Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Απονεμήθηκαν τα βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών !


Απονεμήθηκαν τα βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών
Τα βραβεία και τους επαίνους της χρονιάς που πέρασε απένειμε σήμερα το απόγευμα η Ακαδημία Αθηνών σε ανθρώπους των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών, κατά την Πανηγυρική Συνεδρία της, παρουσία του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου. Τα βραβεία της Ακαδημίας, αποτελούν την σημαντικότερη διαδικασία διάκρισης στο χώρο της έρευνας και του λόγου και πολλοί επιφανείς άνθρωποι, τίμησαν με την παρουσία τους την τελετή.
Στην ομιλία του, με θέμα: «Νομική Επιστήμη, Δικαστική Εξουσία και Πολιτική», ο πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, Απόστολος Σ. Γεωργιάδης, τόνισε πως «η δικαιοσύνη θα πρέπει να είναι απερίσπαστη και μακριά από την πολιτική» και πρόσθεσε ότι «ο δικαστής οφείλει να ασκεί το δικαιοδοτικό έργο του με κάθε δυνατή αντικειμενικότητα, ανεπηρέαστος από τις πολιτικές θέσεις ή προτιμήσεις του, βασιζόμενος στις Γενικές Αρχές που διατρέχουν το δίκαιο και υποκείμενος κατά την άσκηση των καθηκόντων του στο Σύνταγμα και τους νόμους».
Το αίτημα για ανεξάρτητη και απολιτική δικαιοσύνη είναι ένα από τα στοιχήματα που πρέπει να κερδίσει η χώρα μας, είπε και συμπλήρωσε πως «εξίσου σπουδαίο και επιτακτικό, είναι ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής δικαιοσύνης, το άνοιγμά της στις νέες τεχνολογίες και κυρίως η υπέρβαση της γραφειοκρατίας και της τυπολατρίας».
«Πρέπει να μας ανησυχεί το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει τον τελευταίο καιρό επανειλημμένα καταδικάσει την Ελλάδα για την έκδοση άδικων αποφάσεων και για υπερβολική τυπολατρία», τόνισε.
Εξέφρασε δε την εκτίμηση πως «αν θέλουμε να συγκαταλεγόμεθα στα πολιτισμένα κράτη και να μετέχουμε αυτού που λέγεται νομικός πολιτισμός, πρέπει η εφαρμογή του δικαίου στην πράξη να γίνεται και στη χώρα μας από μία δικαστική εξουσία ανεξάρτητη, απολιτική, εκσυγχρονισμένη και απαλλαγμένη από το νομικό φορμαλισμό και την τυπολατρία».
Με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών τιμήθηκε η σκιτσογράφος Έλλη Σολομωνίδη- Μπαλάνου για την πεντηκονταετή καλλιτεχνική της δημιουργία σε σχεδιάσματα. «Είναι μεγάλη η τιμή που αισθάνομαι, καθώς είναι η αναγνώριση μίας πορείας 50 ετών για το συνολικό μου έργο και συγκεκριμένα για τα δύο βιβλία με σκίτσα που είχα σχεδιάσει, το πρώτο το οποίο είχε βγει το 1988 με σκίτσα τριάντα ετών και το δεύτερο πριν ένα χρόνο με σκίτσα 20 ετών», ανέφερε σε δηλώσεις της στο ΑΠΕ- ΜΠΕ, η γνωστή σκιτσογράφος.
Βραβείο απονεμήθηκε στον ζωγράφο Πέτρο Ζουμπουλάκη, ο οποίος δήλωσε στο ΑΠΕ- ΜΠΕ, έκπληκτος γι’ αυτήν την τιμητική διάκριση, γιατί, όπως είπε: «η κοινωνία μας δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες χειρονομίες. Βέβαια η Ακαδημία Αθηνών αποτελείται από ανθρώπους, οι οποίοι μελετούν και ερευνούν το έργο των βραβευομένων και δεν εντυπωσιάζονται από το θόρυβο ή τα «πυροτεχνήματα» άλλων έργων που αποτελούν προϊόντα δημοσίων σχέσεων. Ενθαρρύνθηκα μετά από την ανακοίνωση της βράβευσής μου γιατί τελικά το έργο μου αναγνωρίστηκε μετά από πορεία 50 ετών στα εικαστικά δρώμενα».
Επίσης Βραβείο της Ακαδημίας απονεμήθηκε στους συντελεστές της έκδοσης του εξάτομου έργου «Αρχαία Κυπριακή Γραμματεία», Ανδρέα Ι. Βοσκό, Ιωάννη Ταϊφάκο και μετά θάνατον στον Κώστα Π. Μιχαηλίδη. Ο Ανδρέας Βοσκός, καθηγητής αρχαίας ελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος ολοκλήρωσε τη σύνθεση των τεσσάρων τόμων (από τους έξι) ανέφερε στο ΑΠΕ- ΜΠΕ: «Τη διάκριση αυτή την εξέλαβα αρχικά, ως μία τιμή για την Κύπρο και τιμή για τους μακρινούς προγόνους- τους αρχαίους Έλληνες- και την πολύτιμη πνευματική κληρονομιά που μας άφησαν. Σαφώς είναι και μία προσωπική ηθική ικανοποίηση γιατί μετά από 25 χρόνια εντατικής ενασχόλησης με την Αρχαία Κυπριακή Γραμματεία, αναγνωρίζεται ο κόπος μου».
Μεταξύ των βραβευθέντων ήταν και Κώστας Γιαννόπουλος, Πρόεδρος του μη κερδοσκοπικού οργανισμού «Το Χαμόγελο Του Παιδιού», για το πανελληνίου εμβέλειας κοινωφελές έργο του, ο οποίος σε δηλώσεις του, στο ΑΠΕ- ΜΠΕ είπε: «Η βράβευση από την Ακαδημία Αθηνών, είναι το αποκορύφωμα των προσπαθειών μας, μετά από 16 χρόνια λειτουργίας. Είναι η υπέρτατη τιμή που θα μπορούσε να έχει ένας ελληνικός φορέας για τα παιδιά που λειτουργεί 24 ώρες, την ημέρα. Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει, με όλες τις υπηρεσίες της γιατί αυτό θέλει η ελληνική κοινωνία».
Στη συνέχεια ο γενικός γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών, Βασίλειος Χ. Πετράκος παρουσίασε την Έκθεσή του για το έργο της Ακαδημίας το 2011, ενώ ακολούθησε η απονομή βραβείων και επαίνων από τον πρόεδρο της Ακαδημίας και η καθιερωμένη ετήσια τελετή έκλεισε με την αναγγελία προκήρυξης των νέων βραβείων από τον κ. Πετράκο.
Ακολουθεί η αναλυτική λίστα βραβείων και επαίνων για το 2011:
ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
1. Βραβείο Κωνσταντίνου Κτενά, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, από τα έσοδα του κληροδοτήματος Ευθυμίας Μερτσάρη, για εργασία με την οποία προωθείται η γεωλογική γνώση του ελληνικού χώρου, στους Καλλιόπη Γάκη – Παπαναστασίου, Ευθύμιο Καρύμπαλη και Χαμπίκ Μαρουκιάν, για την εργασία τους με τίτλο : «Quaternary marine terraces as indicators of neotectonic activity of the Ierapetra normal fault SE Crete (Greece)».
2. Βραβείο Αικατερίνης Κέπετζη, εις μνήμην του συζύγου της ιατρού Νικολάου Κέπετζη, με χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ, στην πρώτη αριστεύσασα πτυχιούχο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ακαδημαϊκού έτους 2009-2010, κυρία Μαρία Παπανικολάου.
