφάλειας και άμυνας της χώρας». Συγκεκριμένα, το ΤΑΙΠΕΔ θα διασφαλίσει την εσαεί παραχώρηση της έκτασης του νέου οχυρού (7.200 τ.μ.) στο ΓΕΝ χωρίς αντάλλαγμα. Μάλιστα, σύμφωνα με το «μνημόνιο συνεργασίας» οι συμβαλλόμενοι δεσμεύονται: «Να ξεκινήσουν άμεσα τις απαραίτητες ενέργειες για τον αποχαρακτηρισμό της έκτασης του υφιστάμενου παρατηρητηρίου-ραντάρ ως οχυρού και τον ταυτόχρονο χαρακτηρισμό της νέας έκτασης ως ναυτικό οχυρό, ώστε να μην υπάρξει κανένα επιχειρησιακό κενό για το ΓΕΝ, σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο. Οι σχετικές ενέργειες περιλαμβάνουν: α) την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για τον αποχαρακτηρισμό του υφιστάμενου οχυρού και τον ταυτόχρονο χαρακτηρισμό του νέου οχυρού, β) την εξασφάλιση της απρόσκοπτης και συνεχούς λειτουργίας των ραντάρ και κεραιών που είναι εγκατεστημένα στο οχυρό και γ) την ανάληψη όλων των σχετικών εξόδων από το ΤΑΙΠΕΔ». Ακόμη, το ΤΑΙΠΕΔ αναλαμβάνει να καλύψει το κόστος κατασκευής των εγκαταστάσεων του νέου οχυρού και μετεγκατάστασης του υφιστάμενου οχυρού. Μετά από όλα αυτά οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν στη γνωμοδότησή τους, ότι για την έκδοση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος που προβλέπει «το μνημόνιο συνεργασίας» μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και ΓΕΝ, απαιτείται προηγουμένως η γνώμη του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου (ΑΝΣ). Πράγματι, όπως σημειώνουν οι δικαστές, υπήρξε στις 30 Νοεμβρίου 2012 γνωμοδότηση και μάλιστα της Ολομέλειας του ΑΝΣ για την μετεγκατάσταση του επίμαχου οχυρού. Όμως, όπως υπογραμμίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, η γνωμοδότηση εκδόθηκε χωρίς τα μέλη του ΑΝΣ να γνωρίζουν την ακριβή νέα θέση (συντεταγμένες) του οχυρού. Η άγνοια αυτή του ΑΝΣ, τονίζουν οι δικαστές του ΣτΕ, προκύπτει από το σχετικό πρακτικό της συνεδριάσεως του ΑΝΣ, στο οποίο αναφέρεται ότι «το ΑΝΣ, αφού έλαβε υπόψη σχέδιο μνημονίου συνεργασίας μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ και του ΓΕΝ και σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, στα οποία προβλέπεται μόνο η έκταση της νέας θέσεως του ναυτικού οχυρού (7,2 στρέμματα) και το γεγονός ότι η ακριβής νέα θέση (συντεταγμένες) του νέου ναυτικού οχυρού αναμένεται να καθοριστεί από το ΤΑΙΠΕΔ, πριν από τη θεσμοθέτηση του ΠΔ». Παρ’ όλα αυτά, προσθέτουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, το ΑΝΣ ενέκρινε την σκοπιμότητα μετεγκατάστασης του οχυρού στη νέα θέση «όπως αυτή θα απεικονισθεί με ακρίβεια σε ακριβές οριζοντογραφικό και υψομετρικό διάγραμμα που θα συνταχθεί με μέριμνα και δαπάνες του ΤΑΙΠΕΔ». Συνεπώς, το Συμβούλιο της Επικρατείας υπογραμμίζει τα εξής: «Κατά τον χρόνο λήψεως της εν λόγω γνωμοδοτήσεως, το ΑΝΣ δεν ήταν σε θέση να κρίνει αν με την εγκατάσταση του ναυτικού οχυρού στη νέα θέση εξασφαλίζεται ισοδύναμο αποτέλεσμα ως προς την εξυπηρέτηση της εθνικής άμυνας και ασφάλειας της χώρας. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από το τοπογραφικό διάγραμμα και το από 12.12.2012 «μνημόνιο συνεργασίας», στη νέα θέση του οχυρού τα όρια της απαγορευμένης ζώνης και της επιτηρούμενης ζώνης αυτού σχεδόν συμπίπτουν. Ενόψει όμως του σκοπού που εξυπηρετείται με τις δυο αυτές ζώνες προστασίας, που συνίσταται στην απόκρυψη και διασφάλιση των έργων άμυνας, ο καθορισμός των ανωτέρω ζωνών προϋποθέτει πλήρη γνώση της ακριβούς θέσης του οχυρού, από τη μορφολογία του εδάφους της οποίας (κλίση κ.λπ.) ο εν λόγω καθορισμός επίσης εξαρτάται. Η ακριβής όμως νέα θέση του οχυρού, όπως έχει ήδη αναφερθεί, δεν ήταν γνωστή στο ΑΝΣ. Υπό τα δεδομένα όμως αυτά δεν ήταν δυνατόν και να αιτιολογηθεί γιατί τα όρια των ανωτέρω ζωνών σχεδόν συμπίπτουν και συνεπώς η γνωμοδότηση του ΑΝΣ πάσχει και κατά τούτο». Κατόπιν αυτών, το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ, καταλήγει ότι επιπρόσθετα «είναι ληπτέοι υπόψη και άλλοι παράγοντες, αναγόμενοι στο γενικότερο εθνικό και δημόσιο συμφέρον, όπως είναι η υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποιήσεως της ιδιωτικής περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου, με απώτερο στόχο την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους. Κατά τη στάθμιση όμως των προστατευόμενων έννομων αυτών αγαθών με εκείνο της εθνικής ασφάλειας, πρέπει προεχόντως να διασφαλισθεί η ανεξαρτησία της χώρας, ελλείψει της οποίας η στάθμιση αυτή δεν θα ήταν δυνατή». Κατόπιν αυτών το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «δεν προτείνεται προς το παρόν νομίμως», καταλήγει το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο. * http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_28/03/2013_490514