3. Δύο (2) βραβεία Δημητρίου Λαμπαδαρίου, με χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ το καθένα, για τους ικανότερους για το μάθημα της Γεωδαισίας αποφοίτους Τμημάτων Πολυτεχνικών Σχολών ακαδημαϊκού έτους 2009-2010 στους α) Αντώνιο Βατάλη, πτυχιούχο της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. και β) Νικηφόρο Παυλάτο, πτυχιούχο Πανεπιστημίου Πατρών.
4. Βραβείο της Οικογενείας Ιωάννου Βλυσίδη, εις μνήμην Αντιγόνης Βλυσίδη, με χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ, για εργασία ιατρικού περιεχομένου, εξ ημισείας στους α) Δημήτριο Μηλίγκο και Μιχάλη Κουτσιλιέρη για την εργασία τους «Insulinlike growth factor – 1Ec (MGF) Expression in eutopic and ectopic endometrium: characterization of the MGF E-peptide actions in vitro» και β) Γκίκα Μαγιορκίνη, Εμμανουήλ Μαγιορκίνη και Άγγελο Χατζάκη για την εργασία τους «The global spread of hepatitis C virus 1a and 1b: phylodynamic and phylogeographic analysis».
5. Βραβείο Κωνσταντίνου Μοίρα, με χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ, για εργασία με θέμα «Στρεσογόνα ερεθίσματα στην παιδική ηλικία και νευροεπιγενετικές επιπτώσεις», στους Σοφία Σακκά, Δημήτριο Λουτράδη και Γεώργιο Χρούσσο για την εργασία τους με τίτλο: «Absence of Insulin Resistance and Law-Grade Inflammation Despite Early Metabolic Syndrome Manifestations in Children born after in vitro fertilization».
6. Βραβείο Αχιλλέως και Αικατερίνης Διονυσοπούλου, με χρηματικό έπαθλο 8.000 ευρώ, για εργασία με θέμα «Ο ρόλος της γονιδιακής εκφράσεως στην καρκινογένεση» στον κ. Ηρακλή Χ. Κούρτη για την εργασία του με τίτλο «Induction of Lymphoid-like Stroma and Immune Escape by Tumors that Express the Chemokine CCL21».
7. Βραβείο Εμμανουήλ Μπενάκη, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για εργασία με θέμα την βιοποικιλότητα της Ελλάδος ως προς τα φυτά στους Δημήτριο Φοίτο, Θεοφάνη Κωνσταντινίδη και Γεωργία Καμάρη για την εργασία τους «Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπανίων και Απειλουμένων Φυτών της Ελλάδας» (Ελληνική Βοτανική Εταιρεία, Πάτρα 2009, τόμοι Α’ και Β’).
8. Βραβείο Εμμανουήλ Μπενάκη, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για εργασία με θέμα την βιοποικιλότητα της Ελλάδος ως προς τα ζώα στους Αναστάσιο Λεγάκι και Παναγιώτα Μαραγκού για την εργασία τους «Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλουμένων Ζώων της Ελλάδας» (Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία και ΥΠΕΚΑ, Αθήνα 2009).
9. Βραβείο Ευτυχίας Ευταξιοπούλου, εις μνήμην του Αντιπλοιάρχου Κωνσταντίνου Ευταξιοπούλου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για μελέτη που αφορά στο Ναυτικό μας ή γενικότερα στη θάλασσά μας, στον κ. Μιχαήλ Κ. Σκουλιό για το βιβλίο του «Τα ξύλινα καράβια της Κάσου. Σύγχρονη συνοπτική μελέτη για την ιστιοφόρο ναυτιλία της Κάσου από την αρχαιότητα ως το τέλος του 19ου αιώνα» (Αθήνα, 2010).
10. Βραβείο Χίλδεγαρδ χήρας Λεωνίδα Ζέρβα, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για εργασία επί της Οργανικής Χημείας, στον κ. Εμμανουήλ Τζιράκη για την εργασία του «Acyl Radical Reactions in Fullerene Chemistry: Direct Acylation of [60] Fullerene through an Efficient Decatungstate – Photomediated Approach».
11. Έπαινος, οίκοθεν, στην κυρία Ελένη Ζαχαρίου – Μαμαλίγκα για το βιβλίο της «Πουλιά στη Σύμη και τις νησίδες της» (Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, Αθήνα 2011).
12. Έπαινος, οίκοθεν, στους Τιμόθεο Γ. Μασούρα και Θωμά Π. Κατωπόδη για το δίτομο έργο τους «Τα Ελληνικά Υποβρύχια» (Ναυτικόν Μουσείον της Ελλάδος, τόμοι Α’ και Β’, Πειραιάς 2010).
ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
1. Βραβείο Γ. Αθάνα, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για την καλύτερη εκδεδομένη ποιητική συλλογή νέου, κατά προτίμηση ποιητού, στον κ. Γιάννη Ζερβό για την ποιητική του συλλογή με τίτλο «Κρίσιμη μάζα», (Εκδόσεις Μελάνι, 2011).
2. Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για Έλληνα λυρικό ποιητή, στην Αθηνά Παπαδάκη για τη συλλογή της «Με λύχνο και λύκους» (Εκδόσεις Νέδα, 2010).
3. Βραβείο Ελένης Τιμ. Μυκονίου, εις μνήμην των γονέων της Ανδρομέδας και Τιμολέοντος Μυκονίου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, απονεμόμενο σε αριστούχο διπλωματούχο πιανίστα, στον κ. Κωνσταντίνο Δεστούνη.
4. Βραβείο Ελένης και Πάνου Ψημένου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για έργο αναφερόμενο στην Νεοελληνική Ιστορία ή Φιλολογία από το 1669 μέχρι σήμερα, στους Γεώργιο Κεχαγιόγλου και Λευτέρη Παπαλεοντίου για το βιβλίο τους με τίτλο: «Ιστορία της Νεότερης Κυπριακής Λογοτεχνίας» (Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών Κύπρου, Λευκωσία 2010).
5. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για την καλύτερη ερμηνευτική μονογραφία ή κριτική έκδοση έργου κλασσικής φιλολογίας, στον κ. Γεώργιο Α. Ξενή για την εργασία του «Scholia vetera in Sophoclis Electram» (De Gruyter, 2010).
6. Βραβείο του Ιδρύματος Αποκαταστάσεως Ομογενών εξ Αλβανίας, εις μνήμην ‘Αγγελου Κίτσου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για μελέτη με θέμα από την ιστορία, την αρχιτεκτονική και την ιστορία της τέχνης της Ηπείρου, στον κ. Στέφανο Τσιόδουλο για το βιβλίο του με τίτλο: «Η Ζωγραφική των σπιτιών του Ζαγορίου. Τέλη 18ου – αρχές 20ού αιώνα. Ιστορική και πολιτισμική προσέγγιση», (Ριζάρειο Ίδρυμα, Αθήνα 2009).
7. Βραβείο εις μνήμην Γιάννη Παπαϊωάννου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για τη βράβευση Έλληνα συνθέτη ο οποίος έχει συμβάλει στην ανάπτυξη της σοβαρής ελληνικής μουσικής, στον κ. Δημήτρη Τερζάκη.
8. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στον κ. Βασίλειο Αραβαντινό για το βιβλίο του «Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θηβών» (Έκδοση Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση, 2010).
9. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στην κ. Έλλη Σολομωνίδη – Μπαλάνου σε αναγνώριση της πεντηκονταετούς καλλιτεχνικής της δημιουργίας σε σχεδιάσματα.
10. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στον κ. Χαράλαμπο Π. Συμεωνίδη για το δίτομο έργο του με τίτλο: «Ετυμολογικό Λεξικό των Νεοελληνικών Οικωνυμίων», (Κέντρο Μελετών Ιεράς Μονής Κύκκου, Λευκωσία – Θεσσαλονίκη 2010).
11. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στον ζωγράφο κ. Πέτρο Ζουμπουλάκη, για το σύνολο της καλλιτεχνικής του δημιουργίας.
12. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στον κ. Ιωάννη Μπουρλογιάννη – Τσαγγαρίδη για την εργασία του: «Francesco Saverio Altamura (1822 – 1897). Ο βίος και το έργο του».
13. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στους Ανδρέα Ι. Βοσκό, Ιωάννη Ταϊφάκο και μετά θάνατον στον Κώστα Π. Μιχαηλίδη, συντελεστές της έκδοσης του εξάτομου έργου «Αρχαία Κυπριακή Γραμματεία», (Ίδρυμα Αναστάσιος Γ. Λεβέντης, Λευκωσία 1995-2008).
14. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στις κυρίες Σοφία Καλοπίση – Βέρτη και Μαρία Παναγιωτίδη – Κεσίσογλου για την επιμέλεια της έκδοσης «Πολύγλωσσο Εικονογραφημένο Λεξικό Όρων Βυζαντινής Αρχιτεκτονικής και Γλυπτικής», (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2010).
15. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, κ. Νίκο Νέζη για το τρίτομο έργο του «Τα ελληνικά βουνά. Γεωγραφική Εγκυκλοπαίδεια», (Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας Αναρρίχησης & Κληροδότημα Αθ. Λευκαδίτη, Αθήνα 2010).
16. Έπαινος, οίκοθεν, στην Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σπάρτης (1973) για το πλούσιο μορφωτικό έργο που επιτελεί στην περιοχή της Λακωνίας.
ΙΔΡΥΜΑ ΠΕΤΡΟΥ ΧΑΡΗ
1. Βραβείο ποιήσεως, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, στον κ. Μιχάλη Γκανά για το σύνολο του έργου του.
2. Βραβείο μυθιστορήματος, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον κ. Μιχάλη Μοδινό για το βιβλίο του «Επιστροφή».
3. Βραβείο διηγήματος, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον κ. Τάσο Καλούτσα για το βιβλίο του «Η ωραιότερη μέρα της».
ΙΔΡΥΜΑ ΚΩΣΤΑ & ΕΛΕΝΗΣ ΟΥΡΑΝΗ
1. Βραβείο ποιήσεως, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, στον κ. Γιώργο Μαρκόπουλο για το σύνολο του έργου του.
2. Βραβείο μυθιστορήματος , με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στην κυρία Έρση Σωτηροπούλου για το βιβλίο της «Εύα».
3. Βραβείο διηγήματος, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, στον κ. Δημήτρη Πετσετίδη για το σύνολο του έργου του.
4. Βραβείο δοκιμίου, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον κ. Διονύση Μουσμούτη για το βιβλίο του «Ούγκο Φόσκολο. Ιστορικά και βιογραφικά παραλειπόμενα».
ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
1. Βραβείο Σίμωνος Σίνα, απονεμόμενο οίκοθεν, άνευ χρηματικού επάθλου, σε προσωπικότητες ή φορείς που έχουν συμβάλει στην προαγωγή της ελληνικής παιδείας εντός και εκτός Ελλάδος, στο Κέντρο Αρχαίων, Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών «Φώτιος Μαλλέρος» (1968) του Πανεπιστημίου της Χιλής στο Santiago για το από δεκαετιών πλούσιο εκδοτικό, διδακτικό και πολιτιστικό έργο που επιτελεί για την ανάδειξη της αρχαίας και νέας ελληνικής γραμματείας στον ισπανόφωνο χώρο, με την φωτεινή καθοδήγηση του ελληνιστή καθηγητή κ. Μiguel Castillo Didier.
2. Βραβείο Ευθυμίας-Μιμίκας Μιχαηλίδου-Νουάρου, εις μνήμην του συζύγου της ακαδημαϊκού Γεωργίου Μιχαηλίδου-Νουάρου, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ για μελέτη με θέμα «Η προστασία του ιδιωτικού βίου στο Αστικό Δίκαιο», στον κ. Νίκο Π. Κουμουτζή για την εργασία του «Η γονική μέριμνα του γεννημένου χωρίς γάμο παιδιού και το δικαίωμα οικογενειακής ζωής του πατέρα», (Π.Ν. Σάκκουλας, Αθήνα 2011).
3. Βραβείο Νικολάου Καρόλου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, απονεμόμενο σε πρόσωπο ή σε συντεταγμένη ομάδα για πράξη ή δράση κοινωνικής αρετής και ευποιίας που προήγαγε την κοινωνική πρόνοια, στο μη κερδοσκοπικό Οργανισμό «Το Χαμόγελο Του Παιδιού» για το εξαιρετικό και πανελληνίου εμβέλειας κοινωφελές έργο του για την αρωγή και τη φροντίδα παιδιών και των οικογενειών τους που αντιμετωπίζουν αντίξοες και προβληματικές συνθήκες διαβίωσης, ανάπτυξης και εκπαίδευσης.
4. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στο «Ελληνοαμερικανικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (Κολλέγιο Αθηνών – Κολλέγιο Ψυχικού)» (1925) για την 85χρονη υψηλή προσφορά του σε θέματα παιδείας, εκπαίδευσης και πολιτισμού.
5. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στον Σύλλογο Κυριών Καλαμάτας (1910) με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων πολιτιστικής και κοινωνικής προσφοράς.
6. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στην Εταιρεία Θεσσαλικών Ερευνών (1971) σε αναγνώριση του τεσσαρακονταετούς πνευματικού και πολιτιστικού έργου της.
7. Έπαινος, οίκοθεν, στον κ. Ελευθέριο Γ. Σκιαδά για το έργο του «Ο Ποιητής του Κάρρου, Παναγιώτης Ν. Θεοδοσίου, Η άλλη όψη της αθηναϊκής ιστορίας» (Εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες, Αθήνα 2011).
8. Έπαινος, οίκοθεν, στον δάσκαλο, λαογράφο και συγγραφέα κ. Σταμάτη Αποστολάκη για την πεντηκονταετή προσήλωσή του στην ανίχνευση, διάσωση, καταγραφή και παράδοση στις επόμενες γενιές της κρητικής λαϊκής κληρονομιάς.
9. Έπαινος, οίκοθεν, στην Πανευρυτανική Ένωση (1955), για την 55χρονη πολιτιστική δράση και προσφορά της που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει διοργάνωση ημερίδων και συνεδρίων, εκδοτικό έργο και έργα υποδομών και κοινής ωφελείας στην ευρύτερη περιοχή της Ευρυτανίας.
10. Έπαινος, οίκοθεν, στο περιοδικό «Στερεά Ελλάς» (1969) για το πολύτιμο παιδευτικό και ενημερωτικό έργο που προσφέρει στα 42 χρόνια αδιάλειπτης κυκλοφορίας του ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες, ορεινές περιοχές της περιφέρειας της Στερεάς Ελλάδας.