Θανάσης Αλαμπάσης: Τράπεζες: Έγκλημα κατά του Ελληνικού Λαού ΣΤΟ ΟΝΟΜ...

Θανάσης Αλαμπάσης: Τράπεζες: Έγκλημα κατά του Ελληνικού Λαού ΣΤΟ ΟΝΟΜ...: ΠΩΣ ΝΑ ΑΚΥΡΩΣΕΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ Στο Όνομα του Ελληνικού Λαού εκδόθηκαν (και εξακολουθούν να εκδίδονται) εκατο...

Νηστίσιμες πατατοκροκέτες

Υλικά

Για 4-6 άτομα

2 κουταλιές της σούπας άνηθο
1 τέταρτο φλιτζανιού τσαγιού κορν φλάουρ
1 τέταρτο φλιτζανιού τσαγιού αλεύρι
2 κουταλιές της σούπας μαϊντανό
1/2 κιλό πατάτες βρασμένες
200 γραμμάρια καρότα ελαφρώς βρασμένα
1/2 κούπα αρακά βρασμένο ελαφρώς
3-4 μέτρια κολοκυθάκια βρασμένα ελαφρώς
2 κουταλιές της σούπας φρέσκο δυόσμο

Εκτέλεση

Σε μια κατσαρόλα με αρκετό νερό βράζουμε τις πατάτες για 15 λεπτά, στην ίδια κατσαρόλα συνεχίζουμε με τα λαχανικά και τα βράζουμε για 7 λεπτά,  ίσα- ίσα να μαλακώσουν.
Στη συνέχεια Ρίχνουμε τα ελαφρώς βρασμένα λαχανικά στο μπλέντερ και τα χτυπάμε για πολύ λίγο ίσα ίσα να θρυμματιστούν.

Σε ένα μπολ ρίχνουμε τα βρασμένα λαχανικά, τις πατάτες, το αλεύρι, κορν φλάουρ, άνηθο, μαϊντανό, δυόσμο, αλάτι, πιπέρι,  και πλάθουμε σουτζουκάκια.
Τα τηγανίζουμε σε μπόλικο λάδι, από τις δυο μεριές για 5 λεπτά μέχρι να χρυσίσουν.

Τρίτη, 19 Μαρτίου 2013

Απόφαση “βόμβα” του Συμβουλίου της Επικρατείας

19:22

Πρώτη καταχώρηση: 19/03/2013 Kατηγορία: KOIΝΩΝΙΑ

Με μια απόφαση «βόμβα» όπως χαρακτηρίστηκε από νομικούς και τραπεζοοικονομικούς κύκλους, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματική και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) τη νομοθετική εκείνη ρύθμιση που παρέχει τη δυνατότητα στο ΣΔΟΕ να προβαίνει σε δέσμευση πάσης φύσεως τραπεζικών λογαριασμών, τραπεζικών θυρίδων κ.λπ.

Ειδικότερα, το Δ’ Τμήμα του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου (πρόεδρος ο αντιπρόεδρος Σωτ. Ρίζος και εισηγητής η πάρεδρος Ουρανία Νικολαράκου) με την υπ’ αριθμ. 1032/2013 απόφασή του έκρινε αντίθετη στα άρθρα 5 (δικαίωμα συμμετοχής στην οικονομική κ.λπ. ζωή της χώρας), 17 (προστασία της ιδιοκτησίας) και 25 (αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου), καθώς επίσης έκρινε αντίθετη και στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ (προστασία της περιουσίας) τη διάταξη του άρθρου 30 (παράγραφος 5 περίπτωση ε’) του Ν. 3296/2004 που προβλέπει δεσμεύσεις τραπεζικών λογαριασμών και περιουσιακών στοιχείων σε περιπτώσεις οικονομικού εγκλήματος και μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγής και λαθρεμπορίας.

Πάντως, λόγω της αντισυνταγματικότητας το όλο ζήτημα παραπέμφθηκε για οριστική κρίση στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι η επίμαχη διάταξη του Ν. 3296/2004, που προβλέπει τις δεσμεύσεις των τραπεζικών λογαριασμών και οποιουδήποτε είδους περιουσιακά στοιχεία, συνεπάγεται σοβαρή επέμβαση σε συνταγματικώς προστατευόμενα αγαθά – δεδομένου, υπογραμμίζουν οι δικαστές, ότι όσο χρόνο διαρκεί η δέσμευση, το ελεγχόμενο πρόσωπο στερείται της δυνατότητας χρήσης και διάθεσης περιουσιακών του στοιχείων, και μάλιστα ρευστού χρήματος και κινητών αξιών φυλασσομένων σε πιστωτικά ιδρύματα.

Το μέτρο αυτό, συνεχίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, συνεπάγεται σοβαρό περιορισμό των περιουσιακών δικαιωμάτων και της οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας του φορολογουμένου. Δηλαδή, της προστασίας αγαθών τα οποία κατοχυρώνονται με τις διατάξεις των άρθρων 17 και 5 του Συντάγματος.
Μπορεί μεν, τονίζεται στη δικαστική απόφαση, το μέτρο αυτό να αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση σκοπού δημοσίου συμφέροντος και συγκεκριμένα, στη διασφάλιση της διατήρησης των περιουσιακών στοιχείων του ελεγχομένου, ώστε να είναι δυνατή η ικανοποίηση αξιώσεων του Δημοσίου κατ’ αυτού, σε περίπτωση που διαπιστωθεί η εκ μέρους του τέλεση της πιθανολογηθείσης παραβάσεως, καθώς επίσης και στη διασφάλιση της διατήρησης στοιχείων, τα οποία μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο ελέγχου κατά τη διερεύνηση της πιθανής τέλεσης της παράβασης.

Όμως, ο σκοπός και μόνον του μέτρου αυτού δεν αρκεί για να νομιμοποιήσει από συνταγματικής άποψης την επίμαχη ρύθμιση του Ν. 3296/2004, καθώς μάλιστα δεν έτυχε περαιτέρω εξειδίκευσης με το Π.Δ. 85/2005 που ακολούθησε.