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

CANTERBURY UNIVERSITY


 CANTERBURY UNIVERSITY Motto: "QUI NON EST HODIE CRAS MINUS APTUS" "He who is not prepared today will be less so tomorrow"

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Ανταρσία της Ποιότητας Tου Χρήστου Γιανναρά

Ανταρσία της Ποιότητας
Καταχωρήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2011 από τον/την editor
(18/10/11). Ίσως το καλύτερο άρθρο που έχει γραφτεί μέχρι αυτή τη στιγμή για τα όσα περνάμε:
Tου Χρήστου Γιανναρά
Mε το ανθρώπινο υλικό που διαθέτουν τα δύο κόμματα εξουσίας, η συντελεσμένη καταστροφή της χώρας είναι αδύνατο να μην εξελιχθεί σε ιστορική τραγωδία. Kαι εντελώς αδύνατο να στοιχειοθετηθεί προοπτική ανάκαμψης. Δεκαεφτά μήνες τώρα περιφρονείται βάναυσα η στοιχειώδης λογική: Δεν είναι δυνατό οι αυτουργοί της καταστροφής να διαχειρίζονται τη σωτηρία μας από τις εφιαλτικές συνέπειες των εγκλημάτων τους. Bασικό αίτιο της συντελεσμένης καταστροφής δεν είναι το κοινωνικό κράτος που το αφανίζουν, είναι το κομματικό, πελατειακό κράτος που δεν διανοούνται, οι αχρείοι, να το θίξουν έστω κατ’ ελάχιστο. Eίναι σκέτη παράνοια να περιμένουμε από τους φαύλους να πατάξουν τη φαυλότητα, από τους αποδεδειγμένα σπιθαμιαίους και ιδιοτελείς να συνεγείρουν την κοινωνία σε τιτάνιο άθλημα δημιουργικού μόχθου και αυταπάρνησης.
Σε δεκαεφτά ολόκληρους μήνες, από τους διακόσιους τριάντα εννέα βουλευτές κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν βρέθηκαν ούτε δέκα να λογαριάσουν την κοινωνία και την πατρίδα πριν από το κόμμα, πριν από την αρρωστημένη εξουσιολαγνεία τους. Aς ήταν έστω δέκα με ασυμβίβαστη ανιδιοτέλεια, στοιχειώδη νοημοσύνη και πατριωτισμό. Tόσον πατριωτισμό που να μην αντέχει την ντροπή, τη διεθνή διαπόμπευση του ελληνικού ονόματος κάθε μέρα. Kαι τόση νοημοσύνη που να αντιλαμβάνεται τι αντιπροσωπεύει το άδειο βλέμμα του πρωθυπουργού, γιατί τον κατέδωσε ο Στρος-Kαν σαν εντεταλμένο να οδηγήσει την Eλλάδα στο ΔNT, γιατί τόση η μικρόνοια και ευτέλεια των κειμένων που τον βάζουν να εκφωνεί. Aς υπήρχαν έστω δέκα βουλευτές που να καταλαβαίνουν τη σπαραχτική μετριότητα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τη μικρομπακαλική του ατολμία να βάλει νυστέρι στο σάπιο κόμμα του.
Aρκούσαν δέκα βουλευτές για να πετύχουν το καίριο: Nα εξαναγκάσουν τις ηγεσίες τους σε απόσυρση από την πολιτική σκηνή. Nα συμφωνήσουν τα δύο κόμματα για τον σχηματισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης από δοκιμασμένους, ταλαντούχους διαχειριστές της οικονομίας, της οργάνωσης, της διπλωματίας. Mε περιορισμένους στόχους: Nα διαχειριστεί ευφυώς τη χρεοκοπία.
Nα κατεδαφίσει μεθοδικά θεσμικά το πελατειακό κράτος της κομματικής φαυλότητας. Nα πατάξει και διαλύσει, συνεπής στους όρους που θέτει το Σύνταγμα, όποια κόμματα με αυτάρεσκες δημόσιες διακηρύξεις και χρήση απροκάλυπτης βίας αρνούνται να τηρήσουν τους νόμους τους κράτους. Nα συγκαλέσει η υπηρεσιακή κυβέρνηση συντακτική εθνοσυνέλευση, για να αποκτήσει Σύνταγμα δημοκρατικού πολιτεύματος η χώρα.
Στη γερμανική κατοχή υπήρξαν τίμιοι Ελληνες πατριώτες που αντιστάθηκαν (ασυμβίβαστοι με τη δολιότητα των μανιακών του ολοκληρωτισμού), το ίδιο και στη χούντα. Διακινδύνευσαν, βασανίστηκαν, θυσιάστηκαν.
Σήμερα η Eλλάδα ατιμάζεται, εξανδραποδίζεται, καταδικάζεται να μείνει στο περιθώριο για δεκαετίες. Kαι δεν υπάρχουν ούτε δέκα πατριώτες στη Bουλή να αντιταχθούν στην ντροπή και στον εξευτελισμό που σαρκώνουν οι κομματικές ηγεσίες.
Δυο διευκρινίσεις: Γιατί όλη η ευθύνη αποκλειστικά και μόνο στους βουλευτές, γιατί απαλλάσσουμε τους πολίτες από το χρέος να υπερασπίσουν τα μέγιστα και τα τίμια του ατομικού και συλλογικού βίου; Διότι, απλούστατα, δεν υπάρχουν τρόποι και πρακτικές να αντιδράσει ο πολίτης σήμερα. Aν κατέβει στους δρόμους, θα τον καπελώσει το ΠAME, θα βρεθεί να «μάχεται» για τα εξωφρενικά συμφέροντα των πιο αδίστακτων συντεχνιών της φαυλότητας όπως τα ανυποψίαστα σκολιαρόπαιδα των «καταλήψεων». Δεν υπάρχει άλλη ραχοκοκαλιά να συναρθρώσει την οργή των πολιτών, να τη συντονίσει σε γόνιμους στόχους, σε καρποφόρες ανατροπές. Oι «αγανακτισμένοι» πνίγηκαν στα ρηχά νερά του ερασιτεχνισμού, της φτηνιάρικης πολυαρχίας, της συναισθηματικής εκτόνωσης. Kάτι ανάλογο και η «Σπίθα» του Mίκη. H κομματοκρατία εξασφάλισε μεθοδικά, τριάντα χρόνια τώρα, την αδράνεια της εξηλιθιωμένης μάζας. Σήμερα ακόμα, ενώ η χώρα ρημάζει, η πασοκική (συνεπέστατα σοσιαλιστική) EPT πληρώνει 24 εκατομμύρια ευρώ για δικαιώματα μετάδοσης ποδοσφαιρικών αγώνων!
H δεύτερη διευκρίνιση: Ποιος εγγυάται ότι τα πρόσωπα στα οποία θα συμφωνήσουν τα δύο κόμματα εξουσίας, προκειμένου να σχηματιστεί «κυβέρνηση προσωπικοτήτων», δεν θα είναι οι γνωστοί μαϊντανοί παρακεντέδες κάθε εξουσίας; Πώς είναι δυνατό κόμματα που ανέχονται στους κόλπους τους τόση σαπίλα και τόσον κρετινισμό, να διακρίνουν και αξιολογήσουν την έκτακτη ανθρώπινη ποιότητα να την επιστρατεύσουν σε «κυβέρνηση σωτηρίας»; Ποιος φαύλος ή ποιος μικρονοϊκός παραχώρησε ποτέ τη θέση του στον ανιδιοτελή και ταλαντούχο; Eδώ ακριβώς παρεμβάλλεται η ανάγκη για δέκα τίμιους αντιστασιακούς πατριώτες μέσα στη Bουλή. Που δεν θα διστάσουν να ελέγξουν με την ψήφο τους την ποιότητα όσων ανθρώπων προταθούν για την κυβέρνηση σωτηρίας. Aυτή τη φορά να μπει ο πήχυς, πραγματικά, πολύ ψηλά. Mια δυο εφημερίδες, με εγκυρότητα αμεροληψίας, μπορούν να συμβάλουν στον αδυσώπητο έλεγχο. Eίναι θέμα, σχεδόν, ζωής ή θανάτου για τον ελλαδικό Eλληνισμό.
Σε τέτοιες ώρες το κύρος ανθρώπων και θεσμών μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματικό από τις συμβατικές εξουσιαστικές προνομίες. Aν η Προεδρία της Δημοκρατίας τολμούσε να διακινδυνεύσει πρωτοβουλίες διακονίας των κριτηρίων για την επιστράτευση της ποιότητας. Aν οι Eνοπλες Δυνάμεις δεν είχαν απεμπολήσει τις συνταγματικές κοινωνικές τους ευθύνες και δεν είχαν δραματικά υπαλληλοποιηθεί. Aν έσωζε βεβαιωμένη στην κοινή συνείδηση αφιλοχρηματία το Δικαστικό Σώμα.
Aν η Eκκλησία δεν ήταν ηθικολογική φιοριτούρα του δημόσιου βίου. Tότε η ανάδυση στο φως της ανθρώπινης ποιότητας που ακόμα διασώζει, ναι, η ελληνική κοινωνία, θα ήταν ευκολότερη.
Tώρα μοναδική μας ελπίδα είναι να βρεθούν δέκα πατριώτες Eλληνες μέσα στη Bουλή, αποφασισμένοι για όλα. Tην καταστροφή την αντέξαμε αρκετές φορές: το ’97, το ’22, το ’46 49. Tην ντροπή δεν αντέχουμε, τον εξευτελισμό. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει συχώρεση για τα σπιθαμιαία, ιδιοτελή ανθρωπάρια που κυβερνάνε την Eλλάδα σήμερα.

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Ο νεοέλληνας !!!

Ο φτωχός δουλεύει - Ο πλούσιος τον εκμεταλεύεται - Ο στρατιωτικός φυλάει και τους δυο - Ο φορολογούμενος πληρώνει και για τους τρεις - Ο παγαπόντης ξεκουράζεται και για τους τέσσερις - Ο μπεκρούλιακας πίνει και για τους πέντε - Ο τραπεζίτης καταχράζεται και τους έξι - Ο δικηγόρος κοροιδεύει και τους επτά - Ο γιατρός σκοτώνει και τους οκτώ - Ο νεκροθάφτης θάβει και τους εννέα - Ο πολιτικός ζει στις πλάτες και των δέκα

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Ηράκλειτος

Είναι δύσκολο να πολεμά κανείς την καρδιά του· γιατί αυτό που θέλει, το αγοράζει με ψυχή.
 
                                                            Ηράκλειτος

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Μας έβαλε τα γυαλιά η Σουηδέζα !!!