Από τις συνταγματικές επιταγές, επισημαίνουν οι δικαστές, απαιτείται οι προϋποθέσεις επιβολής του επίμαχου μέτρου της δέσμευσης τραπεζικών λογαριασμών κ.λπ. να διαγράφονται στο νόμο κατά τρόπο σαφή και αντικειμενικό, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας και την αρχή του κράτους δικαίου.
Στην προκειμένη περίπτωση του Ν. 3296/2004 τονίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, η δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών και των περιουσιακών στοιχείων επιβάλλεται σε ειδικές περιπτώσεις διασφάλισης συμφερόντων του Δημοσίου ή περιπτώσεις οικονομικού εγκλήματος και μεγάλης έκτασης φοροδιαφυγής και λαθρεμπορίου. Όμως, υπογραμμίζεται στη δικαστική απόφαση, με τη χρήση αορίστων εννοιών (που γίνεται στο Ν. 3296/2004) «καταλείπεται ευρύτατο περιθώριο διακριτικής ευχέρειας στη διοίκηση, χωρίς να καθορίζονται κατά τρόπο αρκούντως σαφή και συγκεκριμένο οι προϋποθέσεις επιβολής του επίμαχου μέτρου».
Εξάλλου, στον επίμαχο νόμο δεν τίθεται κάποιος περιορισμός ούτε ως προς την έκταση των περιουσιακών στοιχείων που μπορούν να τεθούν υπό δέσμευση, ούτε κυρίως ως προς τη χρονική διάρκεια της δεσμεύσεως. Επίσης, στο νόμο δεν ρυθμίζεται ειδικότερα η διαδικασία επιβολής και άρσεως του μέτρου της δεσμεύσεως, με την πρόβλεψη σχετικών διαδικαστικών εγγυήσεων αναλόγων προς τη σοβαρότητα του λαμβανομένου μέτρου.

Κατόπιν αυτών, οι δικαστές έκριναν αντισυνταγματικό και αντίθετο στην ΕΣΔΑ το άρθρο 30 (παράγραφος 5 περίπτωση Ε) του Ν. 3296/2004.
Στην προκειμένη περίπτωση είχε υποβληθεί καταγγελία στην περιφερειακή διεύθυνση Κεντρικής Μακεδονίας του ΣΔΟΕ. Η καταγγελία αφορούσε επιχειρηματία που διατηρεί ατομική επιχείρηση εισαγωγής αγροτικών μηχανημάτων. Από τον έλεγχο των οργάνων του ΣΔΟΕ προέκυψαν ενδείξεις για φοροδιαφυγή και λαθρεμπορία μεγάλης έκτασης, με χρήση τεχνασμάτων, όπως είναι οι υποτιμολογήσεις. Έτσι αποφασίστηκε η δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών, κ.λπ. και η απόφαση της δέσμευσης κοινοποιήθηκε στην αρμόδια Εισαγγελία Πρωτοδικών, η οποία διενεργεί προκαταρκτική εξέταση.

Ποιες είναι οι βασικές διαφορές μεταξύ ορθοδοξίας και παπισμού;

Ποιες είναι οι βασικές διαφορές μεταξύ ορθοδοξίας και παπισμού;



1. Οι Επίσκοποι της Παλαιάς Ρώμης, παρά τις μικρές και μη ουσιαστικές διαφορές, είχαν πάντοτε κοινωνία με τους Επισκόπους της Νέας Ρώμης και τους Επισκόπους της Ανατολής μέχρι το 1009-1014, όταν για πρώτη φορά κατέλαβαν τον θρόνο της Παλαιάς Ρώμης οι Φράγκοι Επίσκοποι. Μέχρι το 1009 οι Πάπες της Ρώμης και οι Πατριάρχες της Κωνσταντινουπόλεως ήσαν ενωμένοι στον κοινό αγώνα εναντίον των Φράγκων Ηγεμόνων και Επισκόπων, αλλά και των κατά καιρούς αιρετικών.

2. Οι Φράγκοι στην Σύνοδο της Φραγκφούρτης το 794 κατεδίκασαν τις αποφάσεις της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου και την τιμητική προσκύνηση των ιερών εικόνων. Επίσης το 809 οι Φράγκοι εισήγαγαν στο Σύμβολο της Πίστεως το Filioque, την διδασκαλία δηλαδή περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος εκ του Πατρός και εκ του Υιού. Αυτήν την εισαγωγή κατεδίκασε τότε και ο ορθόδοξος Πάπας της Ρώμης. Στην Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως επί Μεγάλου Φωτίου, στην οποία συμμετείχαν και εκπρόσωποι του ορθοδόξου Πάπα της Ρώμης, κατεδίκασαν όσους είχαν καταδικάσει τις αποφάσεις της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου και όσους προσέθεσαν στο Σύμβολο της Πίστεως το Filioque. Όμως για πρώτη φορά ο Φράγκος Πάπας Σέργιος Δ’ το 1009 στην ενθρονιστήρια επιστολή του προσέθεσε στο Σύμβολο της Πίστεως το Filioque και ο Πάπας Βενέδικτος Η’ εισήγαγε το πιστεύω με το Filioque στην λατρεία της Εκκλησίας, οπότε ο Πάπας διεγράφη από τα δίπτυχα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

3. Η βασική διαφορά μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του Παπισμού βρίσκεται στην διδασκαλία περί της ακτίστου ουσίας και ακτίστου ενεργείας του Θεού. Ενώ οι Ορθόδοξοι πιστεύουμε ότι ο Θεός έχει άκτιστη ουσία και άκτιστη ενέργεια και ότι ο Θεός έρχεται σε κοινωνία με την κτίση και τον άνθρωπο με την άκτιστη ενέργειά Του, εν τούτοις οι Παπικοί πιστεύουν ότι στον Θεό η άκτιστη ουσία ταυτίζεται με την άκτιστη ενέργειά Του (actus purus) και ότι ο Θεός επικοινωνεί με την κτίση και τον άνθρωπο δια των κτιστών ενεργειών Του, δηλαδή ισχυρίζονται ότι στον Θεό υπάρχουν και κτιστές ενέργειες. Οπότε η Χάρη του Θεού δια της οποίας αγιάζεται ο άνθρωπος θεωρείται ως κτιστή ενέργεια. Αλλά έτσι δεν μπορεί να αγιασθή.
Από αυτήν την βασική διδασκαλία προέρχεται η διδασκαλία περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος εκ του Πατρός και εκ του Υιού, το καθαρτήριο πύρ, το πρωτείο του Πάπα κλπ.

4. Εκτός από την θεμελιώδη διαφορά μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του Παπισμού στο θέμα της ουσίας και ενεργείας στον Θεό, υπάρχουν άλλες μεγάλες διαφορές, που έγιναν κατά καιρούς αντικείμενα θεολογικών διαλόγων, ήτοι:
- το Filioque, ότι το Άγιον Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα και τον Υιό με αποτέλεσμα να μειώνεται η μοναρχία του Πατρός, να καταργήται η τέλεια ισότητα των προσώπων της Αγίας Τριάδος, να υποτιμάται το Άγιον Πνεύμα ως μη ισοδύναμο και ομόδοξο με τα άλλα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, αφού παρουσιάζεται ωσεί «πρόσωπο στείρο»,
- η χρησιμοποίηση αζύμου άρτου στην θεία Ευχαριστία που παραβαίνει τον τρόπο με τον οποίο ο Χριστός ετέλεσε το μυστικό δείπνο,
- ο καθαγιασμός των «τιμίων δώρων» που γίνεται όχι με την επίκληση, αλλά με την απαγγελία των ιδρυτικών λόγων του Χριστού «λάβετε φάγετε… πίετε εξ αυτού πάντες…»,
- η θεωρία ότι η σταυρική θυσία του Χριστού εξιλέωσε την θεία δικαιοσύνη, που παρουσιάζει τον Θεό Πατέρα ως φεουδάρχη και παραθεωρεί την Ανάσταση,
- η θεωρία περί της «περισσευούσης αξιομισθίας» του Χριστού και των αγίων που την διαχειρίζεται ο Πάπας,
- ο χωρισμός και η διάσπαση μεταξύ των μυστηρίων Βαπτίσματος, Χρίσματος, και θείας Ευχαριστίας,
- η διδασκαλία περί της κληρονομήσεως της ενοχής του προπατορικού αμαρτήματος,
- οι λειτουργικές καινοτομίες σε όλα τα μυστήρια της Εκκλησίας (Βάπτισμα, Χρίσμα, Ιερωσύνη, Εξομολόγηση, Γάμος, Ευχέλαιον),
- η μη μετάληψη των λαϊκών από το «Αίμα» του Χριστού,
- το πρωτείο του Πάπα, κατά το οποίο ο Πάπας είναι «ο episcopus episcoporum και η πηγή της ιερατικής και της εκκλησιαστικής εξουσίας, είναι η αλάθητος κεφαλή και ο Καθηγεμών της Εκκλησίας, κυβερνών αυτήν μοναρχικώς ως τοποτηρητής του Χριστού επί της γής» (Ι. Καρμίρης). Με αυτήν την έννοια ο Πάπας θεωρεί τον εαυτό του διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου, στον οποίον υποτάσσονται οι άλλοι Απόστολοι, ακόμη και ο Απόστολος Παύλος,
- η μη ύπαρξη συλλειτουργίας κατά τις λατρευτικές πράξεις,
- το αλάθητο του Πάπα,
- το δόγμα της ασπίλου συλλήψεως της Θεοτόκου και γενικά η μαριολατρεία, κατά την οποία η Παναγία ανυψώνεται στην Τριαδική θεότητα και μάλιστα γίνεται λόγος και για Αγία Τετράδα,
- οι θεωρίες της analogia entis και analogia fidei που επικράτησαν στον δυτικό χώρο.
- η συνεχής πρόοδος της Εκκλησίας στην ανακάλυψη των πτυχών της αποκαλυπτικής αλήθειας,
- η διδασκαλία περί του απολύτου προορισμού,
- η άποψη περί της ενιαίας μεθοδολογίας για την γνώση του Θεού και των κτισμάτων, η οποία οδήγησε στην σύγκρουση μεταξύ θεολογίας και επιστήμης.