Μας έβαλε τα γυαλιά η Σουηδέζα (άρθρο που πρέπει να μελετήσετε)

 
48 Votes

Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στις 8 Αυγούστου 2011 στην σουηδική εφημερίδα Dagens Nyheter, ναυαρχίδας του σουηδικού τύπου, και περιγράφει την κατάσταση στην Ελλάδα αντικειμενικά, κόντρα στην κυρίαρχη προπαγάνδα των ευρωπαϊκών ΜΜΕ (και των σουηδικών ΜΜΕ δυστυχώς μεταξύ αυτών).
Η Ελλάδα βυθίζεται όλο και περισσότερο στην οικονομική κρίση. Η Κάισα Έκις Έκμαν επισκέφτηκε μια παρεξηγημένη χώρα με ένα διερρηγμένο κοινωνικό συμβόλαιο, όπου όλοι συμφωνούν μεταξύ τους.
Πώς θα νιώθαμε αν όλα όσα μας ανήκαν πουλιόνταν για να ξεπληρώσουμε δάνεια από τα οποία δεν είδαμε ποτέ όφελος; Αν οι μισθοί μας μειώνονταν στο μισό και τα λεφτά πήγαιναν κατευθείαν σε ξένες τράπεζες; Και αν εμείς, ενώ προετοιμαζόμασταν να ζήσουμε στο όριο διαβίωσης, ως επιστέγασμα όλων αποκαλούμασταν τεμπέληδες και κακομαθημένοι; Αν κάποιος εξοικειωθεί με αυτή την κατάσταση, μπορεί να αποκτήσει μια ιδέα πώς είναι να είσαι Έλληνας αυτή τη στιγμή.
Έχω μόλις επιστρέψει από την Ελλάδα. Σε μία χώρα που βρίσκεται σε κρίση επικρατεί μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Μια καχεξία και απελπισία, αναμεμιγμένη με την πολιτική αφύπνιση που ακολουθεί μεγάλα γεγονότα και προκαλεί ευφορία. Ξαφνικά, οι χαμηλοί μισθοί και η δυσκολία πληρωμής των λογαριασμών, από ατομικό πρόβλημα του καθενός, απέκτησαν κοινό πολιτικό περιεχόμενο. Ορισμένοι σκέφτονται να μεταναστεύσουν. Άλλοι να ρίξουν την κυβέρνηση. Μια αναγκαία αντιασφυξιογόνα μάσκα κρέμεται σε πολλά σπίτια, ως ανάμνηση των διαδηλώσεων των 28 και 29 Ιούνη, οπότε το κοινοβούλιο υπερψήφισε το πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα. Δεν νομίζω ότι έχω βρεθεί παλιότερα σε χώρα όπου όλοι μα όλοι που συνάντησα να συμφωνούν. Είναι όλοι αγανακτισμένοι με το ευρώ, με τη Γερμανία, με την κυβέρνησή τους και με τους εαυτούς τους που την ψήφισαν. Ύστερα από μια βδομάδα στην Αθήνα, μπορώ να πω ότι αν ήμουν Ελληνίδα, θα ήμουν κι εγώ αγανακτισμένη.
Αυτά που μαθαίνουμε για την Ελλάδα από τις σουηδικές εφημερίδες είναι πάνω κάτω ότι οι Έλληνες δουλεύουν πολύ λίγο και αμείβονται πολύ καλά. Ο υπουργός Οικονομικών της χώρας μας, Άντρες Μπόρι, έχει δηλώσει ότι «οι Έλληνες βγαίνουν στη σύνταξη στα 40». Στο άρθρο «Ερωτήσεις και Απαντήσεις για την Ελλάδα» της 17/6 στην Dagens Nyheter γραφόταν ότι οι μισθοί στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί κατακόρυφα». Η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ έκανε έκκληση στους Έλληνες να δουλεύουν περισσότερο και να μην κάνουν τόσο πολύ καιρό διακοπές. Όλα αυτά καρυκευμένα με τη συνηθισμένη μπούρδα περί ενός τεράστιου και μη αποτελεσματικού κράτους. Τώρα θα αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση και θα τους δανείσει ακόμα περισσότερα χρήματα, αυτό θα μπορούσε να βάλει σε μια τάξη τα πράγματα, άρα γιατί διαμαρτύρονται;
Τι τραγικός αχταρμάς παραπληροφόρησης! Και τι τραγική έλλειψη αλληλεγγύης προς μία χώρα που οφείλουμε τώρα να υποστηρίξουμε! Οι Έλληνες εργάζονται τις περισσότερες ώρες στην Ευρώπη – 42 ώρες τη βδομάδα σύμφωνα με τη Eurostat, την στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα είναι 803 ευρώ. Το πραγματικό όριο ηλικίας δεν είναι τα 40 χρόνια, όπως ισχυρίζεται ο Άντερς Μπόρι, αλλά τα 61,4.
Πρόκειται δηλαδή για έναν από τους πιο σκληρά εργαζόμενους και ταυτόχρονα πιο χαμηλά αμειβόμενους λαούς της Ευρώπης. Όμως έχουν μια χώρα που εξαρτάται από τον τουρισμό και όχι από κάποια αμιγώς δικιά της μεγάλη παραγωγή. Και μια χώρα με ένα διερρηγμένο κοινωνικό συμβόλαιο. Όπου ο κόσμος δεν εμπιστεύεται το κράτος ενώ το κράτος δεν παρέχει στους πολίτες του ούτε τις βασικές κοινωνικές υπηρεσίες. Και το οποίο, ως επιστέγασμα όλων, βρίσκεται στη θηλιά του ευρώ.
Κάθε εθνικό νόμισμα μπορεί να παρομοιαστεί με ένα ρούχο. Κάθε χώρα φορούσε μέχρι πρότινος το ρούχο που της ταίριαζε. Μπορούσε να το στενέψει και να το φαρδύνει αν ήταν ανάγκη. Για παράδειγμα, μπορούσε να υποτιμήσει το νόμισμά της σε περίοδο κρίσης, ή να αυξομειώνει τα επιτόκια ανάλογα με τι ανάγκες της.
Όταν όμως εισήχθη το ευρώ, όλες οι χώρες έπρεπε ξαφνικά να φορέσουν τα ίδια ρούχα. Μόνο που τα μέτρα των ρούχων πάρθηκαν για να ταιριάζουν σε ορισμένες μόνο χώρες – όπως τη Γερμανία και τη Γαλλία. Για άλλες χώρες, όπως η Ελλάδα, το εν λόγω κουστούμι δεν ταίριαζε.
Η Ελλάδα κυβερνάται για δεκαετίες από δύο «δυναστείες» – τη συντηρητική Νέα Δημοκρατία και το σοσιαλδημοκρατικό ΠΑΣΟΚ, με δύο οικογένειες στην κορυφή, μία στο κάθε κόμμα. Και οι δύο κυβερνήσεις έχουν πάρει μεγάλα δάνεια, αλλά λίγοι ξέρουν τι δρόμο πήραν τα χρήματα των δανείων. Πολλά από αυτά έχουν εξαφανιστεί στη διαφθορά και σε σκοτεινά συμβόλαια. Λέγεται ότι η κατασκευή ενός δρόμου στην Ελλάδα κοστίζει πολύ περισσότερο απ’ ότι στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς παρεμβάλλονται πάρα πολλοί μεσάζοντες. ΈΟ λαός δεν θέλει να πληρώνει φόρους μιας και δεν παίρνει τίποτα ως ανταπόδοση από το κράτος. Ενα μεγάλο μέρος των φορολογικών εσόδων πηγαίνει στη στήριξη μιας κρατικής γραφειοκρατίας που υπάρχει για να εξυπηρετεί μόνο τον εαυτό της. Ταυτόχρονα οι βασικές κοινωνικές υπηρεσίες αποτελούν πονεμένη ιστορία για τον κόσμο. Ένας ασθενής πρέπει να πληρώσει φακελάκι στο γιατρό για να τον φροντίσει, ενώ οι Έλληνες μαθητές χρειάζονται ιδιαίτερα μαθήματα για να ανταποκριθούν στις σχολικές εξετάσεις. Και μέσα σ’ όλα αυτά, ήρθε η οικονομική κρίση το 2008. Η Ελλάδα, η οικονομία της οποίας εξαρτάται από τον τουρισμό, επλήγη ακόμα πιο σκληρά.
Υπό άλλες συνθήκες, η κυβέρνηση θα μπορούσε να υποτιμήσει το εθνικό νόμισμα για βγει η χώρα από την κρίση. Όμως μετά την εισαγωγή του ευρώ, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Η Ελλάδα περιορίζεται από το κουστούμι της το οποίο δεν μπορεί να βγάλει. Κι έτσι το κουστούμι καταστρέφεται – μόνο που αυτό δεν επιτρέπεται να συμβεί, καθώς το ίδιο φοράνε και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι προτιμότερο λοιπόν να πετσοκοφτεί αυτός που το φοράει.
Αυτό ονομάζεται «εσωτερική υποτίμηση» και σημαίνει απλά ότι αντί να υποτιμηθεί η αξία του νομίσματος περικόπτεται το εισόδημα του λαού. Κατ’ απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οι Έλληνες κρατικοί γραφειοκράτες έβαλαν σε εφαρμογή ένα σχέδιο. Οι μισθοί θα συμπιεστούν και μεγάλα τμήματα γης θα ιδιωτικοποιηθούν. Παραλίες, αεροδρόμια, εθνικές οδοί και κατά το ήμισυ όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις θα ξεπουληθούν. Στην πλατεία Συντάγματος κυκλοφορεί μια φήμη ότι η Ακρόπολη θα εξαγοραστεί από μια γερμανική εταιρεία.
Έμενα στο σπίτι κάποιων νέων που ανήκουν στη «γενιά των 700 ευρώ». Σύντομα θα μεταμορφωθούν στη «γενιά των 500 ευρώ». Είναι στην ηλικία μου – 30 χρονών και πάνω – όχι τόσο νέοι τελικά, όπως νιώθουν πιο νέοι απ’ ότι είναι καθώς ακόμα αναρωτιούνται τι θα κάνουν στο μέλλον. Κανείς τους δεν έχει παιδιά. Το να κάνουν παιδιά είναι κάτι αδιανόητο γι’ αυτούς. Είναι μορφωμένοι, έχουν πολλά χρόνια πανεπιστημιακών σπουδών στο ενεργητικό τους, όμως δουλεύουν ευκαιριακά ως διακοσμητές γάμων. Ο ασφαλέστερος τρόπος να βρουν μια σταθερή δουλειά ήταν παλιότερα δια μέσου του κράτους, όμως αυτό πρόκειται τώρα να αλλάξει. Η κατάσταση αυτή δεν είναι εντελώς άγνωστη· το ίδιο ισχύει για τη γενιά μας σε όλη την Ευρώπη. Μόνο που στην Ελλάδα συμπιέζονται επιπλέον οι μισθοί μέχρι το κατώτερο όριο, με πρόσχημα την κρίση.
Στην πλατεία Συντάγματος διοργανώνεται κάθε απόγευμα συνέλευση. Όταν βρέθηκα εκεί στα μέσα του Ιούλη, ο αρχικός ενθουσιασμός είχε κάπως υποχωρήσει. Οι συμμετέχοντες δεν ήταν πια χιλιάδες, παρά εκατοντάδες. Ο καθένας μπορούσε να πάρει το λόγο και να μιλήσει ενώ τα θέματα ήταν διάφορα: από προτάσεις για γενική απεργία μέχρι εκκλήσεις να μην κλέβονται αντικείμενα από τους συγκεντρωμένους στην πλατεία. Ορισμένες ελληνικές λέξεις στριφογυρίζουν επίμονα στο μυαλό μου. Μία από αυτές είναι ο «Ισημερινός», που Σημαίνει Εκουαδόρ. Ο πρόεδρος του Εκουαδόρ, Ραφαέλ Κορέα, ήταν ένας μεγάλος ήρωας για την πλατεία. Τρεις στους τέσσερις Έλληνες επιθυμούν η Ελλάδα να ακολουθήσει το παράδειγμα του Εκουαδόρ και της Αργεντινής: να κηρύξει στάση πληρωμών του χρέους. Ένας στους τέσσερις θέλει να φύγει η χώρα από το ευρώ. Αυτό που πρέπει να καταλάβει κανείς είναι ότι οι Έλληνες δεν είναι εξοργισμένοι με ένα αναγκαίο κακό – παρά με ένα μη αναγκαίο κακό.
Το πακέτο στήριξης που δόθηκε στην Ελλάδα δεν επιλύει την κρίση, παρά αναγκάζει τη χώρα να βυθιστεί βαθύτερα σ’ αυτήν. Αντί να γίνουν επενδύσεις στην ύπαιθρο, να φτιαχτεί κάποια παραγωγή που να μην βασίζεται στον τουρισμό, να χτιστεί κράτος πρόνοιας και να γεμίσει ο λαός αισιοδοξία, περικόπτονται τα εισοδήματα του κόσμου. Το ΔΝΤ, διαβόητο για τις πολιτικές λεηλασίας του στον τρίτο κόσμο, τα μάζεψε και έφυγε από τη Λατινική Αμερική. Τώρα κατασπαράσσει τα άκρα της Ευρώπης. Θα το αφήσουμε αυτό να συμβεί;
Κάισα Έκις Έκμαν
http://www.dn.se/kultur-noje/debatt-essa/kajsa-ekis-ekman-nar-eurokostymen-inte-passar
το είδαμε στο taxalia

Γ. Σεφέρης !!!

‎''Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό δεσμό και, μπορώ να το πω, μιλώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι εθνική επιταγή". Γ. Σεφέρης

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Ελπίδα

Συχνά η περηφάνεια μας έκανε να κλάψουμε, ο εγωισμός πολλά να στερηθούμε, φιλοδοξίες, όνειρα, τα πάθη μας ρήμαξαν, ο φόβος μήπως αποτύχουμε, η αίσθηση του ανεκπλήρωτου όταν είχαμε πετύχει, τύψεις, γενναιότητες οι ίδιες οι ελπίδες που μεγεθυντικοί φακοί μεγάλωναν ως το άπειρο, τον ελάχιστο εαυτό μας. Μια ζωή αλήθεια έντονη, όπως λένε, χωρίς ούτε στιγμή ξεκούραση.

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Αυτοί οι άνθρωποι.

Αυτοί οι άνθρωποι που είναι γυναίκες και δη γοητευτικές. Με ρούχα στιλάτα, σε χρώματα αλλόκοτα, με στέκες με τεράστια λουλούδια στα μαλλιά ή τεράστια geek γυαλιά με κοκάλινο σκελετό, τα οποία κάποτε ονομάζαμε "μάσκες θαλάσσης". Που είναι καμβάδες στην ουσία, και λιγότερο άνθρωποι. Που δείχνουν τρομερές στις φωτογραφίες, βγάζοντας αυθάδικες γλώσσες ανάμεσα σε δάχτυλα με κίτρινα βαμμένα νύχια, που ακούνε συγκροτήματα με γαμηστερά ονόματα και φοράνε γόβες Λουμπουτέν ή σκισμένα σταράκια από μεταχειρισμένα. Που μιλάνε για γαμήσια με χαρακτηριστική άνεση, για να δείξουν πόσο ξενέρωτες δεν είναι. Που όμως γράφουνε γκρίκλις ή με κεφαλαία γράμματα, πολλά θαυμαστικά και τελίτσες. Που όμως κοροϊδεύουν όποιους δεν είναι σαν κι αυτές.
Αυτοί οι άνθρωποι.
Αυτοί οι άνθρωποι που είναι άντρες και δη γοητευτικοί. Με καπέλα και φουλάρια και πανάκριβα γυαλιά ηλίου, ψωνισμένα από το ημπέι μαζί με τα γκατζετάκια που κανείς άλλος δεν έχει, και που βρήκαν σε τιμή ευκαιρίας ισάξια ενός μικρού παραθαλάσσιου οικοπέδου. Που είναι φιγούρες στην ουσία, και λιγότερο άνθρωποι. Που μιλάνε με ινσάιντ τζόουκς αμερικάνικης νοοτροπίας με κάθε ευκαιρία και ετικετοποιούν κάθε άτομο που περνάει από μπροστά τους. Που περνάνε διακοπές σε απομακρυσμένες παραλίες που ανακάλυψαν (ίσως και δημιούργησαν) οι ίδιοι, με ελεύθερο κάμπινγκ και νερό Voss. Που μιλάνε με τσιτάτα, για να δείξουν πόσο διαβασμένοι είναι. Που ακούνε αποκλειστικά youtube συγκροτήματα με 14 λέξεις στο όνομά τους, να κάνουν κόβερ σε τραγούδια που δεν γνωρίζουνε. Που όμως ξεμένουν γρήγορα από επιχειρήματα και φωνάζουν εύκολα. Που όμως κοροϊδεύουν όσους δεν καταλαβαίνουν τις συντμήσεις των επιφωνημάτων τους.
Αυτοί οι άνθρωποι.
Που είναι άντρες ή γυναίκες και δεν λένε "σ' αγαπώ", ή το λένε μόνο σε κολλητούς όταν ανεβάζουν ένα καινούριο κομμάτι στο φέις. Που οι κολλητοί τους έχουν ημερομηνία λήξης και ταιριάζουν με το νέο σμαρτφόουν ή το νέο κλατς μπαγκ τους. Που δεν κλαίνε, γιατί δεν έχουν βρει έναν χιπ τρόπο να το κάνουν. Που κατηγορούν ότι "δεν υπάρχουν άντρες" ή "δεν υπάρχουν γυναίκες", ενώ καταρχάς δεν υπάρχουν αυτοί οι ίδιοι. Που βρίσκουν καινούρια μαγαζιά επί καινούριων μαγαζιών, μόλις μυριστούν ότι στα παλιά "πλακώνει κόσμος" ενώ ο κόσμος που πλακώνει είναι αυτοί. Που στη διαδρομή του "τι είναι στη μόδα" χάσανε το "τι μου αρέσει". Και κυρίως έχασαν τα μέινστριμ πράγματα που τους αρέσουν, εκτός κι αν ανήκουν σε νέους παλιομοδίτικους παραδοσιακούς όρους, όπως ο μουσακάς που γίνεται κόμφορτ φουντ, όπως η δίαιτα που γίνεται δυσανεξία στα παχυντικά.
Αυτοί οι άνθρωποι.
Που τα βράδια νιώθουν λυπημένοι πάνω από ένα μοχίτο ή μια καϊπιρόσκα και δεν ξέρουν γιατί. Που νιώθουν ένα κενό στα ταμεία των Σταρμπακς όταν παραγγέλνουν ένα διπλό φρεντοτσίνο λάττε λάιτ με σιρόπι βανίλιας Μαδαγασκάρης, άπαχο γάλα σόγιας και ζαχαρίνη. Που καμιά φορά νιώθουν αμηχανία μπροστά στην οθόνη του Μακ τους, όταν κάτι που ανεβάζει ο εποχικός κολλητός τους ως "cult LMFAO" τους χτυπάει με νοσταλγία ανάμεσα στα μάτια. Που στο φέις δεν έχουν όνομα αληθινό, αλλά κάτι τρελιάρικο όπως "Προ Γιαγιά" ή "Μάτια Πουδεν Βλέπονται" ή "Hottie Pink Cheekie".
Αυτοί οι άνθρωποι.
Που δεν ξέρουν τι θέλουν και δεν ησυχάζουν μέχρι να το αποκτήσουν.
Σε μια μικρή μεγαλούπολη με πάρκα και σκουπίδια, με απλωμένα ρούχα μοσχοβολιστά, ποδήλατα, σύριγγες, πιτόγυρα και φαλάφελ.
Καλημέρα Αθήνα.