5. Επίσης, η μεγάλη διαφοροποίηση, η οποία δείχνει τον τρόπο της θεολογίας βρίσκεται και στην διαφορά μεταξύ σχολαστικής και ησυχαστικής θεολογίας. Στην Δύση αναπτύχθηκε ο σχολαστικισμός, ως προσπάθεια διερεύνησης όλων των μυστηρίων της πίστεως με την λογική (Άνσελμος Καντερβουρίας, Θωμάς Ακινάτης), ενώ στην Ορθόδοξη Εκκλησία επικρατεί ο ησυχασμός, δηλαδή η κάθαρση της καρδιάς και ο φωτισμός του νού, για την απόκτηση της γνώσης του Θεού. Ο διάλογος μεταξύ του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και του σχολαστικού και ουνίτη Βαρλαάμ είναι χαρακτηριστικός και δείχνει την διαφορά.

6. Συνέπεια όλων των ανωτέρω είναι ότι στον Παπισμό έχουμε απόκλιση από την ορθόδοξη Εκκλησιολογία. Ενώ στην Ορθόδοξη Εκκλησία δίνεται μεγάλη σημασία στην θέωση που συνίσταται στην κοινωνία με τον Θεό, δια της οράσεως του ακτίστου Φωτός, οπότε οι θεούμενοι συνέρχονται σε Οικουμενική Σύνοδο και οριοθετούν ασφαλώς την αποκαλυπτική αλήθεια σε περιπτώσεις συγχύσεως, εν τούτοις στον Παπισμό δίνεται μεγάλη σημασία στον θεσμό του Πάπα, ο οποίος Πάπας υπέρκειται ακόμη και από αυτές τις Οικουμενικές Συνόδους. Σύμφωνα με την λατινική θεολογία «η αυθεντία της Εκκλησίας υπάρχει τότε μόνον όταν στηρίζεται και εναρμονίζεται με την θέληση του Πάπα. Σε αντίθετη περίπτωση εκμηδενίζεται». Οι Οικουμενικές Σύνοδοι θεωρούνται ως «συνέδρια του Χριστιανισμού που συγκαλούνται υπό την αυθεντία και την εξουσία και την προεδρία του Πάπα». Αρκεί να βγή ο Πάπας από την αίθουσα της Οικουμενικής Συνόδου, οπότε αυτή παύει να έχη κύρος. Ο Επίσκοπος Μαρέ έγραψε: «θά ήταν πιο ακριβείς οι ρωμαιοκαθολικοί αν εκφωνώντας το «Πιστεύω» έλεγαν: «καί εις έναν Πάπαν» παρά να λένε: «καί εις μίαν… Εκκλησίαν»».

Επίσης, «η σημασία και ο ρόλος των Επισκόπων μέσα στην ρωμαϊκή Εκκλησία δεν είναι παρά απλή εκπροσώπηση της παπικής εξουσίας, στην οποία και οι ίδιοι οι Επίσκοποι υποτάσσονται, όπως οι απλοί πιστοί». Στην παπική εκκλησιολογία ουσιαστικά υποστηρίζεται ότι «η αποστολική εξουσία εξέλιπε με τους αποστόλους και δεν μετεδόθη στους διαδόχους τους επισκόπους. Μονάχα η παπική εξουσία του Πέτρου, υπό την οποίαν βρίσκονταν όλοι οι άλλοι, μετεδόθη στους διαδόχους του Πέτρου, δηλαδή στους Πάπες». Μέσα σε αυτήν την προοπτική υποστηρίζεται από την παπική «Εκκλησία» ότι όλες οι Εκκλησίες της Ανατολής είναι διϊστάμενες και έχουν ελλείψεις και κατά οικονομίαν μας δέχονται σε κοινωνία, και βέβαια κατ’ οικονομίαν μας δέχονται ως αδελφάς Εκκλησίας, επειδή αυτή αυτοθεωρείται ως μητέρα Εκκλησία και εμάς μας θεωρούν θυγατέρες Εκκλησίες.

7. Το Βατικανό είναι κράτος και ο εκάστοτε Πάπας είναι ο ηγέτης του Κράτους του Βατικανού. Πρόκειται για μια ανθρωποκεντρική οργάνωση, για μια εκκοσμίκευση και μάλιστα θεσμοποιημένη εκκοσμίκευση. Το Κράτος του Βατικανού ιδρύθηκε το 755 από τον Πιπίνο τον Βραχύ, πατέρα του Καρλομάγνου και στην εποχή μας αναγνωρίσθηκε το 1929 από το Μουσολίνι. Είναι σημαντική η αιτιολογία της ανακηρύξεως του Παπικού Κράτους, όπως το υποστήριξε ο Πίος ΙΑ’: «ο επί της γης αντιπρόσωπος του Θεού δεν δύναται να είναι υπήκοος επιγείου κράτους». Ο Χριστός ήταν υπήκοος επιγείου κράτους, ο Πάπας δεν μπορεί να είναι! Η παπική εξουσία συνιστά θεοκρατία, αφού η θεοκρατία ορίζεται ως ταύτιση κοσμικής και εκκλησιαστικής εξουσίας σε ένα πρόσωπο. Σήμερα θεοκρατικά κράτη είναι το Βατικανό και το Ιράν.

Είναι χαρακτηριστικά τα όσα υποστήριξε στον ενθρονιστήριο λόγο του ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ’ (1198-1216): «Αυτός που έχει τη νύμφη είναι ο νυμφίος. Αλλά η νύμφη αυτή (η Εκκλησία) δε συνεζεύχθη με κενά τα χέρια, αλλά πρόσφερε σε μένα ασύγκριτη πολύτιμη προίκα, δηλ. την πληρότητα των πνευματικών αγαθών και την ευρύτητα των κοσμικών, το μεγαλείο και την αφθονία αμφοτέρων… Σά σύμβολα των κοσμικών αγαθών μου έδωσε το Στέμμα, τη Μίτρα υπέρ της Ιερωσύνης, το Στέμμα για τη βασιλεία και με κατέστησε αντιπρόσωπο Εκείνου, στο ένδυμα και στο μηρό του οποίου γράφτηκε: ο Βασιλεύς των βασιλέων και Κύριος των κυρίων».

Επομένως, υπάρχουν μεγάλες θεολογικές διαφορές, οι οποίες καταδικάσθηκαν από την Σύνοδο επί Μεγάλου Φωτίου και στην Σύνοδο επί αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, όπως φαίνεται και στο «Συνοδικό της Ορθοδοξίας». Επί πλέον και οι Πατέρες της Εκκλησίας και οι Τοπικές Σύνοδοι μέχρι τον 19ο αιώνα καταδίκαζαν όλες τις πλάνες του Παπισμού. Το πράγμα δεν θεραπεύεται ούτε βελτιώνεται από κάποια τυπική συγγνώμη που θα δώση ο Πάπας για ένα ιστορικό λάθος, όταν οι θεολογικές απόψεις του είναι εκτός της Αποκαλύψεως και η Εκκλησιολογία κινείται σε εσφαλμένο δρόμο, αφού μάλιστα ο Πάπας παρουσιάζεται ως ηγέτης του Χριστιανικού κόσμου, ως διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου και βικάριος - αντιπρόσωπος του Χριστού πάνω στην γή, ωσάν ο Χριστός να έδωσε την εξουσία του στον Πάπα και Εκείνος αναπαύεται ευδαίμων στους Ουρανούς.

Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, Ιεροθέου

_________________

Ξέσπασμα για το πετρέλαιο θέρμανσης

Ξέσπασμα Στουρνάρα για το πετρέλαιο θέρμανσης

---

0

 

 

4

 

 

 

 

---

Εντάση και κόντρα σε υψηλούς τόνους μεταξύ του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα και του βουλευτή των ανεξάρτητων Ελλήνων Νότη Μαριά εξελίχθηκε στην συνεδρίαση της επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων με αφορμή τον θάνατο των δύο νεαρών φοιτητών από τις αναθυμιάσεις μαγκαλιού που είχαν στο δωμάτιό τους.