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Αξιοπερίεργο είναι το να μπορεί ο καθένας με ευκολία να αναφέρει πόσα υπάρχοντα έχει και να μήν μπορεί να αναφέρει πόσους φίλους έχει.

~Σωκράτης~ | (Αρχαίος Έλληνας Φιλόσοφος) | 469-399 π.Χ.

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Η τέχνη του να είσαι άλλοτε πολύ τολμηρός και άλλοτε πολύ συνετός είναι η τέχνη της επιτυχίας
ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΒΟΝΑΠΑΡΤΗΣ !!!

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Οι Φυλές στην Ψαρού.

Αποκλειστικό: Οι Φυλές στην Ψαρού και το επεισόδιο με κόρη εφοπλιστή




Αυτή η παραλία είναι ίσως η καλύτερη της Ελλάδος σε επίπεδο παροχής υπηρεσιών. Ο Ζανής έχει φροντίσει γι αυτό. Ωστόσο αυτό που δε μπορεί να ελέγξει είναι η προνομιακή στάση που ασκούν κάποιοι υπάλληλοι του απέναντι σε πελάτες που ακόμη και σήμερα εν των μέσω κρίσης δίνουν και 200άρες και 300άρες για να έχουν το σέτ το μπροστινό. Πρώτη μούρη. Άλλωστε ο Έλληνας είναι γνωστός για το εφελίκι του...ιστορικά. Ανάμεσα στις φυλές της Ψαρούς υπάρχουν οι "γερούτσες", "Οι ρούνες", "Οι κατίνες" "Οι επενδυτές", "Οι βίζιτες", "Οι wanna be νυφούλες ισχυρών" και οι "Ciali-δες".  Και βεβαίως τα θύματα...Νομίζω ότι σήμερα οφείλω με αφορμή την επίσκσεψή μου στην συγκεκριμένη παραλία να σας μεταφέρω πολλά...Και αυτά που συνέλεξα...αλλά το σημαντικότερο...Αυτά που έζησα...
...Κατηγορία "Γερούτσες". Πρόκειται για γυναίκες και άντρες που δέν έχουν καταλάβει ότι έχει περάσει η μπογιά τους. Ότι τα σημάδια-αυτά τα μικρά και διακριτικά περιμετρικά της κοιλιάς τους- της λιπαναρόφησης τους "καρφώνουν" σε όλους και πώς τα 70s έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Ότι δεν αρκεί το Cohiba πιά; Είναι αυτοί που φροντίζουν κάθε φορά να μας πήζουν με τις ιστορίες απο το παρελθον...πώς εκείνοι κατάφεραν με τις γνωριμίες τους να κάνουν γνωστή τη Μύκονο και πώς όλοι μα όλοι τους χρωστάνε χάρη. Ανήκουν στην κατηγορία του διασκεδαστή...του Γελωτοποιού. Είναι κουτοπόνηροι και ανίκητοι. Όπως την ηλιθιότητα ένα πράγμα. Συνήθως συνοδεύουν εφοπλιστές και επιχειρηματίες που έχουν έλλειμα εικόνας, πιάνουν μπροστικά σέτ και δεν πληρώνουν ποτέ. Μα ποτέ. Αν δε βρούν επιχειρηματία; Σκάνε μύτη με εφήμερα celebrities και όταν έρχεται ο λογαριασμός ζητάνε ΣΚΟΝΤΟ. ΤΕΦΤΕΡΙ. ΜΠΑΚΑΛΙΚΟ.

Κατηγορία "Ρούνες". Αρέσκονται να πιάνουν τις πίσω ξαπλώστρες για να έχουν πανορανική άποψη της παραλίας. Στη νύχτα ο όρος Ρούνα σημαίνει αυτός που "αχνίζει τον κουραμπιέ". Αυτός που "γυαλίζει το πόμολο". Συνοδεύουν κυρίως πολύ όμορφες γυναίκες-αγνώστων λοιπών στοιχείων-και βγαίνουν με το πολυάγκιστρό μήπως και χτυπήσουν κανένα τεκνό. Πίνουν σαμπάνια και απολαμβάνουν φρούτα, έχουν βγάλει το φρυδάκι τόσο...κάγκελο και το δόλωμα είναι απλό. "Θέλεις να περάσεις καλά με τη φίλη μου; Θα ικανοποιήσεις πρώτα εμένα;". Συνήθως αυτοί που πέφτουν στα δίχτυα τους είναι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού αλλοδαποί που κοιτάνε να βγάλουν μεροκάματο. Αν κάνετε παρέα μαζί τους ΠΡΟΣΟΧΗ. Μην τους εμπιστευτείτε ποτέ διότι θα γίνεται talk of the beach την επομένη. Απαραίτητοι ωστόσο για χαβαλέ και πλάκα...Όταν δεν είναι στις μέρες τις δύσκολες...

Κατηγορία "Κατίνες". Αγαπημένη φυλή. Εδώ θα βρείτε μοντέλα σε απόσυρση ή σε προώρη συνταξιοδότηση, αποτυχημένες παρουσιάστριες και παρουσιαστές, σχεδιαστές που φέρνουν και τα πτυελοδοχεία τους στην άμμο, τεκνά, επιχειρηματίες που φορούν τη φανέλα με το νούμερο 99. Ξέρουν δεν ξέρουν τους ανθρώπους που είναι δίπλα τους...έχουν κάτι να πούν...έναν κακό λόγο. Μια βρώμα. Μπορείς να συνομιλείς μαζί τους με τις ώρες, όχι για να μάθεις τι συμβαίνει στη ζωή τη δική τους...αλλά στη ζωή των άλλων. Ζούν μέσα απο την εικόνα και τη ζωή των άλλων. ΤΡΑΓΙΚΟ. Επιδιώκουν κάθε χρόνο να φωτογραφηθούν και να παίξουν στα περιοδικά και στις εφημερίδες, παρακαλούν τον Τασούλη για ένα κλίκ παραπάνω και αρέσκονται να φορούν δανεικά μαγιό απο σχεδιαστές και εταιρείες τα οποία μετά δε τα επιστρέφουν με το πρόσχημα ότι ΕΚΕΙΝΟΙ τα διαφήμισαν...Στην παρέα είναι καλοί...μόνο στις διακοπές. Σκάς μύτη στην παραλία στις 12.30 και πάει 20.30 και δεν έχεις καταλάβει πότε πέρασε η ώρα. Πρώτοι στα ΜΑΣΑΛΙΑ που λένε και στον Έβρο...Αρκεί μετά τον Σεπτέμβριο να μη τους συναντήσεις στο Κολωνάκι...Θα πήξεις...