Ο κ. Στουρνάρας απαντώντας στις καταγγελίες Μαριά είπε: «Σε μια έξαρση λαϊκισμού του κ. Μαριά συνδέεται ο τραγικός θάνατος δύο νεαρών από μαγκάλι με το μέτρο εξίσωσης πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης. Είναι ακραίο και επικίνδυνο. Προϋπολογίσαμε 80 εκατ. ευρώ για επίδομα θέρμανσης το 2012 και διατέθηκαν μόλις 6 εκατ. ευρώ. Το ποσό για επίδομα θέρμανσης για το 2013 ανέρχεται σε 213 εκατ. ευρώ. Από το μέτρο είχαμε μείωση κατανάλωσης κατά 63%, όμως τα έσοδα αυξήθηκαν κατά 80 εκατ. ευρώ» και πρόσθεσε: «Λειτουργείτε κ. Μαριά σαν τους τυχάρπαστους που κυκλοφορούν στα δελτία ειδήσεων και με κατηγορούν».

Από την άλλη ο κ. Μαριάς απάντησε: «Εσείς είστε τυχάρπαστος. Νομίζετε ότι μπορείτε να λέτε ότι θέλετε. Να αναλάβετε τις ευθύνες σας και να μην λαϊκίζετε» ενώ ο κ. Μάκης Βορίδης σχολίασε: «Ο κ. Μαριάς κατηγόρησε για λαϊκισμό τον κ. Στουρνάρα, αυτό πρέπει να μείνει στην ιστορία».

Η βεντέτα όμως δεν σταμάτησε εκεί. Ο κ. Μαριάς επανήλθε λέγοντας: «Του επιστρέφω τους χαρακτηρισμούς που είπε σε σχέση με τα δυο άτυχα παιδιά της Λάρισας. Μέχρι την ώρα που δεν είχε τελειώσει το τελευταίο ταξίδι των δύο παιδιών, ήμουν πολύ φειδωλός. Δεν βρήκε να πει ούτε μια λέξη συμπόνιας και συμπάθειας στις οικογένειες αυτών των παιδιών και νομίζει ότι θα αποφύγει τις πολιτικές ευθύνες που έχει για το συγκεκριμένο ζήτημα και για το ότι η χώρα έχει μπει σε ανθρωπιστική κρίση, μέχρι στιγμής είναι σε πολιτικό επίπεδο οι ευθύνες».

Εκτός από τον κ. Μαριά, για το συγκεκριμένο θέμα επέμεινε και ο κ. Βορίδης: «υπάρχουν συνάδερφοι – όπως ο κ. Μαριάς- που θεωρούν ότι επειδή το βήμα της Βουλής είναι ελεύθερο μπορούν να λένε ότι θέλουν. Αλλά οφείλουν να έχουν συναίσθηση των συνεπειών του λόγου τους. Δεν μπορεί πάνω σε ανθρώπινες δυστυχίες να χτίζονται πολιτικά επιχειρήματα, χυδαία πολιτική εκμετάλλευση τραγωδιών, στον πόνο οικογενειών να οικοδομούνται πολιτικές καριέρες. Προφανώς δεν συνδέεται η φορολόγηση στα καύσιμαμε το τραγικό συμβάν» και πρόσθεσε «Είναι το μοναδικό μαγκάλι στην Ελλάδα, όλα τα μαγκάλια οδηγούν σε θανάτους; ήταν η μοναδική οικογένεια που καίνε ξύλα για να ζεσταθούν;Ό,τι οδηγεί σε θάνατο οδηγεί στον υπουργό; Ακούω και το επιχείρημα για τις αυτοκτονίες ότι και γι αυτό φταίει ο υπουργός. Αιτιακά από πού μας προέκυψε ότι συνδέεται με την κυβερνητική πολιτική; Αυτός ο λόγος φέρνει την καταστροφή και αναπαραγάγει το κοινωνικό πρόβλημα. Κάντε σοβαρή συγκροτημένη και υπεύθυνη αντιπολίτευση, συμβάλετε στο να βγει ο τόπος από την κρίση».Πηγή: protothema.gr