Κατηγορία "Οι Επενδυτές". Είναι λίγοι πια αυτοί. Βλέπετε οι τράπεζες σταμάτησαν τα διακοποδάνεια και τα πολλά leasing και έχουν μείνει ελάχιστοι. Επενδυτής είναι αυτός που έχει κλείσει δύο τρία σέτ στο κέντρο της παραλίας, μένει στον Παπαγεωργίου σκάει κάθε βράδυ στην πλατεία της πτώχευσης Καισαρης- Άρωμα γωνία στα Ματογιάννια και κουβαλάει μαζί του γκόμενες κυρίως άγνωστες ή μοντελάκια B class με την υποσχετική ότι θα της καθιερώσει. Πρόκειται για ιδιοκτήτες εταιρειών real estate-όχι δικές τους αλλά του μπαμπά-ιδιοκτήτες μαντρών αυτοκινήτων, celebrito-γκόμενους που έχουν ρίξει ή κάποια τράπεζα με μαϊμού στοιχεία για ανάληψη δανείου ή κάποιον εφοπλιστή επιχειρηματία που τον χρησιμοποιούσε ώς μπροστινό σε δουλειές. Φράγκα έχει στην τσέπη του και με αυτά νομίζει ότι μπορει να κάνει ζημιές. Έχει τεράστιο έλλειμα αυτοπεποίθησης και για να τον ξεχωρίσετε θα τον δείτε μπροστά στο Rock and Roll να φωνάζει δυνατά μήπως και τον ακούσουν. Έχει άγχος και "φωνάζει" με την συμπεριφορά του σε δημόσιο χώρο λέγοντας "Εδώ είμαι ΔΕΙΤΕ ΜΕ".

Κατηγορία "Βίζιτες". Αρχαία κατηγορία. Κολάνε ωσάν τσιμπούρια σε εφοπλιστές και επιχειρηματίες έχουν την εικόνα της δούλας όταν είναι δίπλα τους και την εικόνα της κυρίας όταν ο "τα-χωνίδης" την αφήνει μόνη στην παραλία για να παίξει αλλού. Με άλλα κουβαδάκια. Κυκλοφορούν με Luis και Cartier στα χέρια αλλά μια λαϊκή λεπτομέρεια πάνω τους -μια ανταυγεια, το υπερβολικό μολύβι στα χείλη- αποκαλύπτει την καταβολή τους. Φέτος το εγχώριο στοιχείο δεν έπαιξε πολύ στην Ψαρού. Κυρίως Ρωσάκια είχαν τον "'έλεγχο" Ουκρανάκια και μερικά κοριτσάκια απο την Σουηδία. Βλέπετε οι Άραβες έχουν αδυναμία σε ψηλές και ξανθιές. Έχουν πήξει με τα μαυροτσούκαλα στις πατρίδες τους και κοιτάνε πώς να περάσουν καλά με εισαγώμενα είδη. Το καλό με την κατηγορία αυτή είναι πώς φέτος βοήθησε πολύ και την αγορά της Χώρας. Κατέβαιναν τέσσερις τέσσερις απο τα σκάφη-όταν έπαιρναν άδεια απο τα αφεντικά τους-και ξόδευαν με μαύρες κάρτες χιλιάρικα πολλά σε κοσμήματα και ρούχα.


Κατηγορία "Wanna be Νυφούλες". Είναι κομώτριες, νυχούδες, χορέυτριες σε club, αλλά και παρουσιάστριες σε απόγνωση μοντέλα σε παρακμή και πρώην βίζιτες που τώρα πια δηλώνουν και δηλώνονται στην Εφορία ώς Επιχειρηματίες που κατεβαίνουν στην παραλία με ατομικό ραντάρ αγορασμένο έναντι του ποσού των 42 ευρώ απο telemarketing. Εντοπίζουν τον...επενδυτή και τον πολιορκούν μέχρις εσχάτων. Έχουν πληρώσει το δωμάτιο για τρείς μέρες και τις υπόλοιπές δέκα προσδωκούν σε ανάσταση νεκρών...Συγνώμη...Προσδωκούν σε ανάληψη μετρητών...ήθελα να πώ. Είναι πρώτες στο ποίημα, εξάγουν μονίμως το ρομαντικό τους ΕΓΩ και ερωτεύονται τόσο παράφορα...μα τόσο παράφορα που με το σιρόπι φτιάχνεις ταψιά μπακλαβά...Γυναίκες αράχνες λέμε...Σου φοράνε τον χαλκά και μετά τρέχεις...Το νού σας ε; Φοράτε σκουφάκια διότι μπορεί να επισκεφτείτε το νησί alone και να φύγετε στο τέλος τρείς...

Κατηγόρια "Ciali-δες". Αυτά τα φουσκωτά παιδάκια που όλη τη χρονιά έχουν πήξει στα "κουμπιά" και στους λιποδιαλύτες για να δείξουν κορμί...και όταν έρθει η ώρα να γίνει η έπαρση της σημαίας...δε βλέπετε όχι σημαία...ούτε ιστό. Βασικό αξεσουάρ διακοπών; Πια γυαλιά ηλίου και πια μαγιό. Τα "σηκωμαρέξ" χαπάκια. ¨Αν δε πιείς δε ζείς" είναι το δόγμα που ακολουθούν. Τρώνε τα λεφτά του μπαμπά τους, οι γκόμενές τους είναι μαζί και ξαδέρφες...μιλούν συνεχώς για δουλειά στο κινητό-λές και τη μεγάλη συμφωνία για την κάβα του μαγαζιού σου θα την κλείσεις 15 Αυγούστου ρε κακομοίρη-και δεν πηγαίνουν στο κρεβάτι αν πρώτα δεν έχουν πάρει χάπι. Και έχουν τα γκομενάκια δίπλα να πιστέυουν πώς έιναι τόσο sexy που κάνουν τον καλό τους να έχει ορμές απλά και μόνο με το άγγιγμά τους...κούνια που σας κούναγε


Αντί επιλόγου επέλεξα να σας διηγηθώ ένα περιστατικό με την κόρη ενός εκ των κορυφαίων Ελλήνων εφοπλιστών-ξεχωριστή κατηγορία απο μόνη της αυτή-η οποία κάθε χρόνο δίνει το παρών στην παραλία και κάθε χρόνο ζητάει να φάει φρουτοσαλάτα. Φέτος λοιπόν έκανε φασαρία-ενώ δεν έχει πληρώσει ποτέ λογαριασμό-γιατί η ποσότητα στο γιαούρτι της σαλάτας ήταν μικρότερη απο πέρυσι...έλεος κοριτσάκι μου...Πές του μπαμπά να βάλει κανένα πλοίο στη Ελληνικό νηολόγιο και μετά μίλα...Ψώνιο ε ψώνιο...
ΠΗΓΗ:  gossip-tv

Νέο φάρμακο «χτυπά» την παχυσαρκία

Νέο φάρμακο «χτυπά» την παχυσαρκία

Βασίζεται στο κόκκινο κρασί

Ένα νέο φάρμακο αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στην επόμενη τριετία, που θα απευθύνεται στους παχύσαρκους. Το φάρμακο αυτό, θα μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο θεραπείας και πρόληψης για ασθένειες όπως η παχυσαρκία, τα καρδιακά νοσήματα και ο καρκίνος. Βασίζεται σε συστατικά του κόκκινου κρασιού, και μπορεί να προστατεύσει όσους δεν αθλούνται και κάνουν καθιστική ζωή, από πολλές ασθένειες που συνδέονται με την παχυσαρκία.

Η ουσία SRT-1720, που αποτελεί τη βάση του φαρμάκου, χρησιμοποιήθηκε από Αμερικάνους επιστήμονες σε παχύσαρκα ποντίκια. Όπως ανακοίνωσαν, η ουσία αυτή παρέτεινε τη ζωή των ποντικιών προστατεύοντας τα από ασθένειες που σχετίζονται με τη παχυσαρκία! Μάλιστα τα συγκεκριμένα ποντίκια έζησαν κατά 44% περισσότερο απ’ ότι άλλα παχύσαρκα ποντίκια που δεν λάμβαναν την ειδική ουσία!

Το SRT-1720, μιμείται τη δράση ενός βασικού συστατικού του κόκκινου κρασιού, της ρεσβερατρόλης η οποία έχει ήδη αποδειχθεί ότι αποτελεί όπλο εναντίον του καρκίνου και της καρδιοπάθειας. Εντυπωσιακό είναι, ότι τα οφέλη στην ανθρώπινη υγεία από το φάρμακο αυτό, ισοδυναμούν με αυτά που θα παρείχε η κατανάλωση 8.000 μπουκαλιών κρασιού!
Η αλεπουδίτσα ξετρυπώνει τις προσφορές»
www.alepouditsa.gr


*#160;

προτείνουμε...